ایثارگری

دیدار آقای ولایتی با معاون وزیر خارجه ارمنستان


به گزارش مجاهدت از گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، آقای گوستانیان معاون وزیر امور خارجه و هماهنگ‌کننده روابط دوجانبه ارمنستان با ایران که به منظور ارائه گزارشی درباره تحولات منطقه و توضیح مذاکرات انجام شده در واشنگتن به تهران سفر کرده هست، با تأکید بر ضرورت حفظ روابط تاریخی و حسن همجواری میان دو کشور، گفت: «ما عمیقاً به روابط دوستانه با ایران پایبند هستیم و این پیوند‌های تاریخی را ارج می‌نهیم.»

آقای ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل نیز با استقبال از گسترش همکاری‌ها اظهار داشت: «جمهوری اسلامی ایران همواره خواهان صلح و امنیت پایدار میان همسایگان خود هست و بیش از هر کشور مدعی دیگری برای ایجاد صلح و آرامش میان آذربایجان و ارمنستان تلاش کرده هست.

آقای ولایتی افزود: ایران نخستین کشوری بود که پس از فروپاشی شوروی و استقلال کشور‌های منطقه، برای برقراری صلح میان دو کشور آذربایجان و ارمنستان اقدام کرد و در زمان مسئولیت اینجانب در وزارت امور خارجه، در این زمینه بسیار تلاش کردیم.»
 
مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل با اشاره به اقدامات عملی ایران برای صلح افزود: پس از فروپاشی شوروی بین بعضی از جمهوری‌های تازه استقلال یافته از جمله آذربایجان و ارمنستان درگیری‌های هایی بوجود آمد که اختلاف بین آذربایجان و ارمنستان بر سر مسئله قره باغ بود در آن زمان جمهوری اسلامی ایران با حسن نیت کامل تلاش کرد بین دو کشور همسایه صلح ایجاد شود در این رابطه اینجانب که در آن زمان تصدی وزارت خارجه را داشتم بار‌ها بین باکو و ایروان سفر کردم و با مرحوم حیدر علی اف رئیس جمهور آذربایجان و آقای پطروسیان رئیس جمهور ارمنستان و وزرای خارجه دو کشور ملاقات‌های متعددی داشتم و در این راه جمهوری اسلامی ایران و بخصوص وزارت خارجه قربانیانی داد از جمله هواپیمایی که حامل برخی از دیپلمات‌ها و خانواده‌های آنها بود و از مسکو به تهران پرواز می‌کرد در آسمان قره باغ مورد اصابت دو موشک قرار گرفت و همه سرنشینان آن به شهادت رسیدند. این سابقه، نشان‌دهنده عزم جدی جمهوری اسلامی ایران برای برقراری صلح بوده هست.»

آقای ولایتی در ادامه، با تشریح مبانی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد: سرنوشت منطقه صرفا باید توسط کشور‌های منطقه تعیین شود.

سوال ما این هست که چه ضرورتی دارد که شما برای برقراری صلح به واشنگتن مراجعه می‌کنید در حالی که آمریکایی‌ها نشان دادند که حضورشان ولو به ظاهر به دلایل اقتصادی باشد، اما در نهایت موجب بی ثباتی می‌شوند.

 ما هر تحولی در نزدیک مرزهایمان را به دقت زیر نظر داریم و با هر اقدامی که امنیت ملی ما را مخدوش کند، مخالفیم.

در پایان معاون وزیر خارجه ارمنستان گفت: «اطمینان می‌دهیم که پیوند‌های دوستی ایران و ارمنستان همواره مستحکم خواهد ماند و اجازه نخواهیم داد خدشه‌ای به این روابط وارد شود. در برنامه‌های آینده، به دیدگاه‌ها و ملاحظات جمهوری اسلامی ایران که امروز مطرح شد، توجه ویژه خواهیم داشت.»

دو طرف در این دیدار بر ادامه گفت‌و‌گو‌ها و همکاری‌های دوجانبه در چارچوب منافع مشترک و حفظ ثبات منطقه تأکید کردند.

