تقریظ رهبری

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ دفاع‌پرس، نماز جمعه روز ۱۳ مهر که در مصلای تهران به امامت رهبر معظم انقلاب برپا شد، در پی تحولات اخیر از جمله شهادت «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان در حملات رژیم صهیونیستی به ضاحیه بیروت و عملیات موشکی «وعده صادق ۲» ایران در پاسخ به جنایت‌های رژیم صهیونیستی برگزار شد.

بسیاری از اهالی فرهنگ با گرایش‌های مختلف سیاسی برای نشان دادن وحدت، در این مراسم شرکت کردند. این مراسم بازتاب گسترده‌ای نیز در میان آثار شاعران داشت. افشین علا، از جمله این شاعران بود که در شعری با عنوان «آن جمعه بشکوه» سرود:

آن جمعه بشکوه‌

ای خطبه غرای تو، چون آب بر آتش

تسکین دل سوته‌ی اصحاب بر آتش

شد هیمنه خصم در آن جمعه بشکوه

چون دود ز جمعیت احباب بر آتش

یکپارچه در سوز و گداز آمده بودند

تا روی تو بینند چو مهتاب بر آتش‌

ای پیر جوان‌بخت! ز آهنگ نمازت

مانند سپندی شده محراب بر آتش

بر چیرگی‌ات در سخن، اعدا متحیر

چون خیرگی کرمک شبتاب بر آتش

خنیاگر صهیون نگر از نطق بلیغت

افکنده ز کف، آلت و مضراب بر آتش

فهماند کلام تو به صیاد جهان‌خوار

ماهی نشود صید ز قلاب بر آتش

از شش جهت افروخت شرر، جانی غاصب

زین رو شده بریان، خود قصاب بر آتش

ما، چون تو اگر سوخته‌ایم از غم یاران

گشتیم بهاور چو زر ناب بر آتش

تصویر «حسن» شیر عرب، حک شده بر عرش

هرگز نتوان سوختن این قاب بر آتش

دست از تو نداریم، اگر پا بگذارند

بسیار سران از پی ارباب بر آتش

فردا چو بسوزند عجب نیست که امروز

کردند بنا کاخ خود، اعراب بر آتش‌

ای پیر! هوادار توأم، چون که در این راه

بیداری و بس قافله در خواب بر آتش

دل کنده‌ام از راست و چپ یکسره، چون تو

بر خندق سلمانی و احزاب بر آتش

از بغض تو بر گرده ما دشنه دشنام

بسیار زند سفله چو تنداب بر آتش

خفاش چه داند ز چه در چرخشم‌ای دوست

گرد تو چو پروانه‌ی بی‌تاب بر آتش

از طعن رقیبان به فلاخن، چو خلیلم

در باغ گل افتاده ز پرتاب بر آتش

بگذار حسودم بزند طعنه که افتاد

زین شعر‌تر و تازه و شاداب بر آتش

علا ساعاتی پیش از تقریظ رهبر معظم انقلاب بر این سروده خبر داد و در صفحه شخصی خود نوشت:

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی پس از خواندن شعر اخیر افشین علا پیرامون حماسه جمعه نصر، خطاب به ایشان نوشته‌اند:

«قوی، زیبا و استادانه هست. کاش شأن نزولش این حقیر نبودم. به هرحال وظیفه داشتم تشکر کنم.»

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ دفاع‌پرس، کتاب «مجید بربری» که پس از انتشار خبر تقریظ رهبر معظم انقلاب بر آن، مورد اقبال مخاطبان قرار گرفته و به آستانه 40 هزار نسخه رسیده، قرار هست به زبان عربی ترجمه و در کشورهای مقصد توزیع شود. 

این کتاب که به قلم کبری خدابخش دهقی نوشته شده، روایتی هست از زندگی شهید مجید قربانخانی؛ از قهوه‌خانه‌های یافت‌آباد تا خان‌طومان و شهادت در سوریه. نویسنده در این کتاب به خوبی توانسته سیر تدریجی رشد معنوی شهید قربانخانی، به عنوان یکی از شهدای شاخص مدافع حرم را به تصویر بکشد. 

خدابخش دهقی برای نشان دادن این تحول، از زمان تولد دوباره قهرمان کتابش آغاز می‌کند؛ از لحظات پایانی حیات مادی شهید در خان‌طومان. او سپس در ادامه ماجرای داستان زندگی او را که در گفت‌وگو با خانواده، دوستان و همراهان شهید جمع‌آوری کرده، روایت می‌کند. 

مجید قربانخانی از آن جوان‌هایی بود که شهادتش خیلی‌ها را به عاقبت به خیر شدن امیدوار کرد. همه آن افرادی که اغلب تعریف‌های اغراق آمیز از شهدا شنیده بودند و اینکه شهدا حتماً باید نماز شب‌خوان بوده باشند و کوچکترین خطایی در زندگی‌شان نکرده باشند. 

جوان هایی که شهیدان را الگوی دست نیافتنی می دانستند با دیدن مدافعان حرمی مثل مجید قربانخانی حالا راحت تر می توانستند اگر اشتباهی کردند کنار بگذارند و بدانند از هر جایی که در زندگی می خواهند می توانند قدم در راه راست بگذارند. مادر شهید قربانخانی در برشی از خاطرات پسرش می گوید: 

بعد از سربازی قرار شد مشغول کار شود. پدرش در بازار آهن مغازه داشت اما نمی خواست پیش او کار کند. می‌گفت یا رانندگی یا کار پشت میز نشینی. دایی‌اش وانتی به او داد و در شهرداری یکی از مناطق تهران مشغول شد. بعد از مدتی تصمیم گرفت قهوه خانه بزند. خیلی اهل قهوه خانه بود. هر شب قهوه خانه می‌رفت. حتی مدتی در یکی از قهوه خانه‌های کن و سولقان کار می‌کرد.

پدرش بسیار از قلیان کشیدن او بدش می‌آمد و یک بار او را دعوا کرد که باعث شد مجید دو شب خانه نیاید و در ماشین بخوابد. اما همین دو شب مجید که خیلی مهربان بود و بدون ما نمی‌توانست غذا بخورد. برای ما غذا می‌خرید و می‌فرستاد که مثلا با هم غذا بخوریم. بالاخره به خانه برگشت و پدرش هم راضی شد که قهوه خانه بزند. قهوه خانه خوبی زد و همه مایحتاج آن را تأمین کردیم. خیلی مردمدار بود. هفته‌ای دو بار نیمه شب ما را بیدار می‌کرد که کله پاچه خریده هست.

خواستگاری هم برایش رفته بودیم. آن زمان سوریه بود. آخرین جملات پدرش در آخرین مکالمه با مجید هم همین بود که پسر طوریت نشود؛ می‌خواهم برایت زن بگیرم؛ که او هم اطمینان داده بود که طوریم نمی‌شود و بر می‌گردم. یک سال قبل از سوریه رفتنش کربلا رفته بود و آنجا از امام حسین(ع) خواسته بود آدم شود و وقتی بازگشته بود حتی قلیان کشیدن را هم کنار گذاشته بود.

انتهای پیام/ 161