اکبر صفرزاده

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده: «آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست، عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی» شعری است از حضرت حافظ. اگر از زاویه‌ای متفاوت به سینمای هالیوود نگاه کنیم خواهیم دید که این سینما حدودا سی سال است که بر گرد این شعر طواف می کند و هر چه می‌سازد پیرامون این شعر و محتوی آن است. این شعر آن قدر پرمعنا و پرمفهوم است که سینمای هالیوود می‌تواند بیست سال دیگر نیز برگرد آن طواف کند.

در طول سی سال گذشته اکثر فیلم‌های مهم و پرهزینه سینمای هالیوود با محوریت هوش مصنوعی تولید شده‌اند؛ ابر انسانهایی که برخی از آنها به صورت مستقیم یا غیر مستقیم توسط انسان یا تکنولوژی ساخته شده‌اند و برخی دیگر بر اثر برخورد با موجودات فرا زمینی یا موجودات عجیب و برخی بر اثر تصادف یا برخورد با محصولات تکنولوژی.

مرد عنکبوتی در اثر تماس با یک عنکبوت عجیب به قدرتی فرا انسانی دست می‌یابد و بتمن با تکیه بر تکنولوژی. برخی ابر انسانها بر اثر برق گرفتگی به قدرتی فرا انسانی دست یافتند و برخی براثر تماس با موجودات بیگانه یا سیاره های دیگر.

در ترمیناتور اثر جیمز کامرون که در سال 1984 تولید شد انسان منجی از آینده ای می‌آید که تکنولوژی بیانگذار آن است و مبارزه‌ای که فیلم بر مبنای آن شکل می‌گیرد تماما یک مبارزه علمی و متکی بر دانش است. انسان منجی در فیلم متریکس متکی بر دانش کامپیوتر است.

در طول ده سال گذشته مضمونی که به صورت پیاپی و مکرر در فیلم‌های هالیوود تکرار شده نجات بشریت توسط ربات‌های انسان نما است. در فیلم بیگانه به کارگردانی ریدلی اسکات سفینه حامل دی ان ای انسان و حیوانات مختلف که از کره زمین به سمت کهکشانی دیگر در حرکت است توسط ربات‌های انسان نما هدایت می‌شود.

هالیوود تا کنون بارها و بارها توسط فیلم‌های مختلف این موضوع علمی را مطرح کرده که انسان در آینده‌ای نه چندان دور کره زمین را ترک خواهد کرد و این سفر با هدایت و نظارت رباتهای انسان نما با هوش مصنوعی بالا انجام خواهد شد.

در فیلم «بیگانه» آنچه از کره زمین به کهکشان های دیگر مهاجرت می کند دی ان ای انسانهای مختلف است نه خود آنها. برخی اندیشمندان معتقدند زندگی اولیه انسان در روی کره زمین نیزبه همین شکل بوده است و ما نیزدر ابتدا دی ان ای هایی بوده ایم که از سیاره ای دیگر یا کهکشانی دیگر به کره زمین آمده ایم.

هالیوود در طول سی سال گذشته تا جایی که توانسته تلاش کرده تا عالمی دیگر بسازد وزنو آدمی. ابر انسانهایی که طی سه دهه گذشته توسط هالیوود خلق شده اند انسانهایی هستند متفاوت با آنچه که ما در واقعیت زندگی روزمره با آن مواجه هستیم.

این طور به نظر می رسد که تکنولوژی با تمامی شاخه و برگهایش و با تمامی امکاناتش با سرعتی فراتر از سرعت نور به سمت تبیین شعر حافظ پیش می رود تا آن را محقق کند.

تفاوت جهان بینی فیلم های هالیوود با واقعیت روزمره زندگی فقط در انسان‌ها و قهرمان های آن خلاصه نمی شود بلکه میزانسن های این فیلم ها نیز با آنچه ما در واقعیت روزمره می می بینیم کاملا متفاوت است. ما در اینگونه فیلم‌ها با خیابان‌هایی مواجه هستیم که هزاران حادثه مختلف در آن روی می دهد یا با سفینه هایی که از کهکشان راه شیری بیرون رفته و به سمت کهکشان دیگری در حرکت هستند.

