گروه خانواده ـ زهره سعیدی: چند سالی می شود که سگ گردانی در خیابان ها، معابر، پارک ها و ماشین ها به یک مقوله قابل بحث در سطح جامعه تبدیل شده است اما هنوز هم خیلی ها سعی می کنند چشم هایشان را به روی این پدیده نوظهور در کشور که برگرفته از مُد کشورهای غربی ـ به منظور جایگزینی حیوانات به جای فرزندداری ـ ببندند و واقعیت ها را نسبت به مُدگذاری طبقه مرفه جامعه و متوسط رو به بالا نبینند.
این مقوله آنقدر وسعت یافته که به تازگی شورای شهر نیز یک فوریت برای جداسازی محل گردش حیوانات خانگی از محل بازدید کودکان در بوستان های شهر تهران قرار داده و علتش نیز هجوم زیاد مردمی است که حیوانات خانگی شان را در بوستان های پایتخت می چرخانند و باعث اعتراض و ناراحتی سایر مردم و ترس بچه هایشان می شوند. حال بگذریم از وضعیت شهرهای دیگر که در این زمینه آمار درستی وجود ندارد.
به گفته اعضای شورای شهر، طرح مذکور ناظر بر سلامت کودکان و خردسالان بوده که قرار است به صورت تخصصی در کمیسیون ها مورد بحث قرار بگیرد. این در حالی است که دیگر خیلی از خانواده ها نسبت به بردن بچه هایشان به پارک های تهران و حتی خیلی دیگر شهرهای ایران تردید دارند و حضور سگ و گربه ها باعث ترس و اضطراب خود و خانواده شان می شود. فارس من نیز به عنوان یکی از سوژه های مورد مطالبه مردم که دارای امضاهای زیادی هم هست با تیتر «جلوی گرداندن سگ‌های خانگی در پارک‌ها را بگیرید» پرداخته است. ما هم در این گزارش به پارک‌ها و بوستان‌ها بین مردم رفتیم و از مادران و پدران خواستیم درباره مطالبه خودشان در این باره با ما صحبت کنند.
*اول کرونا و حال گرفتار سگ ها شدیم!
میترا رستگاری یک مادر دارای دو فرزند در منطقه پنج تهران است که هر روز یا یک روز در میان بچه هایش را عصرها به پارک می برد تا کمی هوای تازه بخورند و بازی کنند. وی می گوید: مدتی که از ترس کرونا جرات نمی کردیم از منزل بیرون بیاییم حال که به خاطر رعایت پروتکل ها توانستیم بچه ها را با آموزش های لازم به پارک بیاوریم تا بازی کنند، شاهد خیل زیادی از زنان و مردانی هستیم که سگ هایشان را به پارک می آورند و بچه های ما از ترس پارس و گاز گرفتن این سگ ها به سمت وسایل بازی نمی روند ، واقعا نمی دانیم باید چه کار کنیم و کجا بچه ها را برای تفریح ببریم!
وی می گوید که با نفس داشتن حیوانات خانگی مشکلی ندارد اما خیلی از این سگ ها قیافه شان خانگی نیست و ترسناک هستند! مدام باید حواسم به بچه ها باشد تا مبادا سگی طرفشان نیاید چرا که سگ ها این حس را نسبت به غریبه ها دارند که آنها را بو بکشند و به سمتشان بیایند هر چقدر هم که قلاده داشته و صاحبشان مراقب باشد باز هم می دوند ، این در ذاتشان است که بازی کنند.
