ملایر

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، «محمدعلی زلفی‌گل»  وزیر علوم، تحقیقات و فناوری امروز (پنج‌شنبه) در اختتامیه همایش بین‌المللی نهضت ترجمه در دانشگاه ملایر اظهار داشت: ایادی سلطه بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی متوجه شدند که نظامی شکل گرفته که این نظام قرار است شعار استقلال آزادی، جمهوری اسلامی را محقق کند‌، نظامی که قرار است نه شرقی و نه غربی باشد و در میان مرزهای جغرافیایی خود برای مدیریت خودش تصمیم بگیرد.

وی افزود: دنیای سلطه و استکبار کشورها را به صورت مستقل نمی‌پذیرد و تلاش می‌کند به گونه‌ای کشورها را مخصوصا کشورهایی که دارای منابعی باشند را زیر سلطه خودش داشته باشد تا بتواند از تمام آن منابع برای اهداف خودشان استفاده کنند.

زلفی‌گل عنوان کرد: دشمنان انقلاب، بلافاصله بعد از انقلاب اسلامی جنگ را بر ما تحمیل کردند و صدام فردی بود که بازیچه قرار گرفت، پشت صدام و صدامیان تمام دنیای سلطه و استکبار حضور داشتند و تمام‌ تلاششان را کردند که این نظام را سرنگون کنند، اما مردم ایران در اقوام و استان‌های مختلف هر کس به فراخور توان در دفاع مقدس شرکت کردند و اجازه ندادند که وجبی از خاک این سرزمین به دشمن واگذار شود.

وی افزود: شهدا نخبگانی بودند که اگر امروز حضور داشتند حتما افراد تاثیرگذاری بودند و در تمام عرصه‌های مختلف اثرگذار بودند و خالصانه جان عزیز و بزرگترین سرمایه زندگی خود را در طبق اخلاص گذاشتند و از ناموس ما دفاع کردند.

وزیر علوم تصریح کرد: یادمان باشد نظام‌ جمهوری اسلامی راحت به دست نیامده، هزاران جانباز، شهید و آزاده تقدیم انقلاب کردیم، یادمان نرفته که شهرهای ما زیر بمب‌های دشمن چقدر تخریب شدند. یادمان باشد ساختن زمان‌بر، اما تخریب آسان است. دشمنان تمام تلاش خود را کردند که کشور ما را تخریب کنند.

وی در بخشی دیگر از سخنانش با اشاره به تاکید رهبر انقلاب بر جهاد تبیین گفت: یادمان باشد دانشگاه ملایر مولود انقلاب اسلامی است و این دانشگاه هیئت علمی مستقل دارد و نمایندگان فهمیم این شهر با روی کارآمدن دولت آقای رئیسی تمام همت خودشان را به کار بردند  و کمک کنند این دانشگاه مسیر توسعه را طی کند، استقلال هیئت علمی این دانشگاه یعنی این دانشگاه به‌ بلوغ رسیده و خودش می‌تواند تصمیم بگیرد.

زلفی‌گل ادامه داد: چقدر توانستیم این دانشگاه را معرفی کنیم، چقدر جمهوری اسلامی برای معرفی این دانشگاه هزینه کرده است. چقدر پیشرفت‌های جمهوری اسلامی را قدر می‌دانیم؟ این همه پیشرفت فقط در یک استان است، چرا اینها را نمی‌بینیم و بیان نمی‌کنیم؟ چرا یاس و ناامیدی را تزریق می‌کنیم. ما مشکلات و محرومیت‌هایی داریم که باید برطرف کنیم ولی داشته‌های زیادی هم داریم.

وی افزود: چرا داشته‌هایمان را به نسل جوان منعکس نمی‌کنیم و به آنان نمی‌گوییم که بزرگانشان با دست خالی این کشور را حفظ کردند، زمانی که ما نمی‌توانستیم سیم خاردار بسازیم و تجهیزاتی نداشتیم، اما امروز پیشرفته‌ترین تجهیزات را داریم.