انتهای پیام/ 121

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده؛ جهان پس از مرگ و آنچه در آن جهان روی خواهد داد از مهم‌ترین دغدغه‌های بشر بوده و هست و خواهد بود.

تا کنون اندیشمندان و متفکران بسیار زیادی به مساله مرگ و جهان پس از مرگ پرداخته و در این زمینه  نظریه‌های مختلفی ارائه کرده‌اند که برخی از این نظریه‌ها مورد توجه محافل علمی قرار گرفته و تا سطح دکترین پیش رفته و برخی در سطح نظریه و تئوری باقی مانده و نتوانسته تائیدیه محافل علمی را به خود همراه سازد.

از زمان شکل‌گیری علم و دانش و دانشگاه مساله مرگ و جهان پس از مرگ، مهمترین موضوع عالمان و اندیشمندان و اساتید بوده است. تاکنون هیچ موضوعی به اندازه موضوع مرگ مورد توجه نبوده و به آن پرداخته نشده است. موضوع مرگ همچنان جذاب‌ترین موضوع برای همه مردم دنیا است.

در مقطعی از تاریخ علم پزشکی دنیا با پدیده‌ای به نام «مرگ موقت» مواجه شد. در این مورد پزشکان با انسانهایی مواجه شدند که مرگ را به صورت موقت تجربه می کردند و برای چند ساعت یا چند دقیقه به طور کامل از دنیا می رفتند و دوباره با تلاش‌هایی که پزشکان انجام می دادند به زندگی باز می‌گشتند. کسانی که «مرگ موقت» را تجربه کرده بودند در عالم مرگ چیزهایی را دیده و شنیده بودند که هم برای خودشان و هم برای پزشکان بسیار بدیع و شگفت آور بود.

تاکنون براساس مشاهدات کسانی که «مرگ‌های موقت» را تجربه کرده‌اند کتابها و فیلمهای بسیار زیادی تولید شده است. نمونه بارز این تولیدات، فیلم «مرگ جویان» محصول ۱۹۹۰ به کارگردانی جوئل شوماخر، نویسندگی پیتر فیلاردی و تهیه‌کنندگی مایکل داگلاس و ریک بیبر است. در این فیلم چهار دانشجوی پزشکی تصمیم می گیرند مرگ را به صورت موقت تجربه کنند.

ژانر ترسناک با محوریت روح و بازگشت روح یکی از مهمترین بسترهای تحقیق و بررسی و ارائه نظریات مختلف برای جهان پس از مرگ است. در این ژانر فیلم هایی را می بینیم که در آن روح، مرگ و جهان پس از مرگ محوریت اساسی دارند. بسیاری از فیلم هایی که در این ژانر تولید شده اند بر این عقیده اند که  روح می تواند به این جهان بازگردد و انتقام خود را از کسانی که به او ظلم کرده اند بگیرد.

برخی فیلم ها معتقد به تناسخ و انتقال پی درپی روح از انسانی به انسان دیگر هستند. اینگونه فیلم ها بر این عقیده اند که روح تحت هیچ شرایطی از بین نمی رود بلکه به صورت مداوم و پی در پی از جسمی به جسم دیگر منتقل می شود. این نظریه علیرغم اینکه در مقطعی از تاریخ بسیار مورد توجه قرار گرفت هیچگاه از سوی محافل علمی تائید نشد. فیلم هایی که هالیوود در این باره تولید کرد نیز نتوانست مخاطبان جهانی پیدا کند.

برخی فیلمهای آخرت محور بر این اعتقاد هستند که علوم انسانی توانایی توضیح جهان پس از مرگ را ندارند و برای توضیح جهان پس از مرگ و فهم آن باید از علم شیمی بهره گرفت. در این راستا گفته می شود کل کره زمین توسط یک اتمسفر بسیار بزرگ به نام لایه اوزون محاصره شده و تمام آنچه روی کره زمین وجود دارد تشکیل شده از عناصری مانند اکسیژن، هیدروژن و دیگر عناصر شیمیایی است.

