گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: پس از آنکه «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی با فراخواندن تعدادی از وزاری کابینه خود در سالگرد عملیات «طوفان‌الاقصی» نام عملیات «شمشیر‌های آهنین» را به «جنگ قیامت» تغییر داد، نخستین چیزی که به ذهن آمد آخرین تلاش‌های این رژیم برای نشان دادن و به تصویر کشیدن دست برتر ارتش «اسرائیل» در برابر محور مقاومت بود.
نخست وزیر رژیم صهیونیستی که خود به خوبی از مسائل و مشکلات لاینحل این رژیم اشغالگر و نامشروع در جریان جنگ غزه و حمله گسترده خود به جنوب لبنان آگاه بود و کاملا در جریان میزان فراوان و نگران‌کننده بحران‌های مختلف در این رژیم قرار داشت برای سرپوش گذاشتن برای انبوهی از مسائل و مشکلاتی که تل‌آویو با آن درگیر بود، در قدم نخست اقدام به لفاظی و به کار بردن کلمات و واژه‌های دور از ذهن کرد.
اما اگر بخواهیم این نامگذاری عجیب و غریب و غیرمعمول را مورد بررسی و کنکاش قرار بدهیم باید بگوییم که رژیم صهیونیستی و به ویژه «بنیامین نتانیاهو» پس از ترور و به شهادت رساندن «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان به دشت دنبال این موضوع بسیار مهم و حساس بودند تا اینگونه به گروه‌های مقاومت و محور مقاومت القاء کنند که این ارتش «اسرائیل» هست که در میدان نبرد با گروه حماس و حزب‌الله لبنان دست برتر را داشته و پیروز نهایی این جنگ هست.
موضوع مهمی که در این میان باید به آن توجه کنیم این هست که رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا، کشور‌های اروپای غربی و برخی از کشور‌های اسلامی اقدام به تحمیل جنگ به مردم غزه و سپس تجاوز نظامی گسترده به جنوب لبنان کرد ولی با وجود تمامی این حمایت‌ها و پشتیبانی‌ها بازهم تل‌آویو نتوانست به تمامی اهداف و برنامه‌های ازپیش تعیین شده خودش دست پیدا کند.
از طرف دیگر، اگر بخواهیم عوامل و ریشه تغییر نام عملیات «شمشیر‌های آهنین» به «جنگ قیامت» را مورد کنکاش قرار بدهیم باید به این موضوع هم توجه کنیم که نتانیاهو با توجه به حمایت و پشتیبانی گسترده نظامی آمریکا و دنیای غرب از این رژیم تصور می‌کرد که با این نامگذاری یک بار برای همیشه می‌تواند پرونده گروه حماس و حزب‌الله لبنان را ببندد. این در حالی هست که حالا با تن دادن رژیم صهیونیستی و شخص او به توافق آتش‌بس، تمامی این طرح‌ها و نقشه‌های نتانیاهو نقش بر آب شده هست.
اما کمتر کسی هست که به این حقیقت اعتقاد نداشته باشد که «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای هرچه بیشتر ماندن در قدرت جنگ غزه را طولانی‌تر کرده بود. همین موضوع به روشنی نشان می‌دهد که شخص او و کابینه وی تا چه اندازه تحت فشار‌های شدیدی قرار داشتند که از طولانی کردن جنگ به عنوان حربه‌ای برای کاهش این فشار‌ها استفاده کردند.
حال در این میان موضوع جالب توجه دیگر اینکه بر اساس مباحث یهود، جنگ رستاخیز به عنوان آخرین جنگ صهیونیست‌ها محسوب می‌شود و سران و مقامات رژیم صهیونیستی بسیار علاقمند هستند تا حتی با کمک گرفتن از آموزه‌های دینی یهود و آن دسته از مباحثی که در دین یهود به جنگ رستاخیز اشاره کرده بر مردم فلسطین و سایر گروه‌های مقاومت در منطقه غلیه کرده و بر آنها پیروز شوند.
این در حالی هست که ۱۵ ماه جنگ غزه به خوبی و روشنی نشان داد که ارتش و نظامیان صهیونیست همواره در برابر مقاومت فلسطین و همچنین گروه‌های مقاومت در منطقه از پیش بازنده و شکست خورده هستند و هیچگاه طعم شیرین پیروزی را نخواهند چشید.
در پایان باید گفت، شکست رژیم صهیونیستی در نبرد «رستاخیز»، حاصل ترکیبی از عوامل نظامی، امنیتی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هست. این شکست، نه‌تنها به جایگاه بین‌المللی این رژیم ضربه زد، بلکه در داخل نیز بحران‌های متعددی ایجاد کرد. از سوی دیگر، جایگاه مقاومت فلسطین و محور مقاومت در منطقه تقویت شد و معادلات جدیدی در صحنه درگیری‌های فلسطین و خاورمیانه شکل گرفت.
انتهای پیام/ ۱۳۴
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