وزیر علوم با اشاره به پیشرفت علمی کشور گفت:  قبل از انقلاب اسلامی دوره دکتری نداشتیم الان دوره پسا دکترا و پارک‌های عم و فناوری داریم. وجود ۸۴۰ دانشمند یک درصد بین‌المللی و دوبرابر این تعداد دانشمند دو درصد بین‌المللی باعث افتخار کشور است .

وی با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی با مرجعیت علمی در نیا شناخته شده است، افزود: دانش آموزان ما در المپیاد‌های مختلف رتبه علمی کسب می‌کنند و صدا و سیما و رسانه‌های مختلف باید این توفیقات را معرفی و مقایسه کنند، باید به جوانان امید دهیم، باید بگوییم تلاش کنید جای ما مسئولین را بگیرید و یقینا بهتر از ما می‌توانند این کشور را بسازند و بنابر فرمایش رهبر انقلاب باید روحیه جوانی وارد سیستم حکومتی شود.

وزیر علوم با اشاره به  رتبه اول علمی کشور در منطقه گفت: امروز کشور ما در رتبه‌بندی دانشگاه‌ها ارزشی بالا دارد، ما انتطار داریم که موفقیت در عرصه‌های مختلف اطلاع‌رسانی شود، دانشجویان و دانش آموزان موفق باید معرفی شوند و باید در معرفی شخصیت‌های جامعه، شخصیت‌هاجامع الاطراف و متوازن باشند و در معرفی الگوها دقت کنیم.

وی تصریح کرد: باید در معرفی استعدادها در رشته‌های‌ مختلف توازن را رعایت کنیم، امسال برای توزیع استعدادها بنیاد ملی نخبگان برنامه‌ریزی کردیم که نخبگان در رشته‌ای که در المپیادها مقام آورده‌اند بورس و ادامه تحصیل دهند.

زلفی‌گل عنوان کرد: نسل جوان باید با پیشکسوتان در عرصه حفظ کیان کشور آشنا شوند، این تجربه‌نگاری از دوران دفاع مقدس ارزشمند است، مخصوصا اینکه به زبان‌های دیگر هم  ترجمه می‌شود و ما باید در همه زمینه‌ها تجربه نگاری کنیم.

وی خاطرنشان کرد: علم تاریخ برای این ارزشمند است که به ما کمک می‌کند برای یک بحران چند بار هزینه نکنیم و یک تصمیم گیری اشتباه را دوباره تکرار نکنیم، تجربه نگاری و تاریخ نگاری از دوران گذشته حائز اهمیت است و این یک کار علمی و بسیار قابل ستایش است.

وزیر علوم بیان داشت: جوانان ما نیاز به نشاط و تقویت هویت دارند، اینها با معرفی داشته‌ها همفکری با جوانان و استفاده از ظرفیت آنان برای آینده کشور محقق شود، خوشبختانه کشور ما طرفیت بالایی دارد و باید دست به دست هم دهیم کشور را آباد کنیم.

وی در پایان با قرائت بیانیه‌ای با امضای رئیس جمهور در این همایش، متذکر شد: این نشان از توجه ویژه رئیس جمهور به شهدا و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت دارد و نشان می‌دهد که اگر امروز ما مسئولیتی داریم به دلیل گذشت و ایثار آزادگان و رزمندگان ما است.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، «حسین رضا عباسی» سوم مهر سال ۱۳۴۵ در روستای «عشاق» از توابع شهرستان ملایر در استان همدان و در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. در سال‌های انقلاب همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی شهرستان ملایر در فعالیت‌های مبارزاتی شرکت کرد و در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران گام برداشت. پس از پیروزی انقلاب به نهاد نوپای بسیج مستضعفین پیوست و مشغول خدمت به خانواده محرومان و مستضعفان جامعه شد.

سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. در سال‌های دفاع مقدس بنا بر وظیفه شرعی و قانونی به عنوان سرباز به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران پیوست و مشتاقانه راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد تا از مرزهای ایران در برابر تهاجم وحشیانه رژیم بعث عراق دفاع نماید.

در مناطق مختلف عملیاتی حضور یافت و همراه با دیگر همرزمان و همسنگران خود حماسه‌ها آفرید. سرانجام پس از ماه‌ها مجاهدت در راه خدا در دوازدهم دی ‌ماه سال ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی سردشت بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. آرامگاه وی در گلزار شهدای زادگاهش زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است.

