جمهوری اسلامی

به گزارش مجاهدت از مشرق،سخنگوی هیات مدیره خانه سینما با تاثیرگیری از رسانه‌های آن سوی آبی و با ادبیاتی مورد خوشایند اپوزیسیون خارج نشین به تحلیل سینما پرداخته است.

اقای صدرعاملی می‌گوید: خانه سینما همچنان مخالفت خود را با ابراز خشونت‌های آشکار در جامعه بیان می‌کند و معتقد است که خشونت در هر شکل هیچگاه به نفع مردم و حاکمیت نیست. همچنین برخوردهای اخیر و بازداشت‌های پی در پی همکاران ما، اوضاع را بهبود نمی‌بخشد. حاکمیت باید تحمل خود را بالا ببرد و به نقد و نظرها گوش بدهد.

بد نیست از سخنگوی خانه صنفی سینما ‌که این سال‌ها به خانه سیاسی و خانه تیمی برخی جریانات اپوزیسیونی علیه حاکمیت بدل شده بپرسیم آیا تشویق به خشونت و آشوب از طریق برخی از همکاران سینمایی از اشکال خشونت محرز نیست؟

ترغیب و تهییج‌ جوانان و نوجوانان از سوی برخی سلبریتی‌ها خود نص صریح خشونت گرایی عریان نیست؟ چرا وقتی از تقببح و مذمت خشونت حرف می زنید مسببین و مشوقین ناآرامی‌های اخیر را که به کشته شدن بچه‌های همین سرزمین منجر شده نادیده می‌گیرید؟

سخنگوی خانه سینما در جایی دیگری در پاسخ به این سوال که اخیرا ریاست سازمان سینمایی وضعیت بیکاری اهالی سینما را به اوضاع ناآرام اخیر مربوط دانسته، وضعیت سینما را چگونه می‌بیند؟ پاسخ داد: «مشکل بیکاری اعضاء خانه سینما از سال قبل شروع شده و ربطی به ناآرامی های اخیر ندارد و سخت گیری در مجوزها باعث شد که سینماگران کار نکنند» و شاید عوامل آن را باید در روش‌های مدیریت هم جستجو کرد.

آقای صدرعاملی

کاش چشم بر واقعیات نمی‌بستید و فارغ از هیجانات فضاهای مجازی با فراگیری و واقع‌بینی به تجزیه و تحلیل این روزهای سینما می‌پرداختید!

کاش با پرهیز از سیاست زدگی و بی توجه به فشار یا هم‌ پوشانی رسانه‌های غربی – عربی با حزم و واقع بینی به تحلیل و قضاوت این روزهای سینما می‌نشستید و به عمق و کنه دلسوزی و دغدغه متولیان فرهنگی و مسئولان سینمایی کشور هم توجه می‌کردید!!

نگاهی به وضعیت ماه‌های پیش نشان می‌دهد که سینماها تا پیش از ناآرامی‌های اخیر در دوران پساکرونا به حالت عادی خود برگشته بودند و فروش محرم و صفر امسال نسبت به ده سال گذشته هم ‌حتی دوران پیش از کرونا بی سابقه بوده است.

نکته دیگر، دامن زدن به نارآمی‌ها که متاسفانه بخشی از آن‌ها زیر سر سلبریتی‌ها و هنرمندان خارج نشین و همکاران مجازی باز آقای سخنگو است روند تولید بسیاری از پروژه های سینمایی و آثار شبکه نمایش خانگی را هم متوقف و تهدید کرده است.

واقع بینانه نیست که سخنگوی نهاد صنفی سینما با چشم پوشی بر اتمسفر موجود و تاثیرگذاری آشوب‌ها و شورش اخیر پیامدهای آن را برای سینما نادیده بگیرد و رکود و تعطیلی سینما را به عوامل غیرواقعی و واهی منتسب کند!! و یا به نحوه مدیریت احاله دهد.

