شهید قاسم سلیمانی

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: «هرکه شد گمنام‌تر، زهرا (س) خریدارش شود»؛ برای درک بهتر مفهوم این جمله، باید به فاطمیه نگریست؛ چرا؟ چون شهدای گمنام را با حضرت زهرا (س) می‌شناسند و برای همین، فاطمیه را نیز با شهدای گمنام می‌شناسند!

شهدای گمنام فرزندان حضرت زهرا (س) هستند؛ همان‌هایی که همچون مادرشان، سال‌ها مزارشان بی‌نام و نشان بود و زیر خروار‌ها خاک، آرامیده بودند. چشم ما که توفیق دیدن ندارد؛ اما به یقین زائر شهدای گمنام، مادرشان حضرت زهرا (س) است؛ لذا هرکه شد گمنام‌تر، زهرا (س) خریدارش شود.

شهدای گمنام عطر و بوی زهرای مرضیه (س) را در جامعه می‌افشانند و به برکت حضور آن‌هاست که چشم و دل‌های بسیاری بیدار می‌شود، قلب‌ها می‌شکند و اشک‌ها جاری می‌شود؛ خصوصاً این‌که ایام فاطمیه باشد؛ البته این خصوصیت تنها مختص به شهدای گمنام نیست؛ بلکه همه شهدا این‌گونه هستند؛ اما شهدای گمنام را بیشتر با حضرت زهرا (س) می‌شناسند.

فاطمیه امسال هم عطر و بوی زهرای مرضیه (س)، به برکت حضور شهدای گمنام، بیشتر در جامعه احساس شد، این را می‌شد از جمعیتی فهمید که در سالروز شهادت حضرت زهرا (س) به مراسم تشییع شهدای گمنام آمده بودند؛ تشییع ۴۰۰ شهید گمنام!

زمانی که از تأثیرات بازگشت پیکر‌های مطهر شهدا سخن به میان می‌آید، یکی از این تأثیر‌ها همین است؛ مردم همه به میدان می‌آیند و حول محور شهدا، متحد می‌شوند؛ اصلاً حضور شهدا برای ملت برکت می‌آورد، مانند آبی که روی آتش فتنه‌ها ریخته می‌شود، مانند آتشی که صلح‌نامه‌های ننگین را خاکستر می‌کند، مانند تلنگری که دل‌ها را بیدار می‌کند؛ آری! شهدا اسطوره‌های حقیقی ملت ایران هستند.

فاطمیه امسال، از ۴۰۰ شهید گمنام که تفحص شده‌اند، پیکر‌های مطهر ۲۰۰ شهید گمنام را در تهران و پیکر‌های مطهر ۲۰۰ شهید گمنام در دیگر سایر استان‌های کشور تشییع کردند؛ آن‌هم چه تشییعی! در هر شهر و دیاری، مردم برای استقبال از شهدای گمنام، سنگ‌تمام گذاشتند و در تهران هم غوغایی به‌پا بود و هزاران نفر به استقبال شهدا آمده بودند؛ این درحالی است که دشمنان از چندوقت قبل، با شبهه‌افکنی‌های خود، می‌خواستند از تعداد این جمعیت بکاهند؛ اما باز هم به آن‌ها ثابت شد که شهدا در قلب ملت ایران جای دارند.

زمانی که اطلاع پیدا کردم که دشمنان و آن‌هایی که چشم دیدن سرافرازی ملت ایران را ندارند، می‌خواهند مردم را از شهدا دل‌سرد کنند، تصمیم گرفتم تا در روز تشییع پیکر‌های مطهر ۲۰۰ شهید گمنام در تهران، همپای مردم به خیابان انقلاب اسلامی بروم؛ تا سرگذشت شکست دوباره دشمنان از مردم بابصیرت ایران را روایت کنم.

تقریباً ساعت ۸ صبح گذشته بود که به میدان انقلاب اسلامی رسیدم. در همان ساعات اولیه مراسم، حاج «حیدر خمسه» با همان نوای گرم خود، روضه می‌خواند و مردم زیادی از زن و مرد گرفته تا پیر و جوان، حول خودرو‌های حامل تابوت‌های سه‌رنگ شهدای گمنام حلقه زده‌اند؛ برخی چفیه‌های خود را به خادمان شهدا می‌دهند، تا برای آن‌ها تبرک کنند و برخی هم مشغول نوشتن حرف دل خود، خطاب به شهدا روی تابوت آن‌ها.

پرچم مشکی عزای فاطمیه و پرچم سه‌رنگ جمهوری اسلامی ایران، در میان جمعیت برافراشته است و سربند‌های یا زهرا (س) بر سر برخی از زائران شهدا دیده می‌شود، در این میان سربندی می‌بینم که روی آن عبارت «یا منتقم» نوشته شده است. سربند «یا منتقم» ناخودآگاه یاد مراسم تشییع پیکر سردار دل‌ها می‌افتم که در همین خیابان انقلاب اسلامی چه جمعیتی آمده و به قول حضرت آقا، مراسم تشییع شهید حاج قاسم سلیمانی، اولین سیلی بر صورت قاتلان این شهید والامقام بود.

