به گزارش مجاهدت از خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، «کرسی آزاد اندیشی» و «آزادی بیان» دو کلیدواژه‌ای که از زیباترین مفاهیم بشری و از آموزه‌های دیرین ادیان ابراهیمی به شمار می‌رود، بنظر می‌رسد که یکی از نیاز‌های اساسی جامعه امروز ایران اسلامی و حلقه واصله بین جوانان و مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران باشد.
آزادی بیان و به دنبال آن کرسی‌های آزاداندیشی هر چند که به گمان بسیاری از افراد در جامعه ما ریشه در مکاتب غربی و دوران رنسانس اروپا دارد، ولی در واقع ریشه اصلی آن به ادیان ابراهیمی به ویژه دین مبین اسلام برمی‌گردد.
کرسی‌های آزاداندیشی یکی از جدی‌ترین مطالباتی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی همواره مطرح فرموده اند و با وجود این و به رغم مطالبه‌ی صریح و جدی معظم له، هنوز آن چنان که باید و شاید بدان پرداخته نشده است. بر این اساس بر خود لازم می‌دانیم که برخی از بیانات ایشان را بازنگری کنیم.
۱- چه کسی وظیفه توسعه و ترویج کرسی‌های آزاداندیشی و میزگرد‌ها را دارد؟
نمونه‌هایی از کار‌هایی که میتواند نسل جوان را در نقش و شأنِ محور بودنِ حرکت عمومی جامعه کمک کند و ظرفیّت لازم را به آن‌ها بدهد. تشکیل میزگرد‌ها و کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه‌ها که بنده مکرّر این را تکرار کرده‌ام و تأکید کرده‌ام و توصیه کرده‌ام؛ و خب خیلی پیشرفتی نداشته. چه کسی باید این را بکند؟ [اگر]منتظر باشید که رئیس دانشکده یا معاون فرهنگی یا مانند این‌ها بکنند، فایده‌ای ندارد؛ خودتان باید بکنید. در دانشگاه‌ها کرسی‌های آزاداندیشی را باید تشکیل بدهید؛ منتها همین طور که گفتم همه‌ی این حرکت‌ها باید منضبط باشد؛ با انضباط، با پیش‌بینی، با مطالعه‌ی خوب از سوی افرادی که صاحب ذهن فعّال و زبان گویا هستند راه [بیفتد]؛ این‌ها حتماً کمک میکند، تأثیر میگذارد. الان مجموعه‌ی دانشجویانی که همراه با تشکلّها هستند، درصد بالایی از دانشجو‌های کشور نیست. اگر چنانچه شما این کار‌ها را بکنید، این درصد قطعاً رشد خواهد کرد. خب دانشجویی که متعهّد نباشد یا سرگرم کار‌های بی‌ربط باشد، در پیشرفت کشور هیچ تأثیر مثبتی نمیگذارد اگر تأثیر منفی نگذارد. شما میتوانید تأثیرگذاری کنید با همین کار.۱۳۹۸/۰۳/۰۱،
۲- دانش آموزان باید وظیفه و جایگاه خود در جامعه اسلامی را بشناسند
دانش‌آموز باید در طول این دوازده سال، جایگاه خود را در این کاروان عظیمی که به سمت پیشرفت در جامعه‌ی اسلامی حرکت میکند، پیدا کند؛ باید بداند که در این مجموعه‌ی عظیم، در این حرکت عظیم او چه‌کاره است؟ جایگاهش کجا است؟ شأنش چیست؟ برای خودش نقش تعریف بکند؛ ما باید این‌جور فرزندانمان را تربیت بکنیم. دانش‌آموز، در مدرسه به‌وسیله‌ی شما‌ها تربیت میشود؛ باید دارای حسّ مسئولیّت تربیت بشود؛ دارای روحیّه‌ی آزاداندیشی تربیت بشود؛ راستگو تربیت بشود؛ بلندهمّت تربیت بشود؛ شجاع، فداکار، پاک‌دامن، پرهیزکار؛ نسل تربیت‌شونده‌ی در اختیار شما، باید با این خصوصیّات تربیت بشوند؛ افق دید این‌ها است.۱۳۹۷/۰۲/۱۹،
۳- عده‌ای به دروغ و با بی انصافی می‌گوینده در کشور ازادی نداریم
استقلال و آزادی در کنار هم جزو شعار‌های اصلی انقلاب بوده است؛ آزادی در این کشور تأمین شده است. بله، عدّه‌ای بی‌انصافی میکنند؛ از آزادی موجود استفاده میکنند و بدروغ میگویند آزادی وجود ندارد؛ رادیو‌های بیگانه و تبلیغات بیگانه هم سخن آن‌ها را بازتاب میدهند. واقع قضیّه این نیست؛ امروز در کشور ما آزادی فکر هست، آزادی بیان هست، آزادی انتخاب هست؛ هیچ‌کس به‌خاطر اینکه فکرش و نظرش مخالف نظرِ حکومت است، مورد فشار و تهدید و تعقیب قرار نمیگیرد. هرکس ادّعا کند که «من مورد فشار قرار گرفته‌ام، چون عقیده‌ام در فلان مسئله برخلاف عقیده‌ی حکومت بوده»، هرکس این‌جور ادّعایی بکند، دروغ گفته؛ چنین چیزی نیست. افراد متعدّد در رسانه‌های مختلف، افکارِ گوناگونِ ضدّ حکومت را -که عقیده‌شان است- ابراز میکنند و کسی هم با این‌ها کاری ندارد؛ بنا هم نیست که کسی متعرّض این‌ها بشود. آزادی بیان هم هست؛ میتوانند بگویند.۱۳۹۷/۰۱/۰۱
۴- از اول هم نظرمان بر کرسی‌های آزاداندیشی بود
یک نکته‌ی دیگری که یکی از دانشجویان عزیز گفتند، [این بود که]کرسی‌های آزاداندیشی به معنای واقعی کلمه تشکیل بشود. کاملاً درست است؛ من موافقم که کرسی‌های آزاداندیشی تشکیل بشود. ما که گفتیم کرسی آزاداندیشی، از اوّل نظرمان همین بود؛ کسی بیاید و نظر مخالف خودش را هم بگوید؛ منتها شما جوانِ دانشجوی انقلابیِ مسلمانِ ولائی، آن قدرت منطق و قوّت استدلال را پیدا کنید که بتوانید قشنگ بروید با خونسردی در مقابل او قرار بگیرید و استدلال او را باطل کنید؛ این خوب است، این درست است؛ و این امروز ممکن است؛ [شاید]ده سال پیش، دوازده سال پیش، پانزده سال پیش این کار ممکن نبود، امروز ممکن است. امروز جوان‌هایی که در حوزه‌ی دیانت فعّالیّت میکنند و توانایی‌های خوب فکری دارند، فراوانند؛ اشکال ندارد. البتّه یک آداب و ترتیبی دارد؛ یعنی کرسی آزاداندیشی یک ترتیبات و آدابی دارد که باید عقلای مسئولین دستگاه‌ها بنشینند این ترتیب و آداب را -که بتوانند درست هدایت کنند این کرسی‌ها را که کار خودش را انجام بدهد- مشخّص کنند. این هم یک نکته بود.۱۳۹۴/۰۴/۲۰
انتهای پیام/۳۷۱
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