تناقض در اظهارات سخنگوی خانه سینما از منظری دیگر نیز قابل توجه است وقتی می‌گوید «به خاطر شرایط جامعه مردم حال و حوصله سینما و جشنواره را ندارند» پس چگونه تحلیل می‌کند که این ناآرامی‌ها در رکود سینما نقش نداشته است!

از طرفی دیگر، وی همچنین، به مشکلات کاری و معیشتی اعضای خانه سینما هم گریزی زده است اما نگفته در این مدت خود بعنوان عضو هیات مدیره خانه سینما چه گامی در راستای کاهش آلام هم‌صنفان خود برداشته است؟! البته تا عده‌ای در سینما حلقه بسته خود را داشته باشند و بودجه و امکانات را برای خود بخواهند، این بی‌عدالتی‌ها و تبعیض ادامه خواهد داشت.

سخنگوی خانه سینما در حالی در این گفتگوی پرتناقض و عجیب از حال بد سینما و سینماگران در این روزها حرف می‌زند که خود هم اکنون در عین عضویت در هیات مدیره خانه سینما، عضو شورای بنیاد سینمایی فارابی است و همزمان تهیه‌کنندگی یکی از آثار مصوب حمایت مالی این نهاد را هم برعهده گرفته است!

و نیز، آقای سخنگو، رئیس هیات داوران جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران هم بوده است که کمتر از یک ماه پیش یعنی در اوج ناآرامی های اخیر برگزار شده بود و در خطابه آئین پایانی این جشنواره برخی از کج اندیشان هم صنفی خود را به باد انتقاد گرفته بود که چرا از به اصطلاح تحریم فعالیت‌های فرهنگی و سینمایی حرف می‌زنند.

البته یادمان باشد که آقای صدرعاملی ضمنا به عنوان چهره سینمایی – رسانه‌ای از سوی سازمان سینمایی در ماه‌های اخیر در موزه سینما تجلیل هم شده است.

با همه این احوال، چه کسانی و جریاناتی خواسته‌اند تا سخنگوی خانه سینما بدور از واقع بینی پشت پا به حقیقت ماجرا بزند و حرف‌های دلخواه اپوزیسیون و شبکه‌های «ایران اینترنشنال» ، «صدای آمریکا» و «بی بی سی» را واگویه نماید؟

رسول صدرعاملی در گفتگوی اخیر موارد خلاف واقعی را نیز بیان کرده، و چشمش را بر واقعیت روشن و مبرهن بسته است، از جمله اینکه «ناآرامی‌های اخیر تاثیری در رکود سینما نداشته و مسئول این رکود سازمان سینمایی است که در مجوزها سختگیری می‌کند و رکود قبل از ناآرامی‌های اخیر اتفاق افتاده است! »

این خلاف‌گویی در حالی است که از طرفی تابستان امسال علیرغم مقارنت با ایام محرم و صفر، سینماها یکی از تابستان‌های پرفروش خود را با فیلم‌هایی مانند؛ دوزیست، ابلق، پسر دلفینی پشت سر گذاشته اند که شورش «زن، زندگی، آزادی» به راه افتاد و سینما به محاق رفت و از طرف دیگر این دولت در این مدت بیشترین همراهی را در صدور پروانه های ساخت (بالغ بر ۱۰۰ پروانه سینمایی و بیش از ۱۸۰ پروانه غیرسینمایی) و همچنین صدور پروانه نمایش فیلم‌ها و حتی رفع توقیف برخی آثار توقیفی دولت قبل داشته است.

تناقض دیگر در اظهارات صدرعاملی این است در عین حالی که به طور تلویحی به عدم رغبت سینماگران برای مشارکت در جشنواره فجر اشاره می‌کند که چندی پیش در اوج این ناآرامی‌ها خود، به عنوان داور در جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشت اما اکنون بر طبل تحریم و بی‌اعتباری جشنواره فجر بعنوان مهمترین رویداد فرهنگی کشور پس از انقلاب می‌کوبد.