رئیس‌جمهور سخنران اصلی مراسم است؛ در میان سخنان رئیس‌جمهور، بانگ تکبیر تشییع‌کنندگان چندبار بلند شده و سخنان انقلابی او را تصدیق می‌کند و در همین حال، هنوز بر تعداد مردم افزوده می‌شود. کم‌کم هنگام آغاز حرکت جمعیت همراه با پیکر‌های شهدا به سمت معراج‌الشهداء فرا می‌رسد که خود را از میان انبوه جمعیت، به تقاطع خیابان قدس می‌رسانم. دیگر مراسم تشییع آغاز شده بود؛ لذا من نیز پابه‌پای جمعیت حرکت کردم.

هنوز زمان کوتاهی از آغاز مراسم نگذشته است که سردار سرلشکر «حسین سلامی» فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در میان جمعیت می‌بینم. مردم دور سردار جمع شده‌اند و به او خسته نباشید می‌گویند. مسیر را همراه با مردم و خودرو‌های حامل پیکر‌های مطهر شهدای گمنام ادامه می‌دهم که در مسیر، «غلامعلی حداد عادل» را می‌بینم؛ لذا تصمیم می‌گیرم که چندکلمه‌ای با او همکلام شوم. از وی درباره علت و تأثیرات بازگشت پیکر‌های مطهر شهدا می‌پرسم؛ در واقع می‌خواهم بدانم که چرا بعد از این همه سال که از پایان جنگ می‌گذرد، شهدا را تفحص کرده و در شهر‌ها تشییع می‌کنند؟ چراکه این روند، برای دشمنان خوشایند نیست!

اگر شهدا نبودند، صدام مملکت را تحویل آمریکا می‌داد!

حداد عادل در پاسخ می‌گوید: مگر می‌شود به این قهرمان‌هایی که با فداکاری و اخلاص برای حفظ این مملکت جان خود را فدا کرده و گمنام زیر خاک‌ها افتاده‌اند، اعتنایی نکرد؟ ضدانقلاب می‌گوید که یک مشت استخوان را هرچندوفت یک‌بار در خیابان‌ها راه می‌اندازند و مردم را جمع می‌کنند! من می‌گویم همین استخوان‌ها هستند که ما را سر پا نگه داشته است.

وی ادامه می‌دهد: اگر این شهدا نبودند، صدام به تهران رسیده و این مملکت را تحویل آمریکا می‌داد؛ بنابراین باید به آن‌ها احترام گذاشت و راه فداکاری آن‌ها را ادامه داد؛ چراکه در باغ شهادت بازِ باز است.

صحبت‌های حداد عادل که تمام می‌شود، از او تشکر می‌کنم و باز هم به مسیر خود ادامه می‌دهم. در خیابان انقلاب اسلامی، انقلابی به‌پا شده و جمعیتی هست که همین‌طور به‌دنبال خودرو‌های حامل پیکر‌های شهدا حرکت می‌کند. در این میان، مداحان اهل‌بیت (ع) نیز از جان مایه می‌گذارند تا در سالروز شهادت حضرت زهرا (س)، مراسم تشییع فرزندان بی‌بی دوعالم را پررونق‌تر کنند.

هنوز به چهارراه ولی عصر (عج) نرسیده‌ام که سردار دریادار «علی فدوی» جانشین فرمانده کل سپاه را می‌بینم. سردار فدوی همیشه پاسخ‌های کوبنده‌ای برای دشمنان در مشت دارد؛ لذا از او می‌خواهم تا به شبهه‌افکنی دشمنان علیه شهدا، پاسخ دهد.

خداوند با آمدن شهدا می‌خواهد باور مردم ما را زنده کند

سردار فدوی می‌گوید: خبیثان عالم که رئیس همه آن‌ها شیطان است، بر اساس آیات قرآن کریم، یکی از کار‌های آن‌ها شبهه ایجاد کردن است و مردم باید ببینند که وقتی آمریکا حرفی می‌زد، خبیثانه است؛ وقتی دنباله‌رو‌های آن صحبت می‌کنند، خبیثانه است؛ وقتی شیطان حرفی می‌زند، خبیثانه است؛ بنابراین مردم نباید به آن‌ها اعتنا کنند.

جانشین فرمانده کل سپاه به برکات بازگشت پیکر‌های مطهر شهدا اشاره می‌کند و تأکید می‌کند: شهدا بنا به تصریح صریح قرآن کریم، زنده هستند. اگر نگاه کنیم، امروز تا چشم کار می‌کند، مردم به تشییع شهدا آمده‌اند؛ بنابراین خداوند ۴۴ سال است که با آمدن شهدا می‌خواهد باور مردم ما را زنده کرده و صدق آیات قرآن کریم مبنی بر زنده بودن شهدا را تثبیت می‌کند.

