وصیت نامه

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، شهید «احد نورالهی دیجوجین» دوم فروردین ۱۳۴۲ در روستای دیجوجین از توابع شهرستان اردبیل به دنیا آمد. وی از طریق ارتش عازم جبهه شد و پانزدهم آذر ۱۳۶۳ در دشت هلاله بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار این شهید در گلزار شهدای غریبان هست. 

در فرازی از وصیت‌نامه این شهید والامقام می‌خوانیم:
 
 شکر خدای را که توفیق یافتم در راه مبارزه حق علیه باطل شرکت کرده و آنچه را که دارم در طبق اخلاص نهاده تقدیم ایزد منان کنم. 
من اکنون می‌روم که با خدایم ملاقات کنم. می‌روم تا آتشی را که در درونم مشتعل شده خاموش نمایم. من هم اکنون به سوی سنگر خالی همرزمم، به سوی لانه باصفای جبهه جنگ پرواز می‌کنم.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس بوشهر، شهید »احمد اسدی» در دهم تیرماه سال ۱۳۴۴ برابر با بیست و سوم ماه رمضان که مصادف با شب قدر بود، در خانه‌ی گلی و محقر، اما سرشار از صفا و صمیمیت «غلامرضا»، فرزند پسری متولد گردید. مادربزرگ دوست داشت نام او را احمد بگذارند. زیرا نام پدربزرگش نیز احمد بود. پدر و مادر هم به واسطه‌ی عشق و محبتی که به پیامبر گرامی اسلام داشتند، نام نیکوی احمد را بر وی گزیدند. تا عشق و محبت «احمدی» در دل او جوانه زند و اخلاق و رفتار «محمدی» سرلوحه‌ی زندگی اش باشد.

متن وصیت نامه شهید:

 بسم الله الرحمن الرحیم

پدر و مادر مهربان، این وصیت‌نامه من پس از شهادت هست قبل از این که این سعادت نصیبم شود من شروع کرده‌ام.
امیدوارم بتوانم براى خدا و اسلام و قرآن، جان بى‌ارزشم را به الله، آفریننده خود تسلیم نمایم، امیدوارم بتوانم براى شما یک فرزند نیکو و صالح بوده باشم، از شما می‌خواهم پس از شهادتم هیچ گونه گریه و زارى نکنید، بلکه خوشحال باشید، زیرا من پیروز شدم و به آرزوى خود رسیدم؛ و امیدوارم برادران و دوستان من، بعد از من، بتوانند با پایدارى، مرز و بوم این کشور اسلامى را از دست دشمنان پلید و کافر پاک گردانند، مادرجان هر موقع به یاد من افتادى و خواستى گریه کنى و یا این که بر سر قبر من بیایى، آن لحظه به فکر کربلاى حسین (ع) باش که در آن زمان با کافران و ستمگران براى پا برجا ماندن اسلام و آزادى تمام مسلمانان از زیر سلطه یزید جنایتکار جانى، چگونه جان خود و فرزندان عزیزیشان را دو دستى تقدیم حق تعالى نمودند.

مادر مگر على‌اکبر و قاسم و سرباز شش ماهه‌اش در عاشورا در کربلاى حسینى شهید نشدند و مگر حضرت عباس، دو دستش را از کین جدا نکردند، پس من که از آن بزرگواران بیشتر نیستم، بلکه یک بنده گنه کارم.
پدر و مادر مهربان، در آخرین لحظه‌هاى سرخ خدانگهدار.

«احمد اسدى مورخه ۱۳۶۲/۰۷/۲۶»»

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس بوشهر، شهید مصطفی احمدی در دهم اردیبهشت ۱۳۴۶ در روستای بنداروز از توابع شهرستان دشتستان و در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. با آغاز انقلاب اسلامی در نوجوانی، به بسیج پیوست و در فعالیت‌های انقلابی حضور داشت. دوره خدمت سربازی را در لشکر ۹۲ زرهی ارتش گذراند و سرانجام در تاریخ ۷ تیر ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی زید بر اثر اصابت گلوله توپ به شهادت رسید.