انتهای پیام/۹۵۵

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

دیدار آقای ولایتی با معاون وزیر خارجه ارمنستان بیشتر بخوانید »

اعلام جزئیات مراسم مرثیه خوانی و عزاداری اربعین حسینی در حرم مطهر شاهچراغ(ع)


به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از فارس، روابط‌عمومی آستان مقدس حضرت شاهچراغ طی اطلاعیه ای علیه‌السلام اعلام کرد که  مراسم شب اربعین سید الشهدا ،  امشب پس از نماز مغرب و عشا در شبستان امام خمینی حرم مطهر حضرت احمدبن موسی الکاظم علیه السلام برگزار می‌شود همچنین سخنران این مراسم حجت الاسلام و المسلمین حسین‌آبادی هست و حاج هادی آسیابانی مرثیه‌سرایی می‌کند.
 
 
همچنین فردا بعد از اقامه نماز مغرب و عشا همزمان با اربعین حسینی و فرا رسیدن سالگرد شهادت غلام‌عباس عباسی و محمد جهانگیری، از شهدای دومین حمله تروریستی به حرم مطهر حضرت احمدبن موسی الکاظم علیه السلام مراسم سخنرانی و عزا داری در شبستان امام خمینی این حرم مطهر برگزار می‌شود.
 
سخنران این مراسم حجت الاسلام و المسلمین کلانتری، تولیت آستان مقدس هست و حاج نزار قطری به مرثیه سرایی می‌پردازد و حاج کاظم محمدی دعای کمیل را قرائت می‌کند.
 
انتهای پیام/

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

اعلام جزئیات مراسم مرثیه خوانی و عزاداری اربعین حسینی در حرم مطهر شاهچراغ(ع) بیشتر بخوانید »

اعمال شب و روز اربعین


به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگی دفاع‌پرس، پیاده روی اربعین ضمن آداب و نکاتی که به همراه دارد، روز اربعین نیز، دارای اعمال و آدابی هست که از زیارت قبور شهدای کربلا، زیارت اربعین آغاز و دیگر اعمال این روز هست.نشانه مومن پنج چیز هست و یکی از آنها زیارت اربعین و قبر سیدالشهدا (ع) هست.

یکی از این آداب سفر به حرم سیدالشهدا (ع) و ۷۲ شهید کربلاست که روایات بسیاری نیز درباره زیارت قبور شهدا بیان شده هست.

از امام حسن عسکری علیه السلام روایت شده که فرمود: نشانه هاى مؤمن پنج چیز هست:

بجاى آوردن پنجاه و یک رکعت نماز (۱۷ رکعت نماز واجب و ۳۴ رکعت نافله)، زیارت اربعین (امام حسین)، انگشتر به دست راست نهادن، پیشانى را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم اللّه الرّحمن الرّحیم را در نماز بلند گفتن.

زیارت امام حسین علیه السلام و زیارت اربعین از مهمترین اعمالی هست که در کتب ادعیه بر خواندن آنها در روز بیستم صفر تأکید شده هست.
در مجموع کتاب‌های مفاتیح الجنان، اقبال الاعمال و زادالمعاد آداب و اعمال زیر برای روز اربعین حسینی ذکر شده هست:

  زیارت اربعین
بیستم صفر؛ روز اربعین و به قول شیخین (شیخ مفید و شیخ طوسى) روز رجوع حرم (خانواده) امام حسین علیه السّلام از شام به مدینه، و روز ورود جابر بن عبد اللّه انصارى به کربلا براى زیارت امام حسین علیه السّلام هست، شیخ طوسى در کتاب تهذیب و مصباح از حضرت‏ حسن عسگرى علیه السّلام روایت کرده:نشانه‏‌هاى مؤمن پنج چیز هست: پنجاه‏ و یک رکعت نماز گذاردن، که مراد هفده‏ رکعت واجب، و سى ‏و چهار رکعت نافله [مستحب]در هر شب و روز هست و زیارت اربعین، و انگشتر به دست راست‏ نمودن، و پیشانى را در سجده بر خاک نهادن، و بلند گفتن «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» کیفیت زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام در روز اربعین به دو صورت رسیده:اول: زیارتى هست که شیخ در دو کتاب‏ تهذیب و مصباح از صفوان جمّال روایت کرده، که صفوان گفت: مولایم امام صادق علیه السّلام درباره زیارت‏ اربعین به من گفت:هنگامى‏‌که قسمت قابل توجهى از روز برآمده، بخوان:
 
