خلبان شهید

به گزارش خبرنگار نوید شاهد؛ امروز ۱۵ آذرماه روز شهادت عقابی تیزپرواز و یکی از قهرمانان وطن شهید احمد کشوری است، کسی که از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی همواره در راه خود‌سازی و خدمت به اسلام و عشق به امام خمینی (ره)  گام برداشت تا سرانجام نیز در این راه جان خود را فدا کرد و به خیل شهدا پیوست.
در کتاب «خط عاشقی ۲» که مشتمل بر ۷۲ خاطره از شهدا در مورد ارادت و عشقشان به حضرت زهرا (سلام الله علیها) است  حسین حاجی آن را به رشته تحریر درآورده است، به ذکر دلدادگی شهید خلبان احمد کشوری به حضرت زهرا (س) نیز پرداخته شده است. در این کتاب و در هر صفحه یک خاطره از شهید، به همراه عکس و مشخصات وی (مسئولیت، تاریخ ولادت و شهادت و مزار) آورده شده و در انتهای صفحه نیز نام راوی خاطره و منبع آن ذکر شده است.

پانزدهمین روز از آذر ماه بود که هلی کوپتر احمد (شهید کشوری) به هنگام بازگشت از ماموریت، مورد اصابت راکت های میگ عراقی قرار گرفت و شهید شد، به همین مناسبت خاطره ای از شهید صیاد شیرازی درباره او ذکر می شود:

«درگیری با ضد انقلاب بود و شهیدان کشوری و شیرودی از هوا نیروز به کمک آمده بودند. شهید احمد کشوری نه سوختی برایش مانده بود و نه مهماتی؛ اما پر بود از توسل به حضرت زهرا (س). با بالگرد افتاده بود دنبال یک ماشین پر از ضد انقلاب و با اسکیت بالگرد فرستادشان ته دره. تماس گرفتم و گفتم هر جا هستی بنشین، سوخت نداری که به پایگاه برسی.
گفت: گرچه چراغ هشدار اتمام سوخت هم روشن شده، اما با ذکر یا زهرا (س) خواهم رسید. یک ساعت بعد با نا امیدی سراغش را گرفتم. با ذکر یا زهرا (س) رسیده بود. صحیح و سالم.»

روایت شهادت خلبان کشوری از زبان هم‌رزم ایشان

سرهنگ خلبان رحیم پزشکی درباره حادثه ای که روز شهادت شهید کشوری رخ داد و منجر به شهادت ایشان شد، میگوید: « زمانی که برای بار دوم برای سوخت گیری وارد منطقه شدیم، سایت ایلام اشاره کرد که عقابها هر جا میتوانید بنشینید چراکه خفاش‌ها به خاطر شما رو هوا بلند شدند، به محض تمام شدن این حرف، در همان لحظه متوجه شدم یک شی سیاه رنگ به سمت ما در حرکت است و به زیر صندلی ما برخورد کرد؛ من همزمان که در هوا می‌چرخیدم متوجه بودم که زنده هستم اما به محض اینکه به زمین برخورد کردم بیهوش شده و چیزی متوجه نشدم تا اینکه بعد از مدتی که به هوش آمدم و توانستم خودم را از روی صندلی جدا کنم و روی زمین دراز بکشم با خودم گفتم: «ای احمد بی معرفت! خودت رفتی منو اینجا تنها گذاشتی» غافل از اینکه ایشان در کابین تنها مانده بود و در حال سوختن بوده است؛ همرزمانمان تعریف کردند که شهید احمد کشوری در کابین طوری سوخت که زیر ناخنهایش پر از طلق هلی‌کوپتر بود به دلیل اینکه به داخل کابین چنگ انداخته بود و از قامت بلندش تنها پیکری نیمه بر جای مانده بود!»

یاد همه شهدای وطن گرامی باد.

انتهای پیام/

نوید شاهد: شهید «حمید رضا سهیلیان» خلبانی تیزپرواز بود و رشادت‌های بسیاری از خودش در نبرد با دشمن در جریان جنگ تحمیلی نشان داد. او در هنگام پرواز کارهایی را انجام می‌داد که هر خلبانی از عهده آن برنمی‌آمد و هر اهل فنی را به تحسین وا می‌داشت. اما شهید به غیر از تسلط بر فنون خلبانی، انسانی شریف بود که هرکس او را می‌شناخت از صمیم قلب دوستش داشت. ارادت و علاقه سربازان بعد از شهادت این شهید والامقام به او گواهی بر این مدعاست. او در نهایت ۲۱ روز پس از شروع جنگ تحمیلی به مقام رفیع شهادت رسید. به مناسبت ایام شهادت شهید «حمید رضا سهیلیان» با «سوسن رجبیان» همسر این شهید والامقام گفت‌وگو کرده‌ایم.

در زندگی مشترک‌مان چیزی جز خوبی از او ندیدم

همسر شهید در ابتدای گفت‌وگو با خبرنگار نوید شاهد از نحوه آشنایی و ازدواج با این شهید تعریف کرد: شوهر خواهر من خلبان بود و به واسطه او با «حمید رضا» آشنا شدم. مراحل آشنایی و ازدواج ما خیلی زود انجام شد. مدت زمان زندگی مشترک‌مان ۳ سال و نیم بود که در این مدت جز خوبی چیزی از او ندیدم. تمام وجود شهید مهربانی بود. هر چند زندگی مشترک‌مان کوتاه بود اما در کنار او بودن آنقدر شیرین بود که راضی هستم.