این تناقض رفتاری هم درحالی است که رسول صدرعاملی در سال ۹۸ که فیلم «شنای پروانه»را تهیه کرده بود، در اوج ماجراهای زمستان ۹۸ در جشنواره فیلم فجر شرکت کرد و در کمال ناباوری برای فیلمی که رواج لات‌بازی و نکبت و سیاه‌نمایی اجتماعی بود، از دولت قبل جوایزی هم گرفت! گویا فیلم «جنگل پرتقال» صدرعاملی که با حمایت بنیاد سینمایی فارابی در دست تولید داشت طول کشیده و به جشنواره امسال نمی‌رسد که رسول صدرعاملی منافعی در این جشنواره ندارد و به دنبال بی‌اعتبار ساختن آن است.

در حالی که بسیاری از اهالی سینما با مشکلات معیشتی و اشتغال دست و پنجه نرم می‌کنند، ظاهرا شاه‌نشینان سینما همچنان به دنبال دمیدن در آتش ناآرامی‌های اخیر ولو بطور تلویحی و زیرکانه هستند و آخرین اقدام از این دست، همین اظهارات ساده اندیشانه سخنگوی خانه سینماست که بخش‌هایی از آن بیشتر به مذاق رسانه‌های مجازی اپوزیسیون خوش آمده و در این شبه‌رسانه‌ها بازنشر شده است.

از آقای صدرعاملی که فعالیت حرفه‌ای ش را به عنوان خبرنگار حوادث روزنامه آغاز کرده و حتما با تحلیل حوادث و تاثیرگذاری اجتماعی آن آشناست تا این اندازه جزم اندیشی سیاسی بعید است، ای کاش وی که از ابتدای انقلاب با حمایت اولین رییس صداوسیمای جمهوری اسلامی فیلم ساخت و وارد سینما شد و تا به امروز نیز از فارابی تا صداوسیما نهادهای فرهنگی مختلفی بودند که او توانسته با حمایت آن‌ها فیلم‌سازی کند و در شوراهای مختلف پروانه ساخت، نمایش و شورای بنیاد سینمایی فارابی در دولت‌های مختلف حضور داشته باشد در این اظهارات عجیب که سوگیری به سمت دغدغه‌های رسانه‌های فارسی زبان آن سوی آب‌ها دارد امروز سیاستمدارانه و گاهی به نعل و گاهی به میخ، به جمهوری اسلامی و نهادهای فرهنگی آن مانند سازمان سینمایی انگ نمی‌زد! و دست برخی از همصنفان سینمایی خود را در آسیب به رشد و رونق سینما و تهدید معیشت و اشتغال هزاران سینماگر در تهران و شهرستان ها نادیده نمی‌گرفت.

آقای صدرعاملی

سینما به صداقت و آرامش نیاز دارد نه سیاست بازی!!!

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از آسوشیتدپرس، دولت آلمان در ادامه حمایت این کشور از اغتشاشات ایران، از تعلیق رسمی ضمانت‌های اعتباری و سرمایه‌گذاری خود در تجارت با تهران، خبر داد.

وزارت اقتصاد آلمان همچنین اعلام کرد که سایر «قالب‌های اقتصادی» از جمله گفتمان با ایران در حوزه انرژی را نیز به حالت تعلیق درآورده است.

ضمانت‌نامه‌های اعتبار صادراتی، شرکت‌های آلمانی را برابر ضرر و زیان ناشی از عدم پرداخت پول صادرات، مصون می‌دارد. ضمانت‌های سرمایه‌گذاری نیز از سرمایه‌گذاری‌های مستقیم شرکت‌های آلمانی مقابل مخاطرات سیاسی در کشورهایی که سرمایه‌گذاری در آنها انجام شده، محافظت می‌کند.