السَّلامُ عَلَى وَلِیِّ اللَّهِ وَ حَبِیبِهِ السَّلامُ عَلَى خَلِیلِ اللَّهِ وَ نَجِیبِهِ السَّلامُ عَلَى صَفِیِّ اللَّهِ وَ ابْنِ صَفِیِّهِ السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَى أَسِیرِ الْکُرُبَاتِ وَ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّهُ وَلِیُّکَ وَ ابْنُ وَلِیِّکَ وَ صَفِیُّکَ وَ ابْنُ صَفِیِّکَ الْفَائِزُ بِکَرَامَتِکَ أَکْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ وَ اجْتَبَیْتَهُ بِطِیبِ الْوِلادَةِ وَ جَعَلْتَهُ سَیِّدا مِنَ السَّادَةِ وَ قَائِدا مِنَ الْقَادَةِ وَ ذَائِدا مِنَ الذَّادَةِ وَ أَعْطَیْتَهُ مَوَارِیثَ الْأَنْبِیَاءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَى خَلْقِکَ مِنَ الْأَوْصِیَاءِ فَأَعْذَرَ فِی الدُّعَاءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ وَ قَدْ تَوَازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیَا وَ بَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَى وَ شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْکَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدَّى فِی هَوَاهُ وَ أَسْخَطَکَ وَ أَسْخَطَ نَبِیَّکَ.
 
سلام بر ولىّ خدا و حبیبش، سلام بر دوست خدا و نجیبش، سلام بر بنده‏ برگزیده خدا و فرزند برگزیده‌‏اش، سلام بر حسین مظلوم شهید، سلام بر آن دچار گرفتاری‌ها و کشته اشکها، خدایا من گواهى مى‌‏دهم که حسین ولىّ تو و فرزند ولىّ تو، و فرزند برگزیده توست‏ حسینى که به کرامتت رسیده، او را به شهادت گرامى داشتى، و به خوشبختى اختصاصش دادى، و به پاکى ولادت‏ برگزیدى، و او را آقایى از آقایان، و پیشروى از پیشرویان، و مدافعى از مدافعان حق قرار دادى، و میراثهاى پیامبران را به او عطا فرمودى، و او را از میان جانشینان حجّت بر بندگانت قرار دادى، و در دعوتش جاى‏ عذرى باقى نگذاشت، و از خیرخواهى دریغ نورزید، و جانش را در راه تو بذل کرد، تا بندگانت را از جهالت و سرگردانى گمراهى برهاند، درحالى‌‏که بر علیه او به کمک هم برخاستند، کسانى‏‌که دنیا مغرورشان کرد، و بهره واقعى خود را به فرومایه‏‌تر و پست‌‏تر چیز فروختند و آخرتشان را به کمترین بها به گردونه فروش گذاشتند، تکبّر کردند و خود را در دامن هواى نفس انداختند، تو را و پیامبرت را به خشم‏ آوردند.
 
وَ أَطَاعَ مِنْ عِبَادِکَ أَهْلَ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ حَمَلَةَ الْأَوْزَارِ الْمُسْتَوْجِبِینَ النَّارَ [لِلنَّارِ]فَجَاهَدَهُمْ فِیکَ صَابِرا مُحْتَسِبا حَتَّى سُفِکَ فِی طَاعَتِکَ دَمُهُ وَ اسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ اللَّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْنا وَبِیلا وَ عَذِّبْهُمْ عَذَابا أَلِیما السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْأَوْصِیَاءِ أَشْهَدُ أَنَّکَ أَمِینُ اللَّهِ وَ ابْنُ أَمِینِهِ عِشْتَ سَعِیدا وَ مَضَیْتَ حَمِیدا وَ مُتَّ فَقِیدا مَظْلُوما شَهِیدا وَ أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَکَ وَ مُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَکَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِهِ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ.
 