بخشی از وصیت‌نامه شهید عباسی:

بسمه تعالى

باسلام و درود بى پایان بر منجى عالم بشریت و نایب بر حقش آیت‌الله العظمى امام خمینى و با درود و سلام بر یارانش، یاران واقعى آن پیر پرچمدار و شهیدان آزاده‌اى كه راهشان را شناختن و بیدار از خواب غفلت، جان خود را نثار رهبر و خونشان را فرش راهش نمودند.

كلمه‌اى بود كه وقتی بچه بودم همواره فكر و خاطر مرا فرا گرفته بود. معنى و مفهوم این كلمات چه بود. شب‌هاى محرم كه مى‌دیدم مردم براى امام حسین (ع) عزادارى مى‌نمایند و همه ‌صحبتها پیرامون شهادت بود از دین مبین اسلام و شهید شدن در راه خدا. همه اینها برایم مثال یك معما شده بود. به مرور زمان كه بزرگتر شدم و خود را در موقعیتى دیدم كه كم كم معنى این صحبت‌هاى آشنا را مى‌فهم.

هر چند كودكى بیش نبودم لیکن خودم را مسئول مى دیدم. با خود مى گفتم، چقدر كودكانى بودن بى گناه فقط به جرم این كه شعار داده بودند «مرگ بر شاه» شهید شده بودن و باخون خود رودخانه اى كه كم كم رو به خشك شدن نهاده بود دوباره خروشان كردن و درخت تنومند آزادى و سرفرازى اسلام را با خون پاكشان سیراب و آبیارى كردند.

وقتى از فداكاری هاى امام حسین(ع) و یارانش مى‌شنیدم كه هرگز خم به آبروهاى مباركشان نیاورند دیگر روزها و شب‌های من با رویاى شهادت پر شده بود و شهید شدن را در راه محبوب خود آرزو مى كردم تا اینكه روزى بتوانم دینم را ادعا كنم.

وقتی نگاهم در نگاه‌هاى پر شوق پدر و مادرم مى‌پیوست دلم به حالشان مى سوخت ولى بلافاصله فكر مى‌كردم اگر روزى خدا چنین لطفى را به من عطا فرماید پدر و مادرم و خواهرم خوشحال شده و بر خود افتخار خواهند کرد كه چنین فرزندى تربیت كردند كه بى باك، جان خویش را در راه خدا و امام حسین (ع) فدا نمود. هرچند جان من در برابر خدا و امام حسین (ع) خیلى بى ارزش است.

همیشه روز و شب در این رویا بودم ولى هنوز قسمت نبوده. روزى براى اینكه به آرزوى چندین ساله خویش برسم قصد كردم به جبهه‌هاى حق علیه باطل بروم و یك بسیجی باشم و با خوشحالى و سر مستى از پدر و مادرم خداحافظى نمودم و در عملیات شكوهمند خیبر شركت كردم.

سراپاى وجودم را عشق به شهید شدن و شهادت در راه محبوب خویش گرفته بود. ولى این لطف شامل حال من نگردید. بعد از مراجعات دوباره به دامن خانواده كسى را شریك زندگیم نموده و به قول معروف خواستند من را پایبند خانه نمایند. یكسال قبل از خدمت مقدس سربازى برایم عروسى گرفتند.

در اولین روزهاى مقدس خدمت سربازى بود كه خداوند دخترى به من عطا فرمود. تولدش همزمان با ماه مبارك محرم بود و شب شام غریبان. به همین دلیل اسم زینب را برایش انتخاب كردم وخواستم كه مانند زینب دختر حضرت على(ع) باشد و فداكار و شجاع و به مثال زینب امام حسین (ع) باشد.

ولى باز هم لحظه‌اى از فكر شهادت غافل نبودم. هر وقت اسمم را صدا مى‌كردند شرمسار بودم كه نمى‌توانم یك جان بى ارزش در راهش نثار نمایم . حالا كه به این آرزوی چندین و چندان ساله خویش مى رسم به شما اى پدر و اى مادر غم پرورم تبریك عرض مى‌نمایم و از شما خواهش دارم كه زینب من را همچون زینب پرورش دهید.