سردار فدوی بعد از پایان صحبت‌های خود، می‌خواهد با مردم همکلام شده و به سوالات آن‌ها پاسخ دهد؛ لذا از وی خداحافظی می‌کنم و باز هم همراه با زائران شهدا، هم‌قدم می‌شوم. در این میان، تصاویر شهدا در دست مردم مانند نگینی می‌درخشد؛ بیشتر مردم تصاویر سردار سپهبد شهید حاج «قاسم سلیمانی» و تصویر معروف شهید «امیر حاج‌امینی» که در عملیات «کربلای پنج» به شهادت رسیده است را در دست دارند. در این میان خانواده‌های شهدا نیز با تصاویر شهدای خود به تشییع شهدای گمنام آمده‌اند، گمانم برخی از آن‌ها مادران چشم‌انتظاری هستند که امید دارند فرزندشان در میان این شهدای گمنام باشد.

چهارراه ولی عصر (عج) را پشت‌سر می‌گذارم، دیگر مطمئن می‌شوم که سیل انبوه جمعیت کار خود را کرده؛ یعنی باز هم سیلی محکمی بر صورت دشمن زده است، آن‌هم بعد از چندماهی که دشمن به خیال خام خود، شاید کمی امیدوار شده بود! پل کالج جمعیت آن‌قدر زیاد است که خودرو‌های حامل پیکر‌های مطهر شهدا، کمی با احتیاط دور می‌زنند و خادمان شهدا مراقبت می‌کنند تا در میان جمعیت، زائری آسیب نبیند.

مسیر خیابان حافظ را به‌سوی معراج‌الشهداء همراه با سیل عظیم مردم طی می‌کنم. دلم می‌خواهد نظر مردم را هم درباره این‌که تفحص و بازگشت پیکر‌های مطهر شهدا چه تأثیری در جامعه دارد؟ گفت‌وگو کنم؛ اما برخی از مردم، در حال و هوای عزاداری و یا زیارت شهدا هستند؛ لذا دلم نمی‌آید که حال معنوی آن‌ها را بهم بزنم.

تقریباً از ابتدای مراسم، به دست‌نوشته‌ها و پلاکارد‌هایی که تشییع‌کنندگان در دست دارند نیز توجه کرده‌ام؛ این دست‌نوشته‌ها و پلاکارد‌ها از حرف دل آن‌ها حکایت دارند؛ اغلب هم درباره «حجاب اسلامی» که شهدا بر ضرورت رعایت آن تأکید کرده‌اند. در خیابان حافظ جوانی را می‌بینم که پلاکاردی در دست دارد که روی آن نوشته است: «به‌خاطر حاج قاسم سلیمانی امر به معروف را شروع کنید تا دزدی و بی‌حجابی کم شود». از او درباره چرایی تفحص و بازگشت پیکر‌های شهدا سوال می‌کنم.

وقتی شهدا می‌آیند، حیا در جامعه افزایش پیدا می‌کند

این زائر شهدا در پاسخ می‌گوید: ماموریت این شهدا این است که بعد از چند سال برگردند و وضع شهر‌ها را بهتر کنند؛ چراکه وقتی شهدا می‌آیند، حیا در جامعه افزایش پیدا می‌کند؛ اما شرط آن، این است که تشییع‌کنندگان شهدا هم یک مقداری به امر به معروف و نهی از منکر در مقابل مفاسد اقتصادی، بی‌حجابی و پخش موسیقی‌های حرام، توجه بیشتری کنند.

صحبت‌های این جوان که خاتمه پیدا می‌کند، از او تشکر می‌کنم؛ در آن‌طرف خیابان یک دختر دهه نودی را می‌بینم که چادر زیبایی بر سر کرده و تصویر شهید امیر حاج‌امینی را در دست دارد. جمعیت کم‌کم دارد به پل حافظ می‌رسد؛ لذا از جمعیت جدا می‌شوم و با عجله خود را به آن‌طرف پل می‌رسانم. روی یک پل عابر پیاده عکاس‌ها ایستاده‌اند تا صحنه‌های به‌یاد ماندنی این تشییع بزرگ را ثبت و ضبط کنند؛ لذا روی پل می‌روم تا جمعیت تشییع‌کننده را از بالای سر نظاره‌گر باشم. جمعیت دیگر آن‌قدر زیاد شده است که به گمانم، بعد از فتنه چندماه اخیر، دیگر آب پاکی را روی دست دشمنان ریخته است و برای فریب‌خوردگان پیام‌های قابل تأملی داشته است؛ بلکه کمی بیدار شوند!

روی پل عابر پیاده چندین عکس از حضور چندهزار نفری مردم تهران در مراسم تشییع شهدای گمنام می‌گیرم و در خیابان حافظ باز هم با جمعیت همراه می‌شوم. روحانی جوانی که لباس نظامی بر تن دارد، در میان تشییع‌کنندگان، شهدای گمنام را به‌سوی معراج‌الشهداء بدرقه می‌کند. نوع پوشش او من را یاد روحانیون رزمنده در دوران دفاع مقدس می‌اندازد؛ پس از سلام و عرض ادب، با وی همکلام می‌شوم و از او نیز می‌خواهم تا نظر خود را درباره علت و تأثیر بازگشت پیکر‌های مطهر شهدا به جامعه بگوید.