وی خاطره‌ای از برخورد شهید با سربازان را در ادامه صحبت‌هایش تعریف کرد: بعد از شهادت، سربازانش تعریف کردند که هر وقت برای مرخصی گرفتن می‌رفتیم او پیش پای ما ایستاد و احترام می‌گذاشت. آنها می‌گفتند که انتظار چنین رفتار با محبتی را از یک فرمانده نظامی نداشتند. در مراسمی که بعد از شهادت برای او برگزار شد دوستانش می‌گفتند که او در یک روز ۵۴ تانک را منهدم کرده است. یا اینکه در بعضی از عملیات‌ها، با انجام عملیات نمایشی دشمن را سرگرم می‌کرد تا بقیه هلیکوپترها اهداف از پیش تعیین شده را منهدم کنند.

تسلط فراوان شهید در فنون خلبانی

همسر شهید درباره تبحر او در خلبانی تعریف کرد: شهید «شیرودی» برای من تعریف می‌کرد که به طور معمول خلبانان هدف را از روبه‌رو منهدم کنند. اما «سهیلیان» هلیکوپتر را سربالا می‌گرفت و به طور منحنی به هدف شلیک می‌کرد. این کار از هر کسی برنمی‌آید و تسلط بسیار بالایی می‌خواهد. شهید تسلط فراوانی بر فنون خلبانی داشت. شهید شیرودی می‌گفت «وقتی از او می‌پرسیدم تو چطور به این شکل به تانک شلیک می‌کنی» حمیدرضا هم جواب می‌داد «کار من نیست، هر چه هست لطف خداست»

آزادسازی سر پل ذهاب را مدیون او هستیم

شهید «سهیلیان» نقش اصلی را در آزادسازی سرپل‌ذهاب داشت و رشادت‌های بسیاری از خود نشان داد. همسر شهید در این باره روایت کرد: در ماجرای آزادسازی سرپل ذهاب شهید، نقش اصلی را بر عهده داشت. او در شرایطی مقابل دشمن ایستاد که همان زمان دستوری از تهران آمده بود که پادگان و مهماتی که در آن وجود دارد را خالی کنند تا مبادا پادگان و مهمات در اختیار دشمن قرار گیرد. اما شهید بی‌توجه به دستور رسیده از تهران گفت: «هر کس می‌خواهد برود اما حق ندارید یک بالگرد را از اینجا خارج کنید.» شهید تا پای جان در مقابل دشمن مقاومت کرد و فرماندهی عملیات را بر عهده گرفت و در نهایت منجر به آزادسازی سر پل ذهاب شد.

آخرین دیدارمان یادش بخیر

همسر شهید درباره آخرین دیدارشان روایت کرد: هلیکوپترهای عراقی فرودگاه‌ها را بمباران می‌کردند که شهید سوار هلیکوپتر شد و آنها را تعقیب کرد. ساعات آخر شب بود که «حمید رضا» به خانه آمد. نماز صبح را که خواند، با خبر شد دوباره هلیکوپترهای دشمن حمله کرده‌اند. سرآسیمه خودش را به پادگان رساند تا اقدام به مقابله با آنها کند. این آخرین دیدار ما بود. البته پس از آن چند بار تماس تلفنی گرفت اما دیگر او را ندیدم.

در بستر مردن باعث ذلت است

رجبیان درباره وصیت شهید گفت: «حمید رضا» وصیت‌نامه نداشت. اما به یاد دارم که همیشه می‌گفت الان در بستر مردن باعث ذلت است و باید در میدان جهاد حاضر بود. تلاش می‌‎کنم تا همیشه به این سفارش او توجه داشته باشم.

لزوم فعالیت فرهنگی برای معرفی شهیدان به نسل جدید

همسر شهید با لحنی گلایه آمیز از کم توجهی به این شهید والامقام گفت: شهیدانی مانند همسر من کم نیستند که رشادت‌های بسیاری از خود نشان داده‌اند اما آنطور که شایسته است مورد توجه قرار نگرفته‌اند. از مسئولان فرهنگی انتظار دارم بیش از این به آحاد شهیدان توجه شود تا نسل جدید در جریان ایثارگری‌های آنان قرار بگیرند. البته توجه به این نکته که زندگی شهیدان درست روایت شود؛ ضروری است. باید دقت داشته باشیم که بزرگ‌نمایی درباره شهیدان باعث دفع افراد می‌شود.

آخرین پرواز سهلیان که منجر به شهادتش شد 

همسر شهید با بیان اینکه تنها فرزند شهید ۱۱ سال سن داشت که پدرش به شهادت رسید، در ادامه صحبت‌هایش گفت: آخرین ماموریت او که منجر به شهادتش شد پرواز در غرب کشور و ۲۰ کیلومتری سر پل ذهاب بود که او و هم‌پروازش «سعدالله داورزاده» در روز ۲۱ مهرماه ۱۳۵۹ در منطقه «کوره‌موش» به دلیل اصابت گلوله توپخانه به بال هلیکوپتر به مقام رفیع شهادت رسید. «حمید رضا» ۲۶ سال سن داشت که به شهادت رسید.

شست‌وشوی مزار شهید با اشک چشم و گلاب ناب

رجبیان در پایان صحبت‌هایش گفت: مزار شهید در قطعه ۲۴ بهشت زهرا (س) تهران قرار دارد. هر وقت دلتنگش می‌شویم با اشک چشم و گلاب ناب سنگ مزارش را می‌شوئیم تا قدری حالمان بهتر شود. از او می‌خواهم برای‌مان دعا کند و شفیع ما باشید.