و اى همسر مهربانم از تو خواهش دارم كه در همه حال احترام پدر و مادر مرا داشته باشى و به شما اى برادران و خواهران دل سوخته ام سفارش دارم كه در همه حال و همیشه خدا را در نظر داشته باشید و لحظه‌اى از فریب شیطان غافل نباشد.
همیشه براى اقامه نماز كوشا باشید.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، «احمد جوکار» در سال ۱۳۴۰ در ملایر متولد شد و آموزش ابتدایی تا دبیرستان را در آن شهر فراگرفت. محیط دبیرستانی، مملو بود از مظاهر فساد و افکار منحرف‌کننده بود و او که روحیه‌ای مذهبی و اسلامی داشت، عزم را جزم و دوستانی را جمع کرد تا با تأسی از دیانت و سیاست امام خمینی (ره) که در تبعید به سرمی بردند، فرهنگ دینی را تبلیغ کنند و دانش آموزان و معلمان را از ماهیت فاسد رژیم پهلوی آگاه کنند.

تفکرات و حرکاتش موجب ارتباط او با طلاب جوان حوزه علمیه شد. وقتی کتابخانه «حضرت ولیعصر (عج)» تأسیس شد، آن را مرکزی برای فعالیت‌های خود قرار داد و از جمله خدمات ارزنده او در کتابخانه این بود که به اتفاق همفکرانش مقالات و کتاب های ضدرژیم و ممنوع الطبع را تلخیص و پخش می کردند.

در سال های ۵۷-۵۶ که اعتراضات علنی و تظاهرات مردمی علیه رژیم پهلوی پدیدار شد، او از کلاس و درس اعراض کرد و خدمات اجتماعی و انقلابی خوبی از خود به جای نهاده است. با پیروزی انقلاب اسلامی او از زادگاهش به شهر تهران رفت و به مدت یک سال در مدرسه عالی شهید مطهری مشغول فراگیری علوم دینی بود و به عضویت حزب جمهوری اسلامی درآمد و به فعالیت صادقانه اش ادامه داد.

این روحانی مبارز، پس از مدتی با سپاه پاسداران همکاری کرد و در قسمت تبلیغات سپاه کوششی بسزا از خود به جا نهاد. این شهید بزرگوار، بر طبق وظیفه دینی و انسانی‌اش رفتن را برماندن ترجیح داد و به رزمندگان اسلام در جبهه‌ها پیوست. سرانجام در عملیات «والفجر یک» پس از ماه‌ها پیکار در سنگرها، مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی قرار گرفت و بدین سان جان شیرین را از قفس تن رهانید و در دارالقرار جان، آرامش ابدی یافت.

بخشی از وصیت‌نامه شهید جوکار:

خدایا از تو می خواهم که مرگم را شهادت در راه خودت زیر پرچم اسلام و اولیاء خودت قرار دهی. خدایا آن چیزی که به روحانیت و طلبه بودن اصالت می‌بخشد همان روحانیت و معنویت این راه است که انسان را دائماً در حین ذکر نگه می‌دارد و سراسر وجودش را ندای «لا اله الا الله» سیراب می‌سازد و آنقدر این روح قوی می‌شود که تن را به زیر رگبار گلوله‌ها و تانک‌ها قرار می دهد و ارزش واقعی را به این جریان حیاتی بدن یعنی خون می‌بخشد و آن را مایه رشد و حرکت و تکامل جامعه قرار می‌دهد.

و شما برادران طلبه خود را مجهز به سلاح ایمان و علم سازید و لحظه‌ای غافل نباشید که حساس‌ترین مسئولیت‌ها اکنون بر دوش شماست، شما رهبران فکری و معنوی این امت هستید، نخست باید خود مجهز به این‌ها باشید. بیانات امام امت را با گوش دل بشنوید و با تمام وجود در انجام فرامینش کوشا باشید. شما برادارن مسئول از سستی، تهمت، غیبت و حب دنیا و … برحذر باشید و مراقبه و محاسبه نفس را فراموش نکنید.

انتهای پیام/