شأن شهدا این نیست که بخواهند گمنام زیر خاک‌ها بمانند

این روحانی جوان پاسخ می‌دهد: شأن شهدا این نیست که بخواهند گمنام زیر خاک‌ها بمانند؛ بنابراین باید تفحص شده و هویت آن‌ها شناسایی شود که در این صورت نامدار خاکسپاری می‌شوند و اگر هم هویت آن‌ها مشخص نشود، آن­وقت یک همچنین مراسم تشییع با عظمتی را برای آن­ها برگزار می‌کنند.

وی سخنان خود را این‌گونه ادامه می‌دهد: وجود شهدا برکت است؛ برخی می‌گویند که امروز ما میزبان شهدا هستیم، درحالی که ما میهمان شهدا هستیم و شهدا میزبان ما و صاحبان آب و خاک این مملکت هستند و از جان خود برای حفظ این نظام و اسلام گذشته‌اند و امروز که به آب و خاک خود بازگشته‌اند، به برکت آن‌ها بسیاری از مشکلات و فتنه‌های دشمن از بین خواهد رفت.

صحبت‌های این روحانی جوان که تمام می‌شود، با او نیز خداحافظی می‌کنم. در ادامه مسیر، درحالی که تقریباً جمعیت داشت به معراج‌الشهداء نزدیک می‌شد، دست‌نوشته‌ای را در دست یکی از تشییع‌کنندگان می‌بینم که روی آن نوشته شده است: «پیام شهید حجاب؛ سرمان رفت که حجاب نرود»، با وی همکلام می‌شوم و همان سوالی که از افراد دیگر پرسیده بودم را مطرح می‌کنم؛ یعنی همان علت و تأثیر بازگشت پیکر‌های مطهر شهدا.

او خود را رزمنده دوران دفاع مقدس معرفی می‌کند و می‌گوید: من به‌عنوان یک رزمنده دوران دفاع مقدس، می‌گویم که ما شهدا را پیدا نمی‌کنیم؛ بلکه شهدا می‌آیند از دیار سرخ شقایق‌ها. لاله می‌دارد به دل داغ شما.‌ای شما پروازتان بر بام گل. جای‌تان هرشب به هنگام عروج. می‌رود پروانه‌سان در کام گل. تا ابد‌ای لاله‌های سرخ عشق. جای‌تان سبز است در ایام گل.

وی می‌افزاید: عطر شهدا امروز، عطر نوازش‌گری است که در جامعه حاکم می‌شود. کسانی که شهدا را درک نمی‌کنند، به خود بیایند و مشام خود را به عطر این شهدا نوازش دهند.

دیگر کاروان تشییع شهدا دارد به میعادگاه خود، یعنی معراج‌الشهداء نزدیک می‌شود؛ از این رزمنده دفاع مقدس تشکر می‌کنم؛ اما پیش از این‌که به مسیر خود ادامه دهم، تصویری از یک شهید مظلوم در دست تشییع کنندگان نظر من را به خود، جلب می‌کند؛ عکس شهید «آرمان علی‌وردی» که حضرت آقا او را «آرمان عزیز» خطاب کردند.

کاروان شهدای گمنام وارد بهشت می‌شود؛ خیابان بهشت، همان‌جایی که معراج‌الشهداء قرار دارد. در طول مسیر ایستگاه‌های صلواتی به سبک و سیاق پیاده‌روی اربعین از تشییع‌کنندگان پذیرایی می‌کردند و در خیابان بهشت هم همین‌طور.

کم‌کم مراسم تشییع دارد به پایان می‌رسد! اما هنوز دلم می‌خواهد تا با تشییع‌کنندگان همکلام شوم؛ لذا از یکی از تشییع‌کنندگان که تصاویر شهیدان را در دست دارد، می‌خواهم تا نظر خود را درباره علت و تأثیر بازگشت پیکر‌های مطهر شهدا بگوید.

شهدا می‌آیند تا ما را در صراط مستقیم نگه دارند

وی در این باره می‌گوید: شهدا هم خودشان و هم پیکر‌های مطهرشان ماموریت دارند و خودشان تعیین می‌کنند که چه‌زمانی بازگردند، برای این‌که ما بیدار شویم و از اصول و اعتقادات خود جدا نشویم. شهدا می‌آیند که به ما یادآوری کنند و ما را در صراط مستقیم نگه دارند.

خودرو‌های پیکر‌های مطهر شهدا یکی‌یکی به مقابل معراج‌الشهداء می‌رسد و تشییع‌کنندگان لحظات آخر وداع با شهدای گمنام را می‌گذارند و سعی می‌کنند از این لحظات به‌خوبی استفاده کرده و از شهدا، خواسته‌های خود را طلب کنند.