و اطاعت کردند از میان بندگانت، اهل شکاف‏‌افکنى و نفاق و بارکشان گناهان سنگین، و سزواران آتش را پس با آنان درباره تو صابرانه و به حساب تو جهاد کرد، تا در طاعت تو خونش ریخته شد و حریمش مباح گشت‏ خدایا آنان را لعنت کن لعنتى سنگین، و عذابشان کن عذابى دردناک، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام‏ بر تو اى فرزند سرور جانشینان، شهادت مى‌‏دهم که تو امین خدا و فرزند امین اویى، خوشبخت زیستى، و ستوده درگذشتى، و از دنیا رفتى گم‏گشته، و مظلوم و شهید، گواهى مى‏دهم که خدا وفاکننده هست آنچه را به تو وعده داده، و نابودکننده کسانى را که از یارى‌‏ات دریغ ورزیدند، و عذاب کننده کسانى را که تو را کشتند، و گواهى مى‌‏دهم که تو به عهد خدا وفا کردید و در راهش به‏ به جهاد برخاستى تا مرگ فرا رسید، پس خدا لعنت کند کسانى را که تو را کشتند، و به تو ستم کردند، و این جریان را شنیدند و به آن خشنود شدند.
 
اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ أَنِّی وَلِیٌّ لِمَنْ وَالاهُ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ نُورا فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ [الطَّاهِرَةِ]لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجَاهِلِیَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِیَابِهَا وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّینِ وَ أَرْکَانِ الْمُسْلِمِینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوَى وَ أَعْلامُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا وَ أَشْهَدُ أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِینِی وَ خَوَاتِیمِ عَمَلِی وَ قَلْبِی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِی لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى یَأْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ عَدُوِّکُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِکُمْ وَ أَجْسَادِکُمْ [أَجْسَامِکُمْ‏]وَ شَاهِدِکُمْ وَ غَائِبِکُمْ وَ ظَاهِرِکُمْ وَ بَاطِنِکُمْ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
 
خداى من تو را شاهد مى‏‌گیرم که من دوستم با آنان‏که او را دوست دارند، و دشمن با آنان‏ که با او دشمنند، پدر و مادرم فدایت اى فرزند رسول خدا، گواهى مى‏‌دهم که تو در صلب‌هاى بلندمرتبه‏ و رحم‌هاى پاک نورى بودى، جاهلیت با ناپاکیهایش تو را آلوده نکرد، و از جامه‏‌هاى تیره و تارش‏ به تو نپوشاند، و گواهى مى‌‏دهم که تو از ستونهاى دین، و پایه‏هاى مسلمانان، و پناهگاه مردم مؤمنى، و گواهى مى‏‌دهم که پیشواى نیکوکار، با تقوا، راضى به مقدرات حق، پاکیزه، هدایت کننده، و هدایت شده‏اى، و گواهى مى‏‌دهم که امامان‏ از فرزندانت، اصل تقوا، و نشانه‏هاى هدایت، و دستگیره محکم، و حجّت بر اهل دنیا هستند و گواهى مى‏دهم که من به یقین مؤمن به شمایم، و به بازگشتتان یقین دارم، براساس قوانین دینم، و عواقب عملم، و قبلم با قلبتان در در صلح، و کارم پیرو کارتان، و یارى‏ام براى شما آماده هست، تا خدا به شما اجازه دهد، پس با شمایم نه با دشمنانتان، درودهاى خدا بر شما، و بر ارواح و پیکرهایتان، و بر حاضر و غایبتان، و بر ظاهر و باطنتان، آمین اى پروردگار جهانیان.
 