*سگ گردانی برای عقده گشایی و نمایش اجتماعی
برخی از جامعه شناسان معتقد هستند که در جامعه ایران سگ گردانی در حال حاضر به یک پدیده برای مرفه نشینان و نمایش ثروتشان تبدیل شده ، چرا که آنها سگ ها و گربه های لاکچری شان را به پارک های تهران می آورند تا نمایش دهند اینها حتی با هم مسابقه سگ گردانی می گذارند یا اینکه سگ هایشان را پشت فرمان ماشین می نشانند تا به دیگران نشان دهند! این رفتار اجتماعی جز عقده گشایی یا نمایش ثروت چه چیز می تواند باشد؟
میترا رستگاری می گوید که الان به جز ثروتمندان خیلی های دیگر هم هستند که مشخص است از لحاظ مالی شرایط بالایی هم ندارند اما به هر سختی بوده یک حیوان خانگی تهیه کردند تا خود را نمایش دهند انگار که چیزی برای عرض اندام در جامعه به جز سگ و گربه ندارند!
*فرزند نمی آوریم، می خواهیم سگ و گربه به پارک بیاوریم!
ستاره محمدی مادر الینا شش ساله است که هفته ای یک بار برای گردش فرزندش را به پارک پردیسان تهران می برد جایی که بین بزرگراه حکیم و همت قرار دارد و برای مردم غرب تهران مرکز تفریحی خوبی محسوب می شود، او می گوید که اغلب به خاطر کارشوهرش آخر هفته ها می تواند به پارک بیاید تا فرزندش تفریح کند، اما میزان حیوانات خانگی آنقدر در پارک گاهی زیاد می شود که یادش می رود برای چه چیزی به پارک آمده اند و مدام باید دنبال دخترشان بدوند که اتفاقی برایش نیافتد.
او می گوید: این رفتارها برای نشان دادن ثروتمند بودن یا یک سبک زندگی خاص نمایشی است مثلا عده ای می خواهند بگویند ما وضع مالی مان خوب است ، فرزند نمی آوریم می خواهیم سگ و گربه مان را به پارک بیاوریم و اندازه یک بچه هم خرج حیوان خانگی مان می کنیم! نمی دانم نمی خواهم هم قضاوت کنم اما سگ گردانی دیگر ظاهرا عرف شده و کسی هم نیست که جلویش را بگیرد اگر هم ما اعتراضی بکنیم محکوم می شویم نمی دانم چرا کسی کاری برای این امر نمیکند که لااقل جای خاصی برای این سگ و گربه ها باشد که خودنماها حیواناتشان را به آنجا ببرند و ما هم با آرامش به پارک بیاییم.
ستاره محمدی می گوید که همین چندی پیش یک سگ دنبال پسربچه کوچکی کرده بوده چرا که قلاده اش از دست صاحبش در رفته و آن بچه هم از ناراحتی و استرس زیاد ، گریه اش بند نمی آمده همین در روحیه بچه های دیگر در پارک هم اثر گذاشته است. هر چه قدر هم که سگ و گربه ها دوست داشتنی باشند اما باید درمحل های خاصی حضور پیدا کنند هم آنها آرامش داشته باشند هم مردم.
او همینطور می گوید که محبت به حیوانات خیلی خوب است الان سگ و گربه خیابانی زیاد وجود دارد ، اما نباید نگهداری و تفریحشان باعث اذیت مردم شود. فرهنگ سازی خیلی مهم است مردم باید بدانند که نگهداری حیوانات خانگی فرهنگ سازی لازم دارد همینطور هم نباید باشد.
امروزه در خیلی از کشورهای اروپایی هم ورود حیوانات به محل های بازی بچه ها ممنوع است حتی برخی نژادهای سگ ها ورودش به خیابان هم ممنوع است چرا که وحشی هستند و امکان گاز گرفتن زیاد دارند. حال شما تصور کنید انواع و اقسام این سگ ها به پارک ها و بوستان های تهران و دیگر شهرها وارد می شوند و کسی هم نمی تواند اعتراض کند.
*پارس سگ در آپارتمان نمی گذارد درس بخوانم!
سحر احمدی دانشجو است و به همراه دوستانش برای درس خواندن به پارک می آید او می گوید که فعلا در مکان هایی مثل کتابخانه ها و فضاهای مسقف نمی توانیم درس بخوانیم فضای آزاد بهتر است تعدادمان هم کم است و راحت می توانیم بیاییم، اما الان هرپارک و مکانی که می رویم سگ و گربه ها ردیف نشسته اند یا در حال غذا خوردن یا پارس و توالت کردن هستند.