خادمان تابوت‌های سه‌رنگ شهدای گمنام را یکی‌یکی به مردم می‌دهند و آن‌ها نیز بر روی دستان خود، شهدای گمنام را به معراج‌الشهداء بدرقه می‌کنند. در این میان، یکی از مداحان، همان شعر معروف دوران دفاع مقدس را می‌خواند: «نسیمی جان‌فزا می‌آید، بوی کرب‌وبلا می‌آید…».

آری! روایت ما از مراسم تشییع پیکر‌های مطهر ۲۰۰ شهید گمنام در تهران، همزمان با سالروز شهادت حضرت زهرا (س) به پایان رسید؛ اما این حضور گسترده مردم و صحبت‌هایی که با برخی از آن‌ها داشتم، نشان می‌دهد که عشق به شهدا هیچ‌گاه از قلب این ملت بیرون نمی‌رود و راه شهدا همچنان ادامه دارد…

انتهای پیام/ 113

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، مجموعه داستان «سدی که لبخند زد!» از جمله کتاب‌هایی با موضوع شخصیت سردار شهید «قاسم سلیمانی» برای گروه سنی نوجوان است که به قلم «حسین قربان‌زاده»  و تصویرگری «لیلا قطرانی» همزمان با نخستین سالروز شهادت این فرمانده دلاور دفاع مقدس و جبهه مقاومت، منتشر شده است.

این مجموعه، 10 داستان را با عناوین «مگر می‌شود با صدام جنگید؟!»، «سدی که لبخند زد!»، «پسری که جا ماند!»، «سلاح جدید و نفربرهای سوخته!»، «زیر پانزده ساله‌ها اخراج!»، «به من ظلم کردی!»، «در جزر و مد سن تکلیف!»، «من رفتم رفیق!»، «سومین واسطه!» و «جامانده‌ای به دنبال نشانه!» دربرمی‌گیرد که موضوع اغلب آن با دفاع مقدس و تعدادی دیگر با مدافعان حرم پیوند می‌خورد.

چاپ نخست این کتاب در 103 صفحه در سال 1399 با تیراژ یک هزار جلد توسط انتشارات «صریر» با حمایت اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس آذربایجان شرقی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان منتشر شده است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

قاسم سلیمانی مکث کرد، یک‌بار دیگر سرتاپای رزمنده را که هر لحظه بیم آن می‌رفت زیر سنگینی تیربار خم شود نگاه کرد و گفت:

«خب، که چی؟»

پسر با همان ابهت و صدایی که به گلو انداخته بود گفت: «شما دستور داده‌اید من را برگردانند؟»

فرمانده لشکر هاج و واج مانده بود. با صدای پسر معاون لشکر، فرمانده گروهان و پسرهایی که با هم درگیر شده بودند از چادر بیرون آمده و پشت فرمانده لشکر صف کشیده بودند و با تعجب نگاه می‌کردند. ناگهان بغض پسر ترکید. اشک از گونه‌هایش جاری شد در همان حال گفت: «شما را به خدا، من را برنگردانید!»

قاسم سلیمانی لبخند زد، رفت به طرف پسر. آرام گفت: «بچه کجایی؟!»

پسر گفت: «زهک زابل!»

قاسم سلیمانی دست روی شانه‌اش گذاشت و گفت: «بگذار هر چه می‌خواهند بگویند، قاسم سلیمانی چرا باید تو را بفرستد بروی! برو به دوستانت بگو قاسم سلیمانی کسی را برنمی‌گرداند.»

صدای صلوات از پشت سر فرمانده لشکر بلند شد، چند لحظه بعد در تمام چادرهای لشکر پیچید.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، آیین تشییع پیکر مطهر ۲۰۰ شهید گمنام تازه تفحص شده دوران هشت سال دفاع مقدس، همزمان با سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) امروز (سه‌شنبه) توسط مردم شهیدپرور تهران از دانشگاه تهران به مقصد معراج شهدا واقع در خیابان بهشت برگزار شد.

آغوش ملت برای فریب خوردگان باز است، اما به معاندین رحم نخواهد کرد

مراسم تشییع شهدا با سخنرانی حجت‌الاسلام «سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور آغاز شد.

بخشی از سخنان وی به شرح زیر است:

«آغوش ملت برای کسانی که دچار فریب شده‌اند باز است، ولی به معاندین رحم نخواهیم کرد… دشمنان همه توان خود را به کار گرفتند تا مانع پیشرفت ایران شوند، اما امروز اذعان می‌کنند که تمام فشارهایشان با شکست مواجه شده است.

امروز دشمن با ملتی که اراده کرده پیش برود، مواجه است. ملت ایران به رهبری امام خامنه‌ای تصمیم گرفته است پیش برود. ما حق عقب‌گرد نداریم و جوانان، این پیشروی را ادامه می‌دهند. ما از شهدا آموختیم که با امید زندگی کنیم و از فاطمه (س) آموخته‌ایم که باید مقابل دشمن ایستادگی کرد.»

