نماد سایت مجاهدت

مهوش وقاری: دوست داشتم هزار سال دیگر پرستار همسرم بودم/ قصه معلمی یک بازیگر

مهوش وقاری: دوست داشتم هزار سال دیگر پرستار همسرم بودم/ قصه معلمی یک بازیگر


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، برنامه «دست در دست» یکشنبه 12 اردیبهشت به مناسبت آغاز هفته معلم با مهوش وقاری بانوی بازیگری که زمانی در جایگاه شریف معلمی مشغول فعالیت بوده به گفت‌وگو پرداخت.

مهوش وقاری که با حضور در برنامه «دست در دست» بعد از درگذشت همسر بازیگرش مرحوم محسن قاضی مرادی اولین حضور تلویزیونی خود را تجربه می‌کرد؛ اظهار داشت: مسیر حرفه‌ای بازیگری را با همسرم آغاز کردیم و درکی که هم‌صنف بودن ما ایجاد می‌کرد، قابل کتمان نیست هرچند این مسیر دشواری‌هایی نیز به وجود می‌آورد و یک نفر باید انعطاف بیشتری نشان می داد.

بازیگر «پسر آدم، دختر حوا» افزود: در زمانی که همسرم در قید حیات بود و حتی این روزها این سوال بسیار مطرح می‌شود که آیا به خاطر پرستاری از ایشان پیشنهادهای کاری را رد کردم؟ همیشه تصورم این بود که برای خودم دارم این کار را می‌کنم و تلاش می‌کردم که مرحوم قاضی مرادی هم از این مساله با خبر نشود و احساس نکند که دارم اذیت می‌شوم بنا بر این ضمن کار سعی می‌کردم با ایشان شوخی‌هایی داشته باشم تا تصور نکند روزگار سختی همراه با محدودیت را می‌گذرانم.

بازیگر «نهنگ عنبر» درباره پرستاری عاشقانه‌‌‌ای که از همسرش داشت، افزود: مدت زمان زیادی نیست که از درگذشت مرحوم قاضی مرادی گذشته و اتفاق بسیار بدی برای من بود. با وجود اینکه سال‌ها بود ایشان بیمار بودند اما هنوز نتوانسته‌ام با این مساله کنار بیایم. حاضر بودم هزار سال دیگر به این پرستاری ادامه می‌دادم اما ایشان بودند.

 

وی در ادامه افزود: نمی‌دانم درست یا غلط اما معتقدم دیده شدن یک بازیگر به طولانی بودن نقشش در یک اثر مربوط نمی‌شود، ممکن است حضور کوتاهی در یک فیلم یا سریال داشته باشیم اما این ایفای نقش تاثیرگذار باشد.

این بانوی بازیگر درباره پیوستنش به صنف ارزشمند معلمان توضیح داد: سال 55 در رشته علوم سیاسی فارغ التحصیل شدم. اما از همان زمانی که دبیرستان می‌رفتم فکر می‌کردم باید بلافاصله بعد از دیپلم سر کار بروم و روی پای خود بایستم. بنابراین بعد از دیپلم گرفتن با یک آگهی استخدام آموزش و پرورش مواجه شدم و اینگونه معلم شدم البته ضمن تدریس تحصیلم در مقطع بالاتر را هم ادامه دادم.

بازیگر «یک وجب از آسمان» بیان داشت: فکر می‌کنم تمامی آدم‌ها معلمی را دوست دارند. از زمان کودکی هم دوست داریم ادای معلم ها را دربیاوریم و خودمان را جای آنها بگذاریم. سال اول دانشکده کلاسی را درس می‌دادم که مربوط به پایه سال چهارم دبیرستان بودند و بنابراین به لحاظ سنی بسیار به هم نزدیک بودیم.

وقاری با بیان اینکه محسن هم دوره‌ای را در روستا معلم و مدیر بود، تاکید کرد: فکر می‌کنم اسم معلم باعث می‌شود که آموزگار خود را برای شاگردانش الگو ببیند بنابراین شاید در هیچ کتاب و دوره آموزشی «روش‌های آموزش درست زندگی کردن به شاگردان» به معلمان آموخته داده نشود اما به صورت نامحسوسی معلم خود را در قبال زندگی دانش‌ آموزانش مسئول می‌بیند.

بازیگر «زیر پوست شهر» درباره نقش‌هایی که ایفا کرده توضیح داد: اصولا آدم حسرت خوردن در حرفه‌ام  نیستم. همه بازیگران دوست دارند نقش اول بازی کنند، من هم به نقش‌هایی که یک زن محور داستان باشد علاقه دارم البته در اقلیما چنین نقشی داشتم اما به طور کلی حسرت خاصی در بازیگری ندارم.

وی ادامه داد: در رسم عاشقی به کارگردانی سعید سلطانی نقشم به نام طوبی را دوست داشتم. نقشم در سریال کاراگاه شمسی و مادام و نقشی کوتاهی که در سریال معما داشتم و بسیار هم دیده شد نیز مورد علاقه ‌ام هستند.

وقاری درباره ارتباط با دانش‌آموزانش گفت: زمانی که می‌آمدم کلی پیام از دانش‌آموزانم داشتم و هنوز با آنها در ارتباطم با بعضی بیشتر از یک سلام علیک معمولی. در این دورانِ با موبایل درس دادن اگر مشکلات زندگی خودم نبود قطعا فداکارانه به حرفه‌ام و وظیفه‌ام در قبال بچه‌ها ادامه می‌دادم. همیشه فکر می‌کردم باید از خواسته‌های خودم بگذرم و دیگران را خوشحال کنم.

وقاری به یک خاطره از دوران کودکی خود اشاره کرد و گفت: یک بار در زمان دانش‌آموزی بچه‌ها را صف کرده بودند تا شیطنت یکی از بچه‌ها را کشف کنند من با اینکه می‌دانستم آن اتفاق کار چه کسی هست اما نگفتم و بنابراین کتک خوردم، در واقع به خاطر کار درستم تنبیه شدم.

وی در پایان به هم‌یاری مردم در این دوران تاکید کرد و اظهار داشت: کرونا کاملا پیش‌بینی نشده بود و برای تحصیل بچه‌ها محدودیت‌هایی ایجاد کرد. خرید تبلت و گوشی هوشمند نیز معضلی است که هرچند دولت و مسئولان باید به وظیفه خود عمل کنند اما مردم هم در این میدان نباید خود را کنار بکشند. از همین‌جا دوست دارم از هم‌نوعانم خواهش کنم در این مساله بیشتر کمک کنند چون در قبال بچه‌ها همیشه مسئولیم. این روزها زیاد می‌شنویم که چرا مردم باید کمک کنند.چون انسانیت حکم می‌کند و قرار نیست یکدیگر را در روزهای سخت تنها بگذاریم.

انتهای پیام/





منبع خبر
خروج از نسخه موبایل