وزارت اقتصاد آلمان اعلام کرده که استفاده از این ابزارها برای پروژه‌های موجود در ایران، دهه‌ها معلق شده بود تا اینکه در نتیجه توافق ایران با قدرت‌های جهان از جمله آلمان بر سر برنامه هسته‌ای تهران، در مقطعی کوتاه از سال ۲۰۱۶ استفاده از این ابزارها رفع تعلیق شد. بنا به اعلام این وزارتخانه، در آن برهه برای تعداد معدودی از پروژه‌ها، ضمانت‌های مذکور اعطا یا تمدید شد اما از سال ۲۰۱۹ هیچ ضمانت جدیدی اعطا نشده است.

در بیانیه وزارت اقتصاد آلمان آمده که دولت برلین، حالا تصمیم گرفته تا تمام ضمانت‌ها را «به طور کامل» تعلیق کند و معافیت‌ها تنها در صورت وجود دلایل بشردوستانهِ مستند، قابل اعطا خواهد بود. به ادعای این وزارتخانه، حجم تجارت ایران و آلمان در سال ۲۰۲۱، در مجموع ۱.۷۶ میلیارد یورو (حدود ۱.۹ میلیارد دلار) و در ۹ ماه نخست سال جاری نیز ۱.۴۹ میلیارد دلار بوده است.

از زمان آغاز اغتشاشات در ایران، آلمان به همراه برخی از کشورهای غربی به رهبری آمریکا، در «جنگی ترکیبی» علیه جمهوری اسلامی، اقدام به حمایت از اغتشاشات کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، با توجه به برخی شواهد و مستندات، طی سالیان گذشته برخی به بهانه‌های پژوهش اقدام به هسته‌سازی می‌کردند، از فروپاشی اجتماعی سخن به میان می‌آوردند و همزمان با ماموریت خود برای تشکیل هسته‌های تماس در داخل، در آن‌سوی مرزها نیز به گفتگو می‌نشستند که با تولید مسائل مختلف و ضمیمه کردن تحریم‌ها بر اساس کاهش مقدورات و منابع، برخی ناکارآمدی‌های داخلی را به سیاست‌های کلان و راهبرد اصولی جمهوری اسلامی مرتبط کنند.

اینان اگر پیش از اغتشاشات فرمول «هسته‌سازی، تولیدمسأله، مطالبه‌سازی، تولید هیجان، اغتشاش، اعتصاب و تحصن» را صورت‌بندی می‌کردند، در دوران اغتشاش نیز همین رویه را دنبال کردند و با ترمیم برخی آسیب‌های پیشین خود، این بار با نبردی هیبریدی به میدان آمدند و با ساختاربخشی و سودهی به هرآنچه قابلیت و ظرفیت بهره‌برداری داشت، لیدرهای میانی و عالی تعریف و تفسیر کردند. هم اکنون نیز موارد دیگری را نیز هدف گرفته‌اند تا به تناسب اقتضائات، حوزه‌های دیگری را برای تولید بی‌ثباتی فعال کنند.

در این اغتشاشات، اما کاملا روشن و واضح است که طراحان آشوب در ابتدا با دو بازوی سلبریتی‌ها و بلاگرها عملیات کردند و با هدف گرفتن اذهان و ترور حقیقت، ادعای پایان جمهوری اسلامی را فریاد زدند و کوشیدند اقلیت آشوبگر را اکثریتی عظیم بازنمایی کنند.

طراحان آشوب که طی سالیان گذشته به کرات تاکید می‌کردند، نظام جمهوری اسلامی ۴۰سالگی خود را نخواهد دید، برای متمایز کردن این دور از آشوب‌ها کوشیدند:

الف- فضای شبکه‌های اجتماعی را تسخیر و برخی سلبریتی‌ها را بلندگوهای داخلی خود تعریف کنند.

ب- با محوریت بنیاد دفاع از دموکراسی که وابستگی به رژیم‌صهیونیستی دارد، همزمان تحریم‌ها را شدت داده و بکوشند شرایط حاصل از تحریم‌ها را به نارضایتی‌های اقتصادی وصل کنند.

