نماد سایت مجاهدت

نگاهی به تفاوت یهود با صهیونیسم

نگاهی به تفاوت یهود با صهیونیسم



به گزارش مجاهدت از مشرق، مکرمی پور کارشناس مسائل بین الملل و امنیت ملی یادداشتی را با عنوان تفاوت یهود با صهیونیسم در کانال خود در ایتا منتشر کرد:

صهیونیسم یک حزب و تشکیلات سیاسی است که با وسایل و ابزار ظالمانه و نامشروع اهداف جابرانه و غاصبانه ای را تعقیب می کند. صهیون نام کوهی است در اورشلیم که بارگاه حضرت داود پیامبر (علیه السلام) در آن قرار دارد و واژه‌ی صهیونیسم از آن گرفته شده است. قبل از جنگ جهانی اول، روزنامه نگاری به نام تئودر هرتزل اهل اتریش، یا مجارستان در سال ۱۸۹۶ کتابی به نام «دولت یهود» نوشت و منتشر نمود. او در این کتاب از لزوم تشکیل کشور مستقل برای یهودیان سخن به میان آورد، اما به محل و مرکز تشکیل دولت یهود اصلاً اشاره ای نشد. در این کتاب پیشنهاد نمود که آژانس یهود تشکیل شود تا برنامه مذاکرات و نقشه های حزب را تنظیم نماید و یک شرکت یهودی به وجود آید که احتیاجات اقتصادی نهضت را تأمین کند. اولین کنگره حزب صهیونیسم در شهر بال سوئیس تشکیل گردید که در آن کنگره فلسطین محل تشکیل دولت یهود تعیین شد.

پس از شکست دولت عثمانی و حاکمیت انگلستان بر فلسطین و لبنان و شروع جنگ جهانی اول که دامنه اش به حدود فلسطین رسیده بود، یکی از رهبران صهیونیسم به نام هربرت سموئل یادداشتی به اعضاء کابینه انگلستان و نمایندگان عوام آن کشور تقدیم کرد، و در آن یاداشت پیشنهاد کرد که یک دولت یهودی تحت نظارت انگلستان در فلسطین ایجاد شود، و از طرفی جمعی دیگر از رهبران یهود و در رأس آن دکتر وایزمن استاد کرسی شیمی دانشگاه منچستر انگلیس که در اثر کشف ماده «اسیتون» که برای مواد منفجره ضروری بود، در جامعه و دستگاه دولتی انگلیس صاحب نفوذ بودند، با مقامات انگلیس و همچنین فرانسه و آمریکا درباره تشکیل دولت یهودی در فلسطین مذاکره کردند، و بالاخره کار به جایی رسید که بالفور وزیر خارجه وقت انگلیس وعده تشکیل دولت یهودی را در روز دوم نوامبر ۱۹۱۷ میلادی به صهیونیستها داد و در نتیجه یهودیها با حمایت کامل انگلیس و آمریکا و فرانسه دولت خود را تشکیل دادند.

به طور خلاصه عوامل مؤثر در تشکیل دولت صهیونیزم به شرح زیر است:

  1. پافشاری سردمداران یهود و صهیونیسم برای تشکیل دولت یهود در فلسطین.
  2. آمادگی حکومت های غرب و شرق برای نجات ملت‌ها از شر یهودیها و مزاحمت های سیاسی و اقتصادی؛ زیرا یهود در هر کشوری که باشد اقتصاد آن کشور را قبضه می کند و به همین دلیل روسیه آن ها اخراج کرد.
  3. از همه مهم‌تر استکبار جهانی بر آن بود که یک غدّه سرطانی را در قلب کشور های اسلامی قرار دهد، تا دولت‌های عرب و مسلمان نتوانند به وحدت برسند و دوباره تجربه امپراطوری عثمانی تجدید نشود و اصولاً جامعه مسلمانان گرفتار اسرائیل شوند.

یهودیان خود را قوم برگزیده خداوند می‌دانند و بر خلاف مسیحیان و مسلمانان که دینشان را جهانی می‌دانند، یهودیان، رستگاری را منحصر به قوم یهود می‌دانند و پذیرش دین یهود را از طرف دیگران صحیح نمی‌دانند و معتقدند که یهودیت تنها از طریق نسل و پدران منتقل می‌شود. بنابراین صهیونیست نام حزب سیاسی بود که در میان یهودیان تشکیل شد و معتقد به تشکیل کشور مستقل در فلسطین و گسترش آن از نیل تا فرات است، در حالی که همه یهودیان چنین اعتقادی ندارند. همچنین صهیونیست معتقد به برتری نژادی یهود بر دیگران است و به همین خاطر یک اعتقاد نژادپرستانه را دنبال می کنند و نیز معتقد به پیشبرد اهداف خود با قدرت نظامی و سلطه گری بر دیگران هستند، و این اعتقاد اگر چه در میان بسیاری از یهودیان وجود دارد و غالبا طرفدار صهیونیست هستند، اما تعداد زیادی از یهودیان هستند که با این نوع اعتقادات موافق نیستند و تعداد آنها رو به افزایش است.

به همین خاطر می بینیم که گروههای مخالف صهیونیست در جامعه یهودیان نیز به وجود آمده است و دست به ایجاد تشکیلات مستقل از صهیونیست و اسرائیل زدند و به مخالفت با تشکیل و ادامه کشور اسرائیل پرداختند. این تشکل در جامعه آمریکا وجود دارد و اخیرا در کشور انگلستان نیز به وجود آمده است. اصطلاح صهیونیست مسیحی، اصطلاح جدیدی است که به مسیحیانی گفته می‌شود که تفکر صهیونیستی دارند و همانند یهودیان صهیونیست، معتقد به تسلط یهود بر بیت المقدس و اماکن مقدس مسلمانان می‌باشند تا شرایط ظهور مسیح فراهم گردد!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

خروج از نسخه موبایل