پس دو رکعت نماز مى‏خوانى، و به آنچه مى‏خواهى دعا مى‌‏کنى و برمى‌‏گردى. دوم:زیارتى هست که از جابر روایت شده، و کیفیت آن‏چنان هست که از عطا [ظاهرا همان عطیه عوفى کوفى همسفر جابر در اربعین براى‏ زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام هست]نقل شده:در روز بیستم ماه صفر با جابر بن عبد اللّه انصارى بودم، چون به غاضریه رسیدیم‏ در آب فرات غسل کرد، و پیراهن پاکیزه‏اى که با خود داشت پوشیده، آنگاه به من گفت:آیا از بوى خوش چیزى، با تو هست‏ اى عطا؟ گفتم:سعد با من هست، قدرى از آن گرفت و بر سر و بدن پاشید، و پابرهنه روانه شد، تا نزد سر مبارک امام‏ حسین علیه السّلام ایستاد، و سه مرتبه اللّه اکبر گفت. پس افتاد و بیهوش شد، چون به هوش آمد شنیدم مى‏گفت: «السّلام‏ علیکم یا ال اللّه…» که درست همان زیارت نیمه رجب هست که قبلان ذکر کردیم، و با آن جز در چند کلمه تفاوت ندارد، که‏ آن هم احتمالا ناشى از اختلاف نسخه‏‌هاست، چنان‏که شیخ مرحوم احتمال داده. در هر صورت اگر کسى بخواهد آن را هم‏ بخواند، به زیارت نیمه رجب رجوع کند، و همان را بخواند.
 
 زیارت وداع اربعین
سید بن طاووس رحمه اللّه گفته هست که من براى زیارت اربعین وداعى یافته‌ام که مخصوص هست به این زیارت. باید که بایستى پیش روى ضریح و بگویى:
 
السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ.

سلام بر تو اى پسر رسول خدا! سلام بر تو اى پسر على مرتضى جانشین رسول خدا!

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ الْحَسَنِ الزَّکِیِّ.

سلام بر تو اى پسر فاطمۀ زهرا سرور زنان جهان! سلام بر تو اى وارث امام حسن پاک!

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَى خَلْقِهِ.

سلام بر تو اى حجت خدا در زمین و گواه او بر آفریده‌ها!

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الشَّهِیدَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ

سلام بر تو اى ابا عبد اللّه شهید! سلام بر تو اى مولاى من و پسر مولاى من!

أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ

گواهى مى‌دهم که تو نماز را به پا داشتى و زکات دادى و امر به معروف و نهى از منکر کردى

وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّکَ أَتَیْتُکَ

و در راه خدا جهاد نمودى تا این‌که امر یقین تو را فرارسید و نیز گواهى مى‌دهم که تو دلیل روشن از سوى پروردگارت داشتى؛ و اگر از دور زیارت کند باید بگوید:

توجّهت إلیک یَا مَوْلَایَ زَائِراً وَافِداً رَاغِباً مُقِرّاً لَکَ بِالذُّنُوبِ.

اى مولاى من! اکنون من به عنوان زایر، واردشونده، گراینده، اقرارکنندۀ به گناه و گریزان از خطا.

هَارِباً إِلَیْکَ مِنَ الْخَطَایَا لِتَشْفَعَ لِی عِنْدَ رَبِّکَ.

به درگاه تو آمده‌ام تا در نزد پروردگارت از من شفاعت کنى.

یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ حَیّاً وَ مَیِّتاً، فَإِنَّ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاماً مَعْلُوماً وَ شَفَاعَةً مَقْبُولَةً.

اى پسر رسول خدا! درود خدا بر تو در حال حیات و مرگ تو، زیرا تو در نزد خدا از مقام معلوم و شفاعت مورد پذیرش برخوردارى.

لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ هتک حَرَمَکَ وَ غَصَبَ حَقَّکَ.

خداوند کسانى را که به تو ستم نموده‌اند لعنت کند و نیز کسانى را که تو را محروم نموده، حقت را غصب نموداند لعنت کند

وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَذَلَکَ، وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ دَعَوْتَهُ فَلَمْ یُجِبْکَ وَ لَمْ یُعِنْکَ

و قاتلان تو را لعنت کند و آنان را که دست از یارى تو کشیدند لعنت کند و آنان را که خواندى و به تو پاسخ مثبت ندادند و تو را یارى نکردند لعنت کند

وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ مَنَعَکَ مِنْ حَرَمِ اللَّهِ وَ حَرَمِ رَسُولِهِ وَ حَرَمِ أَبِیکَ وَ أَخِیکَ

و نیز کسانى را که از رفتن تو به سوى حرم خدا و حرم رسول خدا و حرم پدر و برادرت جلوگیرى کردند لعنت کند

وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ مَنَعَکَ مِنْ شُرْبِ مَاءِ الْفُرَاتِ لَعْناً کَثِیراً یَتْبَعُ بَعْضُهَا بَعْضاً.
 
