به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، آن‌شب در سالن معراج‌الشهداء تهران، وقتی باقی‌مانده پیکر شهید «مسعود تقی‌زاده» را روی زمین پهن کردند، همسرش گفت: «اگر اجازه بدهید، می‌خواهم مقداری از خاک بدن شوهرم را بردارم»، که اجازه دادند.
جلو که رفت و شروع کرد به گشتن میان استخوان‌ها. وقتی پرسیدند که چیکار می‌کنی؟ گفت: «می‌خواهم از این خاک‌هایی که ازش باقی مانده است، مقداری بردارم».
گفتند که خُب بردار، ولی دنبال چی می‌گردی؟ گفت: «می‌خوام از آن‌جایی که قلبش بوده است، خاک بردارم».
شهید «مسعود تقی‌زاده» متولد ۴ آبان سال ۱۳۳۷، ۲۹ آبان سال ۱۳۶۲ عملیات «والفجر چهار» در منطقه «کانی مانگا» به شهادت رسید و پیکر مطهرش بعد از ۱۲ سال در آبان سال ۱۳۷۴ مصادف با شب شهادت حضرت زهرا (س) به میهن اسلامی بازگشت. مزار این شهید والامقام در بهشت زهرا (س) تهران در قطعه‌ی ۵۰، ردیف ۴۴ واقع شده است.
برادر وی نیز شهید «محسن تقی‌زاده» متولد ۱ آبان سال ۱۳۴۲ است که بهمن سال ۱۳۶۱ در عملیات «والفجر مقدماتی» در منطقه «فکه» به شهادت رسید و پیکر مطهرش ۱۲ سال بعد، یعنی بهمن سال ۱۳۷۳ مصادف با شب شهادت حضرت علی (ع) به میهن بازگشت. مزار این شهید والامقام در بهشت زهرا (س) تهران، قطعه ۵۰، ردیف ۴۷، شماره ۱۹ واقع شده است.
راوی: حمید داودآبادی
منبع خبر