حدودا دو سوم بدن انسان از آب تشکیل شده است و آب تشکیل شده از اکسیژن و هیدروژن و پس از مرگ این هیدروژن و اکسیژن به چیز دیگری تبدیل خواهد شد؛ به چیزی بدتر یا بهتر.

اینکه این عناصر پس از مرگ انسان و خارج شدن از جسم انسان به چیزی بهتر تبدیل شوند و یا چیزی بدتر احتمالا بستگی به نوع زندگی انسان در این دنیا دارد؛ آنکس که خوب زندگی کرده احتمالا به چیزی بهتر تبدیل خواهد شد و آن کس که بد زندگی کرده احتمالا به چیزی بدتر.

قرآن دراین باره می‌گوید: ذراتی که امروز بدن ما را تشکیل می‌دهند قبلا از یکدیگر کیلومترها فاصله داشتند و در همه جا پراکنده بودند؛ این ذرات می‌توانند دوباره پس از مرگ و متلاشی شدن به اذن خدا به یکدیگر بپیوندند.

آیا مردی را به شما نشان دهیم که به شما خبر می‌دهد هنگامی که مُردید و سخت از هم متلاشی شدید بار دیگر آفرینش تازه‌ای خواهید یافت؟!  آیا او بر خدا دروغ بسته یا به نوعی جنون گرفتار است؟! چنین نیست؛ بلکه کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، در عذاب و گمراهی دوری هستند و نشانه گمراهی آنها همین انکار شدید است.«سوره سبا آیه هفت»

آیا از آفرینش نخست عاجز و ناتوان شدیم که از تجدید آن در رستاخیز عاجز بمانیم.«سوره ق آیه ۱۵»

مرد عرب بیابانی همین که چشمش به قطعه استخوان پوسیده در وسط بیابان افتاد پیش خود گفت «محمد» می‌گوید: این استخوان پوسیده بار دیگر لباس زندگی در برمی‌کند و انسانی شاداب و جوان و سرحال و باهوش می‌شود، چه افسانه عجیبی؟… به بتها سوگند، که با همین دلیل دندان شکن منطق او را درهم می‌کوبم! استخوان پوسیده را برداشت و با عجله به سوی شهر روانه شد و سراغ پیامبر اسلام را گرفت و به هنگامی که حضرت را یافت فریاد زد: چه کسی قادر است این استخوان پوسیده را زنده کند؟ هان؟… چه کسی؟!…  «سوره یس، آیه ۷۸»

پیامبر پاسخ داد: «بگو همان کس که در آغاز او را از ماده بیجان ایجاد کرد بار دیگر زنده می‌کند …. آیا آن کسی که آسمانها و زمین را آفرید از آفرینش همانند آنها عاجز است؟!»

انتهای پیام/ 121

گروه اخبار اجتماعی دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده؛ تاکنون چیزی نزدیک به پانزده بار یا بیشتر مقام معظم رهبری سال‌های شمسی ایران اسلامی را با محوریت تولید و اشتغال نام گذاری کرده‌اند. سال ۱۴۰۰ سال تولید، پشتیبانی و رفع موانع بود و امسال سال تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین است. تاکید مکرر و پیاپی مقام معظم رهبری بر تولید نشان دهنده اهمیت بنیادی و کلیدی این مقوله است.

ایران اسلامی برای گذار از یک کشور مصرف کننده و متکی به نفت به یک کشور صادر کننده و متکی به محصولات متنوع و دانش بنیان نیازمند یک عزم جدی و همه جانبه در حوزه تولید است.

علیرغم تاکید‌های مکرر مقام معظم رهبری در طول سال‌های گذشته و تلاش‌هایی که دولتمردان برای رشد و توسعه و رونق تولید انجام داده‌اند این مقوله همچنان با مشکلات و کاستی‌های بسیار زیادی دست به گریبان است. به نظر می‌رسد برای رسیدن به یک تولید صادرات محور و دانش بنیان بیش از آنکه بر محور تولید تکیه شود باید کلید حل این مشکل و فراتر از آن کلید سرمایه گذاری روی تولید پیدا و مانع اصلی تولید برطرف شود.