ما مدیون خون شهدا هستیم

پس از آنکه سخنان رئیس جمهور به اتمام رسید، به راه خود ادامه دادم. در راهم فردی را دیدم که پوستری در دستش بود. وی در پاسخ به این سؤال که: «امروز چرا آمده‌اید؟»، گفت: برای اینکه ما مدیون خون شهدا هستیم و وظیفه ما این است که بیاییم، آن‌ها را بدرقه کنیم و از آن‌ها التماس دعا داشته باشیم.

این فرد در پاسخ به این پرسش که «حرف شما به کسانی که میان مردم یأس می‌پراکنند، چیست؟»، گفت: این‌ها دوستان شیطان هستند، کار خود را انجام می‌دهند، اما ما هم باید حواسمان باشد که گول وسوسه‌های شیطان را نخوریم و به راه شهدا ادامه دهیم.

در مسیرم که گذر می‌کردم، افسران خدوم فراجا را دیدم که به شهدا احترام نظامی می‌گذاشتند. حقا که باید به کسانی که در مسیر اسلام جان خود را فدا می‌کنند، احترام گذاشت و این کمترین کاری است که در برابر شهدا باید انجام داد.

چشم انتظاری خانواده شهدای گمنام

در ادامه راهم فردی بود که تصویر شهید مفقودالاثری در دستش بود که از اقوام شهید بود و به نیابت از مادر شهید که به رحمت خدا رفته بود، دنبال شهیدشان آمده بود. وی در پاسخ به این سؤال که «امروز چرا آمدید؟» گفت: ما آمدیم تا ثواب ببریم به امید که شاید شهید ما «یزدان میرزاکوچکی» که از شهدای گمنامی است که در عملیات رمضان به شهادت رسید، در میان این شهدا باشد. ۴۰ سال است که ما چشم انتظار او هستیم.

وی در پاسخ به این سؤال که «نظر شما درمورد حضور مردم چیست؟» گفت: کوردلان ببینند که مردم همه جا حاضر هستند و دشمنان هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند.

این فرد در پاسخ به این سؤال که نظر شما درمورد فریب خوردگان و یأس پراکنان چیست؟، گفت: تنها می‌توانم بگویم برای شما متأسفم.

ماشین‌هایی که حامل شهدای گمنام بودند، خود، مزین به تصاویر شهدا بودند. مردم شهدا را با شعار «لبیک یا خامنه‌ای، لبیک یا حسین (ع) است» بدرقه کردند.

خطای دو نفر را به پای همه مردم نمی‌نویسند

در ادامه مسیرم فردی را دیدم که نوشته دو طرفه «چهره واقعی ملت ایران این است/ عاشقان اهل بیت (ع) و رهروان شهدا» و «ما در این چله پرخوف و خطر فهمیدیم/ حامی کشور ما قطع مسلم زهرا (س) ست» در دستش بود. از او پرسیدم که امروز چرا آمده است. پاسخ او چنین بود: ما به شهدا دِین داریم. آن‌ها به‌خاطر ما رفتند و این بی‌معرفتی است که ما به استقبال آن‌ها نیاییم. اگر آن‌ها نبودند، ما اینقدر راحت نمی‌توانستیم با آرامش زندگی کنیم و زندگی ما مثل سوریه شده بود.

نظر وی در مورد حضور مردم اینگونه بود: مردم حضور پرشوری دارند. اگر در یک صفحه سفید، دو لکه سیاه است، دلیل نمی‌شود که کل آن صفحه سفید، مشکی باشد. کشور ما، پر از مردم مؤمن انقلابی است. اگر دو لکه سیاه جولان بدهند، دلیل نمی‌شود که به پای همه نوشته شود. ملت ما همین ملت انقلابی است.

التماس دعای مردم از شهدای گمنام

هر کدام از مردم چیزی از وسایل خود را به نگاهبانان شهدا می‌دادند تا متبرک شوند و هر که می‌خواست، با قلم چیزی روی تابوت‌ها می‌نوشت و از شهدای گمنام التماس دعا داشت.

حضرت زهرا (س)، خود برای شهدای گمنام مادری می‌کنند. به دعای ایشان است که مردم ایران شهیدپرورند و به استقبال شهدا و شهادت طلبی می‌روند.

بخشی از تصاویر این مراسم را در زیر ببینید:

گوشه‌ای از این مراسم را در زیر ببینید:

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «سید محمدجواد هاشمی‌نژاد» دبیرکل بنیاد هابیلیان، در دیدار با خانواده شهید «مجتبی ندیمی» از شهدای حمله تروریستی به حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع)، اظهار داشت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی گروهک تروریستی منافقین افراد زیادی را از جمله رئیس جمهور و نخست وزیر، نمایندگان مجلس و علمای برجسته کشور را ترور کرد. در میان شهدای ترور، شهید آیت‌الله دستغیب که امام جمعه شیراز بود نیز به شیوه خشن و ددمنشانه عملیات انتحاری ترور شد و به شهادت رسید.

