باینگان

گروه ساجد دفاع‌پرس: وصیت‌نامه‌های شهدا چراغ راهی هست که این روز‌ها پس از گذشت حدود ۳۵ سال از پایان جنگ تحمیلی، همچنان راه را برای کسانی که می‌خواهند پای خود را جای پای شهدا بگذارند، مشخص می‌کند. در این راستا، یکی از شهدایی که در وصیت‌نامه او نکات ارزنده‌ای می‌یابیم، شهید «مختار تولی خانلو» هست که سوم بهمن سال ۱۳۵۹ در نوسود به شهادت رسید.

متن کامل وصیت‌نامه شهید مختار تولی خانلو 

بسم الله الرحمن الرحیم

نمی‌دانم از کجا شروع کنم؛ ولی باید بگویم که امید زیادی برای شهادت دارم و همیشه هنگام خواندن نماز، آرزوی شهادت می‌کنم و آن را یک افتخار برای مکتبم، برای میهنم، برای خانواده‌ام و شهادت را یک پیروزی می‌دانم. آروز دارم این پیروزی زودتر نصیبم شود و این را به همسر و فرزندانم بگویم که نباید بگذارند که بعد از من اسلحه من به زمین بیفتد؛ این اسلحه را باید به دست بگیرید و خون‌تان را به ریشه درخت عظیم اسلام بریزید و درخت اسلام را بارور کنید.

اسلام به خون ما سربازانش نیاز دارد و این خون بی‌ارزش ماست که می‌تواند اسلام باارزش را به جهان بشناساند و مسئله دیگر این هست که به تمام خانواده‌ام و آشنایان بنویسم، پس از شهادت من امیدوارم هیچ ناراحت نباشند شهدای راه خدا را ادامه دهند و مسئله دیگر این‌که من هیجده روز از روزه سال ۵۹ را به دلیل در سنگر بودن نتوانستم بگیرم؛ ولی توصیه می‌کنم برایم هیچ چیز را تدارک نبینید، چون من معتقدم که هر کس هرچه برد با خودش برده هست و دیگر اینکه وصیت من به خانواده‌ام این هست که تمام هستی من از آن شماست؛ ولی بعد از شهادت من، مقداری از درآمد مرا که همان از طریق سپاه می‌باشد، به مستضعفین که می‌شناسید بدهید. دیگر عرضی ندارم.

دوستدار شما مختار تولی خانلو

انتهای پیام/ 113