و کسانى را که تو را از نوشیدن آب فرات منع کردند بسیار و پى‌درپى لعنت کند.

اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ.

خدایا! اى پدیدآورندۀ آسمان‌ها و زمین! داناى پنهان و آشکار!

أَنْتَ تَحْکُمُ بَیْنَ عِبَادِکَ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ، وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ.

تو بین بندگانت در آنچه اختلاف دارند حکم مى‌کنى و زود هست آنانى که ظلم کردند بدانند کدامین جایگاه بازگشتشان هست.

اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَتِهِ، وَ ارْزُقْنِیهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ حَیِیتُ یَا رَبِّ.

خدایا این زیارت را آخرین عهدم از زیارت قرار مده و همیشه برایم تا وقتى که باقى و زنده هستم روزى‌ام گردان، اى پروردگار!

وَ إِنْ مِتُّ فَاحْشُرْنِی فِی زُمْرَتِهِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
 
و اگر مردم مرا در گروه ایشان محشور فرما، اى مهربان‌ترین مهربانان!

 
و اگر زیارت آخر روز عاشورا را در این روز نیز بخواند مناسب هست و بدان که مشهور آن هست که سبب تأکید زیارت آن حضرت در این روز آن هست که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام با سایر اهل بیت در این روز بعد از مراجعت از شام به کربلاى معلى وارد شدند و سرهاى مقدّس شهدا را به بدن‌هاى ایشان ملحق کردند و این بسیار بعید هست از جهات بسیار که ذکر آنها موجب تطویل هست؛ و بعضى گفته‌اند در این روز اهل بیت علیهم السّلام وارد مدینۀ طیبه شدند و این نیز بسیار بعید هست، و بعضى گفته‌اند که شاید حضرت امام زین العابدین علیه السّلام به اعجاز و طىّ الارض، مخفى به کربلا رفته باشد از شام و سر‌ها را به بدن‌ها ملحق کرده باشد و این ممکن هست، امّا روایتى در این باب به نظر نرسیده هست، بلکه بعضى از روایات منافاتى فى الجمله به این دارد و وجهى که از احادیث ظاهر مى‌شود آن هست که اوّل کسى که از صحابه حضرت رسالت صلّى اللّه علیه و آله به زیارت آن حضرت مشرّف شد، جابر بن عبد اللّه انصارى بود و او در این روز به کربلا رسید و آن حضرت را با شهدا زیارت کرد و، چون جابر از اکابر صحابه بود و اساس این امر عظیم را گذاشت، مى‌تواند بود که سبب مزید فضل زیارت آن حضرت در این روز شده باشد و شاید وجوه دیگر داشته باشد که بر ما مخفى باشد و، چون فرموده‌اند که در این روز زیارت کنیم، باید کرد و تفحّص سببش ضرور نیست.