تاکنون موانع بسیار زیادی برای تولید شمرده شده است، اما به نظر می‌رسد «احتکار» بزرگترین و اصلی‌ترین مانع تولید است و تا زمانی که این مساله حل نشود هیچ اتفاق مثبتی در حوزه رونق تولید نخواهد افتاد. احتکار زمین‌های مسکونی، احتکار زمین‌های کشاورزی، احتکار خودرو، احتکارسکه و دلار و. تا زمانی که می‌توان به وسیله احتکار سود‌های کلان و باد آورده به دست آورد هیچ کس روی تولید سرمایه گذاری نخواهد کرد.

در حال حاضردر بسیاری از شهر‌های ایران با انبوه زمین‌های خالی مسکونی مواجه هستیم؛ زمین‌های مسکونی خالی که تمامی امکانات شهری از قبیل آب، برق، گاز و تلفن برای آن‌ها ایجاد شده، اما صاحبان آن هیچ اقدامی برای ساخت این زمین‌ها انجام نداده‌اند.

سال‌ها است که در ایران زمین تبدیل شده است به یک کالای سرمایه‌ای ماندگار. زمینی که باید یک کالای مصرفی باشد و برای ساخت خانه استفاده شود به دلیل خلاء قوانین مالیاتی تبدیل شده است به یک کالای بسیار گران‌بها و پر ارزش.

برخی از صاحبان زمین‌های موجود با این نیت زمین را خریداری و احتکارکرده اند که فرزندشان یا نوه اشان از این زمین استفاده کند؛ یعنی این زمین قرار است هفتاد سال دیگر همچنان بلااستفاده بماند و هیچ کس از آن استفاده نکند و انشاء الله همه منتظر بمانند و ببینند نوه این آقا چه تصمیمی برای این زمین خواهد گرفت!

تقریبا تمامی کشور‌های توسعه یافته با ابزاری به نام مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات بر زمین‌های خالی مساله زمین را حل کرده و آن را از یک کالای سرمایه‌ای به یک کالای مصرفی تبدیل کرده‌اند.

در حوزه کشاورزی وضعیت زمین بسیار بدتر و اسفبارتر از حوزه مسکن است، بسیاری از زمین‌های کشاورزی در طول چند دهه و پس از فوت صاحب زمین به وراث آن رسیده و به دلیل این انتقال‌های مکرر زمین بزرگ به چند قطعه زمین کوچک تبدیل شده و قابلیت خود رابرای کشت و کار‌های بزرگ و دانش بنیان و اشتغال آفرین از دست داده است.

بسیاری از زمین‌های کشاورزی موجود هم خاک حاصلخیز دارند هم آب کافی، اما به دلیل قطعه قطعه شدن و کوچک شدن سال‌ها است که بیکار افتاده اند و هیچ کس از آن‌ها بهره برداری نمی‌کند.

برخی زمین‌های کشاورزی هم هستند که صاحبان آن هیچ انگیزه‌ای برای کار کردن روی آن‌ها ندارند و زمین‌های خود را نه می‌فروشند نه اجاره می‌دهند نه مشارکت می‌کنند و نه اجازه می‌دهند کسی از آن‌ها استفاده کند.

بسیاری از زمین‌های کشاورزی موجود در ایران متعلق به افرادی هستند که سال‌ها است در خارج از کشور زندگی می‌کنند و آن‌ها با این استدلال که با تورم‌های سالانه ایران قیمت زمین شان روز به روز بالاتر می‌رود زمین شان را راکد و بلا استفاده انداخته و هیچ اقدامی برای آباد کردن آن نمی‌کنند.

این درحالی است که بسیاری از جوان‌های تحصیل کرده ایرانی برای داشتن یک زمین حاصلخیز و دارای آب با مشکلات بسیار زیادی مواجه هستند و در برخی موارد حتی زمین برای اجاره کردن هم پیدا نمی‌کنند.

زمین کشاورزی مانند زمین مسکونی یک کالای مصرفی است و لازم است با ابزار مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات بر زمین‌های خالی آن را از حالت کالای سرمایه‌ای به یک کالای مصرفی و تولیدی تبدیل کرد.

انتهای پیام/ 121