دبیرکل بنیاد هابیلیان حضور و تشکیل تشکل‌های مردم‌نهاد را پراهمیت دانست و گفت: در دنیا مردم برای احقاق حقوق‌شان به تأسیس تشکل‌های غیردولتی مردم‌نهاد روی می‌آورند و این تشکل‌ها اساسا به کمک دولت آمده و خلل‌های به وجود آمده را پر می‌کنند. ما در کشور بیش از ۱۷ هزار شهید ترور داریم که این آمار شهدای ترور نشان می‌دهد کشور ما قربانی حملات تروریستی قرار گرفته است. از این جهت، ما (خانواده شهدای ترور) به این نتیجه رسیدیم که برای اینکه خون به ناحق ریخته شده عزیزان‌مان پایمال نشود و مظلومیت این عزیزان به فراموشی سپرده نشود، بنیاد هابیلیان را تشکیل دهیم.

هاشمی‌نژاد وظایف بنیاد هابیلیان را به ۲ قسمت کلی تقسیم کرد و گفت: بنیاد هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور) نخست وظیفه دارد تا با تبیین رویداد‌های تلخ تروریستی، به معرفی شهدای ترور و نحوه شهادت آن‌ها و همچنین معرفی گروهک‌های تروریستی بپردازد و در گام بعد جنایت‌های گروهک‌های تروریستی که در دامان آمریکا و غرب پرورش یافته و حمایت شده‌اند را با خانواده‌های شهدای ترور که قربانیان حملات تروریستی و اسنادی زنده از این واقعه است محکوم کند و نشان دهد که ما قربانی تروریسم هستیم نه حامی تروریسم.

دبیرکل بنیاد هابیلیان به برگزاری چندین کنگره ملی و بین‌المللی، همایش‌های و همچنین حضور خانواده شهدای ترور در مجامع بین‌المللی اشاره کرد و گفت: با بروز حادثه تروریستی در شیراز، خانواده‌های شهدای ترور این حمله تروریستی نیز می‌توانند در محکوم کردن اقدامات تروریستی به ما کمک کنند و من از شما دعوت می‌کنم در این مسیر ما را کمک کنید.

فرزند شهید هاشمی‌نژاد به تعدد گروهک‌های تروریستی که به خون مردم تشنه‌اند پرداخت و گفت: شهید عبدالکریم هاشمی‌نژاد را منافقین به شهادت رساندند، شهید بزرگوار شما، شهید «مجتبی نعیمی» را گروهک تروریستی تکفیری داعش به شهادت رساندند، یک‌سری افراد دیگر را کومله و گروهک‌های جدایی‌طلب به شهادت رساندند. تعدد این گروهک‌ها که تشکیلاتی هم دارند و مورد حمایت دشمن هم قرار می‌گیرند، می‌توانند در برهه‌های مختلف ضرباتی به کشور و مردم وارد کنند و ما به‌عنوان خانواده شهدای ترور، با تبیین و شناساندن گروهک‌های تروریستی به مردم و همچنین نشان دادن جنایت‌های آن‌ها به دنیا، می‌توانیم فعالیت‌شان را محدود و بعضا با مشکل مواجع کنیم.

هاشمی نژاد به عنصر غافلگیری در عملیات‌های تروریستی که یکی از شرایط لزوم در تحقق جرم ترور است اشاره کرد و گفت: ما و هم سن و سال‌های ما که جنگ تحمیلی را درک کرده‌اند، می‌دانند که وقتی پدر یا برادران ما به جبهه اعزام می‌شدند، خانواده‌ها خود را برای خبر شهادت آماده کرده بودند؛ ولی ترور این‌گونه نیست و دشمن در جایی که کسی فکر نمی‌کند، دست به جنایت می‌زند و شخص یا اشخاصی را ترور کرده و به شهادت می‌رساند و خانواده قربانی حمله تروریستی متاثر از این واقعه می‌شود و از این خبر شوکه می‌شود.

هاشمی‌نژاد ضمن ابراز همدردی با خانواده شهید ندیمی، گفت: من در دهه شصت هرچند به واسطه فعالیت‌های انقلابی پدرم که ممکن است خبر شهادت پدرم را به من بدهند، آماده بودم؛ چون قبل از پیروزی انقلاب اسلامی که ممکن بود به دست ساواک به شهادت برسند و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز توسط گروهک‌های تروریستی شهید شوند؛ اما بازهم این خبر برای من خیلی شوکه‌کننده و بهت‌آور بود. درک می‌کنم شما از این خبر به مراتب بیشتر شوکه شده‌اید؛ از این رو ما باید از حضرت زینب (س) درس صبوری بگیریم.