ج- با وارد کردن هسته‌های عملیات که خشونت در دستورکارشان بود، تولید هراس و نزدیک بودن پایان جمهوری اسلامی را برجسته سازند.

د- این جریان همچنین کوشید به این‌همانی شرایط کنونی با شرایط اواخر دوره پهلوی پرداخته و تلاش ویژه‌ای داشته باشد تا زمینه‌ای با عنوان کشتار ۱۷ شهریور را عملیاتی سازد.

ه- طراحان آشوب به دنبال شکل‌دهی به طرح میدان میلیونی برای کثرت‌نمایی و تولید امیدبخشی برای مخالفان نظام داشتند؛ مدلی آزموده در آمریکای لاتین.

و- آنان می‌کوشیدند تا با بی‌اعتبارسازی نهادها و ارگان‌های حاکمیتی به ویژه در حوزه امنیتی، به زعم خود شجاعت مدنی تولید کنند.

ز- تلاش برای ایجاد اعتصاب در بازار و پیوند زدن اعتراضات اقتصادی به آشوب‌های اخیر، یکی دیگر از اقداماتی بود که از سوی طراحان آشوب با شکست مواجه شد.

از جانب دیگر، اما در شرایطی که تولید آگاهی اجتماعی موجب شد بخش عمده‌ای از برنامه‌های آشوبگران با شکست مواجه شود، سیستم نیز بنا را بر اصلاح برخی شیوه‌های حکمرانی گذاشته و با به رسمیت شناختن اعتراضات، پایانی بر آشوب و ساخت ایرانی قوی‌تر از گذشته را محقق سازد. اما شیوه رفتاری و راهبردی برخی غربگرایان داخلی نشان می‌دهد آنان جامعه بدون آشوب را نه تنها تاب ندارند، بلکه می‌کوشند به انحای مختلف ضمن تولید رفتارهای رادیکال و پهلو گرفته در زمین آشوب، برنامه‌های سیاسی خود را پی بگیرند.

این‌که برخی از این غربگرایان با اهرم بعضی سلبریتی‌ها محکومیت و اعدام قداره‌کشان و ناامن‌کنندگان جامعه را برنتابیده و سعی در تولید گزاره جلاد مظلوم دارند، نشان می‌دهد که نخست، جریان غربگرا تحت هیچ شرایطی قائل به تمییز دادن اعتراض از آشوب نیست. دوم، می‌کوشد همچنان بر گزاره دروغ کنش کرده و تولید گزاره‌های جعلی کند. سوم، می‌کوشد در شرایطی که آمریکا پیام‌های پنهانی برای مذاکره ارسال می‌کند، پرونده حقوق بشری علیه ایران را فعال کند. چهارم، تلاش دارند با پناه گرفتن رسمی شعار «زن، زندگی و آزادی»، آن را دستاویز خود برای جریان انتخابات آتی قرار دهند.

در پایان باید گفت، اگر نظام اعتقاد به شنیدن اعتراض داشته و در مسیر اصلاح برخی شیوه‌ها می‌کوشد و از جانب دیگر مماشات را تا آگاهی یافتن جامعه در دستورکار خود قرار می‌دهد، اما جریان‌های غربگرایی هستند که از سویی به دروغ بزرگ متوسل می‌شوند و تمایز آشوب و اعتراض را به حاشیه برده و از جانب دیگر با تولیدمحتوا برای برخی سلبریتی‌ها، می‌کوشند از بلندگوی آنان مسیری به منظور راه یافتن به قدرت برای خود بسازند. اما دریغ از فهم این‌که نه اعتبار در راس دارند و نه نقدینگی‌ای در بطن و متن جامعه؛ لذا هر گام اپوزیسیون محوری را تایید می‌کنند تا کامی از قدرت گیرند، آن هم در شرایطی که بارها التزام نداشتن خود به قانون را شفاف و روشن به نمایش گذاشته‌اند.

منبع : جام جم