او می گوید که نسبت به سگ ها فوبیای خاص دارد و نمی تواند با وجودشان تمرکز کند به همین دلیل برایش ورود به برخی پارک ها الان مشکل شده چرا که حیوانات زیاد شده اند هم از نوع خیابانی و هم آنهایی که مردم خود برای گردش می آیند. احمدی می گوید: چند خانم را امروز دیدم که مشغول و گرم صحبت با هم بودند اما هر یک قلاده ای به دست داشتند و این حیوانات را با خود می کشیدند، من نمی فهمم این چه مدل حیوان داری است و به چه دلیل اینها را نگهداری می کنند وقتی نمی توانند در این پارک ها خود آزاد باشند! بقیه را هم اذیت می کنند.
وی اظهار می کند که قوانین مشخصی برای نگهداری حیوانات خانگی نداریم و همین مشکلی است که به آسیب های اجتماعی می انجامد همین چندی پیش بود که در یک پارک بچه ای را یک سگ گاز گرفت و رسانه ای هم شد. حتی خیلی ها در آپارتمان هم سگ و گربه نگه می دارند و باعث آزار همسایه ها هستند به نظرم با اینها باید برخورد شود نه برخورد قهری ولی فرهنگ درست ایجاد شود و دارندگان حیوانات پاسخگو باشند.
احمدی می گوید که نگهداری حیوان خانگی الان در کشور ما یک تشخص شده است کسی که پول و ثروت دارد این کار را می کند و به این وسیله ثروتش را نمایش می دهد حتی خیلی ها هم ندارند اما برای کلاس گذاشتن حیوان نگه می دارند. این فرهنگ نگهداری حیوانات باید جا بیافتد تا فرد حیاط و زندگی درستی داشته باشد و مزاحمتی برای دیگران نداشته باشد ما الان در آپارتمانان شب ها از دست پارس سگ های همسایه ها به ستوه آمده ایم و حتی شب ها نمی توانیم درس بخوانیم چرا که مدام این سگ ها پارس می کنند. خب آیا این حیوان باید در آپارتمان هفتاد یا شصت متری حبس باشد!
مسئله دیگر هم این است که وقتی چنین چیزی در جامعه عرف می شود ممکن است بعضی‌ها که امکانش را ندارند دچار احساس محرومیت می شوند و همین یک موج منفی در جامعه ایجاد می کند که تب و تابش همه را می گیرد. باید طوری باشد که وسایل بازی و تفریح مردم از حیوانات جدا باشد و کسانی که حیوانات نگه می دارند به مراکز خاصی بروند تا دیگران هم آسایش داشته باشند و قانون برای رعایت نکردن آرامش و آسایش مردم در بوستان ها ضوابطی تعیین کند که قابل دفاع باشد نه اینکه پلیس و دیگر مراجع بگویند که چیزی در این زمینه وجود ندارد که بخواهند جلویش را بگیرند!
همه اینها را اگر کنار بگذاریم برای مردم متدین و مسلمان همیشه نگهداری سگ و گربه ها دارای شرایط خاص و ویژه بوده است به دلیل نمازگذار بودن و رعایت خیلی مسائل نجس و پاکی ، خیلی ها با این ظاهر تمدن غرب هیچگاه کنار نمی آیند به همین دلیل هم خوب است که جامعه شناسان به این مقوله توجه بیشتری داشته باشند و عواقبش را بررسی کنند و هم اینکه پلیس و مراجع قضایی نسبت به این امر توجه بیشتری نشان دهند تا بعد از تصویب مصوبه شورای شهر و همینطور توجه دیگر شهرها مشکلی برای مردم و تفریحات بچه هایشان در بوستان ها به وجود نیاید .
انتهای پیام/
منبع خبر