 ملحق شدن سر مبارک امام حسین (ع) به پیکر شریف آن حضرت در روز بیستم ماه صفر
 
قرآن عظیم الشأن و بلندپایه گواه بر ملحق شدن سر مقدس مولاى ما امام حسین -صلوات اللّه علیه-به پیکر شریف آن هست، آنجا که خداوند-جلّ جلاله-مى‌فرماید: «هرگز آنان را که در راه خدا کشته شده‌اند مرده مپندار، بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند.» آیا با وجود این‌که خداوند خبر داده که شهید، زنده هست و نزد خدا روزى داده مى‌شود و مصون و محفوظ هست، تردیدى در این مسأله باقى مى‌ماند؟! بنابراین، هرگز شایسته نیست که عارفان در آن شک و تردید به خود راه دهند. [۲]، اما پرسش درباره‌ى نحوه‌ى زنده شدن آن حضرت بعد از شهادتش و کیفیت ملحق شدن سر شریف آن حضرت به پیکر مبارکش بعد از این‌که از آن جدا بود، نوعى بى‌ادبى از سوى بنده در محضر خداوند-جلّ جلاله-هست که از او بخواهد کیفیت تدبیر مقدراتش را معرفى کند و نیز نوعى نادانى از بنده و اقدام به چیزى هست که مکلف به آگاهى و پرسش از ویژگى‌هاى آن نشده هست. درباره‌ى ملحق شدن سر مبارک امام حسین-صلوات اللّه و سلامه علیه-به پیکر شریف آن حضرت در روز چهلم شهادت آن حضرت-که خداوند-جلّ جلاله-او را در زمانى که اسلام واژگون و حق مغلول شده بود، به شرف فضیلت خود به سوى خود انتقال داد- باید گفت که این امر، نه با اسباب دنیوى، بلکه ظاهر این هست که با قدرت الهى صورت گرفته هست؛ لیکن درباره‌ى نحوه‌ى ملحق شدن سر مبارک به پیکر شریف، حدود  ١٠  نوع روایت نقل شده هست که با هم اختلاف دارند و نیز به یاد ندارم که تاکنون نام یکى از کسانى که سر مبارک را از «شام» برده و به پیکر شریف آن حضرت در حایر حسینى-علیه افضل السّلام-ملحق کرده‌اند، و هم‌چنین کیفیت حمل آن از «شام» به حایر حسینى-على صاحبه اکمل التحیّة و الإکرام-و نیز نحوه‌ى ورود اهل حرم معظم آن حضرت و نیز کسى که ضریح و قبر مقدّس و مکرّم آن حضرت را کنده و سر مبارک را به بدن شریف ملحق کرده و این‌که آیا سر مبارک را در جاى سر نسبت به بدن گذشته یا این‌که به طور کلى در جایى در کنار بدن آن حضرت در قبر شریف نهاده، را در جایى دیده باشم و یا کسى نقل کرده باشد. بنابراین، انسان در این زمینه باید به تصدیق قرآن که بر انسان واجب هست، بسنده کند مبنى بر این‌که پیکر مقدس آن حضرت پس از شهادت تکمیل گردید و آن بزرگوار زنده هست و در سراى نیکبختى روزى داده مى‌شود؛ زیرا بیان کتاب عزیز ما را از ذکر دلیل و برهان بیش از این، بى‌نیاز مى‌سازد.
  
 عدم حضور اسرا در روز اربعین در «کربلا» یا «مدینه»
 
در کتاب «مصباح» آمده هست:
 
«حرم امام حسین-علیه السّلام-به همراه مولایمان على بن حسین-علیه السّلام-در روز بیستم ماه صفر به شهر «مدینه» رسیدند.»؛ ولى در کتاب‌هاى دیگر آمده هست که آنان در روز بیستم ماه صفر به «کربلاء» رسیدند؛»
 
لیکن هرکدام از این دو دیدگاه بسیار بعید به نظر مى‌رسند؛ زیرا «عبید اللّه بن زیاد» -لعنة اللّه-طى نامه‌اى ماجرا را به «یزید» نوشت و در رابطه با بردن اسرا به «شام» اجازه خواست و پیش از رسیدن پاسخ، اقدام به بردن آنها به «شام» نکرد و این خود به  ٢٠  روز وقت یا بیشتر نیاز دارد. از این گذشته، نقل کرده‌اند: «پس از بردن آنها به «شام»، مدت یک ماه در جایى که وسیله‌اى براى حفاظت خود از گرما و سرما نداشتند، اقامت کردند.» و مقتضاى این سخن آن هست که افزون بر  ۴٠  روز از زمان شهادت سیّدالشّهدا-علیه السّلام- تا رسیدن آنها به «عراق» یا «مدینه» گذشته باشد. البته بازگشت آنها به «کربلاء» امکان دارد، لیکن نه در روز بیستم صفر؛ زیرا زمان رسیدن آنها با زمان رسیدن «جابر بن عبد اللّه انصارى» هم‌زمان بوده هست و رسیدن خبر شهادت آن حضرت به «جابر» و آمدن او براى زیارت-خواه «جابر» از «حجاز» آمده باشد، یا از غیر آن، مانند «کوفه» و… -، بیشتر از  ۴٠  روز وقت مى‌طلبد.