دبیرکل بنیاد هابیلیان به کتاب «درسی که حسین به من آموخت» نوشته شهید عبدالکریم هاشمی‌نژاد اشاره کرد و گفت: شهید هاشمی‌نژاد یکی از سخنرانان و سخنوران برجسته بود که می‌گفت کسی که می‌خواهد سخنرانی کند، باید گرسنه نباشد، کسانی از او برای سخنرانی دعوت کرده باشند و بخواهند سخنان او را بشنوند، ذهنش درگیر مصیبت و دردی نباشد، استراحت کافی را داشته باشد و چندین پارامتر دیگر داشته باشد تا بتواند سخنرانی مطلوبی داشته باشد. حالا شما نگاه کنید به سخنرانی حضرت زینب (س)؛ حادثه کربلا به تازگی تمام شده، تمام عزیزانش به شهادت رسیدند، در طول مسیر تا کوفه ایشان را آوردند و با چه مصیبت‌های بزرگی مواجه شده بودند و از حضرت زین العابدین (ع) که پرسیده شد سخت‏‌ترین مصائب شما در سفر کربلا کجا بود؟ امام (ع) در پاسخ سه بار فرمودند: الشّام، الشّام، الشّام! همه این‌ها جلوی چشم حضرت (س) بود، بعد ایشان با آن خطبه فضا را تغییر دادند. این همان معجزه‌ای است که خداوند به حضرت زینب (س) عطا کرده بود.

وی ادامه داد: ما و شما این الگوی بزرگ را در اسلام داریم و نباید بگذاریم این حوادث تروریستی به ورطه فراموشی سپرده شوند. ما این وظیفه را داریم تا برای نوجوانان و جوانان این اتفاقات تلخ را بازگو کنیم تا آن‌ها نیز با آگاهی و با چشمانی باز به جریانات و اتفاقات تصمیم بگیرند.

دبیرکل بنیاد هابیلیان عدم آگاهی جوانان و نوجوانان از نحله‌های فکری و منحرف را خطرناک دانست و گفت: بیشتر عاملین حملات تروریستی را جوانان و نوجوانان تشکیل می‌دهند. همین عامل تروریستی که به حرم شاهچراغ (ع) حمله کرد، یک جوان بود که گروهک‌های تروریستی بر افکار جوانان ناآگاه غلبه کرده و آن‌ها را تحت تاثیر خودشان قرار می‌دهند و در نهایت این جوان ناآگاه به تصور اینکه کار درستی را دارد انجام می‌دهد، وارد عمل می‌شود و چندین انسان بی‌گناه را در محلی که برای عبادت مسلمانان قرار داده شده است، به شهادت می‌رساند.

وی ادامه داد: شهید هاشمی‌نژاد را نیز یک نوجوان به شهادت رساند، آن نوجوان یک نارنجک به خود بست و دیگری را در دست گرفت و شهید هاشمی نژاد را به شهادت رساند و خودش هم کشته شد. در بازجویی‌ها از تیم ترور که بعدا دستگیر شدند، مسول تیم می‌گفت: من شب تا صبح با او («هادی علویان» عامل ترور شهید هاشمی‌نژاد) صحبت می‌کردم، حتی یکی دو بار به گریه افتاد بود؛ چنان صحبت‌ها بر او تاثیر گذاشته بود که از او یک قهرمان ساخته بودند که هر کاری حاضر بود انجام دهد.  

دبیرکل بنیاد هابیلیان تأکید کرد: این نسل جوان اگر نبیند و نداند در معرض چنین خطراتی هستند، فکر می‌کنند که برای خدا انسان‌های خدایی را می‌کشند؛ لذا کاری که حضرت زینب (س) انجام دادند، واقعا در این زمانه ما لازم است؛ گفتن، بیان کردن، توضیح دادن یکی از رسالت‌های انبیا و اولیا بوده و خود شما سند این واقعه هستید، شما بهتر از هرکسی می‌توانید این وقایع را تبیین کنید.

هاشمی نژاد به صحبت‌های شهید حاج قاسم سلیمانی در رابطه با اخلاق و منش شهدا اشاره کرد و گفت: زندگی شهدا قبل از شهادت پر از صفا و صمیمیت است و در این رابطه شهید سلیمانی می‌گفت: کسانی برای شهادت انتخاب می‌شوند که برای شهادت زندگی کردند و اگر شما بررسی کنید، بهترین‌های در هر خانواده‌ای شهید می‌شوند و در صحبت‌هایی که با خانواده شهدا داشتیم، معمولا می‌گفتند که شهید در خانواده عطوفت بیشتری داشت، به خانواده بیشتر رسیدگی می‌کرد و کمک حال بقیه بود.

‌دبیرکل بنیاد هابیلیان خاطرنشان کرد: ما در این چند سالی که برای شهدای ترور کار را شروع کردیم، دیدیم که این مسیر پر از نور است و اگر ما ۲ قدم برای شهدا برداشتیم، خود شهدا ۱۰ قدم کار را جلو بردند؛ همان‌طور که در آیه شریفه «یَا أَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ یَنصُرکُم وَیُثَبِّت أَقدَامَکُم» (آیه ۷ سوره محمد) آمده است.

انتهای پیام/ 113