انتهای پیام/ ۹۵۵

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

اعمال شب و روز اربعین بیشتر بخوانید »

بزرگ‌ترین آرزوی خدایی من شهادت بود


به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس بوشهر، شهید «سید عبدالنبی ریشهری» دهم بهمن ۱۳۳۹ در شهرستان بوشهر دیده به جهان گشود. پدرش سیدحسین، کارمند استانداری بود و مادرش خورشید نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم اردیبهشت ۱۳۶۱ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع هست.

وصیت نامه شهید
 
بسم‌الله الرحمن الرحیم
 
«وَالعَصر، إِنَّ الإِنسانَ لَفی خُسرٍ، إِلَّا الَّذینَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ وَتَواصَوا بِالحَقِّ وَتَواصَوا بِالصَّبر»
 
قسم به عصر نورانی رسول، یادآور ظهور ولی‌عصر (عج)، که انسان همه در خسارت و زیان هست، مگر آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شده‌اند؛ و به درستی که رسول اکرم (ص) فرموده: «هر کس سوره‌ی عصر را بسیار بخواند، به مقام صبر خواهد رسید و با اهل حق در بهشت محشور می‌گردد.» و حضرت صادق (ع) می‌فرماید: «هر که بر این سوره در نماز نافله مداومت کند، روز قیامت با لبی خندان، روحی درخشان و دلی شادمان در بهشت جاودان وارد می‌شود.»
 
خدمت پدر و مادر و برادرانم سلام عرض می‌کنم و امیدوارم حالتان خوب باشد. من در گوشه‌ای از سنگر نشسته‌ام و وصیت‌نامه‌ی خود را می‌نویسم. امیدوارم وقتی خبر شهادت من به شما می‌رسد، ناراحت نشوید و اشکی از روی ناراحتی از چشمانتان سرازیر نشود؛ و اگر هم اشکی می‌ریزید، از روی شوق و شادی باشد؛ چون کسی که به درجه‌ی شهادت رسیده، به بزرگ‌ترین آرزو‌های خدایی خود رسیده هست و دیگر هیچ واهمه‌ای برای او وجود ندارد. تنها درخواستی که من از شما دارم این هست که اگر خلافی از من سر زده، مرا ببخشید و حلال کنید. امیدوارم که امام امت، خمینی بت‌شکن را هیچ‌وقت تنها نگذارید و به پیروی از رهنمود‌های این رهبر بزرگ، گوش فرا دهید.
 
والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
 
انتهای پیام/

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

بزرگ‌ترین آرزوی خدایی من شهادت بود بیشتر بخوانید »

تصاویر/ سردار سپهبد شهید «غلامعلی رشید» (۲)

فیلم/ روایتی کوتاه از همدلی و ایثار در گیلان


به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از رشت، در روز‌هایی که عطر امنیت در شهر می‌پیچید، آیت‌الله رسول فلاحتی نماینده ولی‌فقیه در گیلان بهمراه فرماندهی سپاه ناحیه رشت، مهمان دل‌های گرم “بانوان جهادگر سپاه ناحیه مرکزی رشت” شد. این دیدار، نه تنها بازخوانی خاطرات درخشان گذشته و نقش بی‌بدیل این شیرزنان در پشتیبانی از رزمندگان جنگ تحمیلی اخیر بود، بلکه تجلیل از جهاد ادامه‌دار آنها در صحنه امنیت امروز شهر.

کد ویدیو

ایشان با تفقد پدرانه، از زحمات این بانوان که حتی در گرمای طاقت‌فرسا شهر رشت، بیش از هزاران پرس غذا برای حافظان امنیت آماده می‌کنند، قدردانی کردند.
 
آیت‌الله فلاحتی، آنان را «جهادگران انقلاب اسلامی» خواندند؛ زنانی که با تأسی از مکتب حضرت زهرا (س)، معنای واقعی «مقاومت مردمی» را در قلب گیلان زنده نگه داشته‌اند. این روایت، بیش از یک خبر، نمادی هست از پیوند عمیق ایمان و ایثار در راه پایداری این مرز و بوم.
 
انتهای پیام/

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

فیلم/ روایتی کوتاه از همدلی و ایثار در گیلان بیشتر بخوانید »