گروه ساجد دفاع‌پرس: وصیت‌نامه‌های شهدا، منابع توصیه‌ها و راهنمایی‌هایی هستند که عمل به آنها، برای رسیدن نظام مقدس جمهوری اسلامی به قله‌های اقتدار و پیشرفت و همچنین صدور تفکر انقلاب اسلامی به دیگر ملل جهان، وظیفه همه ما هست و بدون‌شک این وصیت‌نامه‌ها می‌توانند همچون نوری در جاده ظلمانی غفلت، راهنمای ما باشند.
وصیت‌نامه پاسدار شهید «عبدالله حیدری» از زمره وصیت‌نامه‌های شهداست که در آن می‌توان مسیری نورای برای رسیدن به سعادت یافت؛ شهیدی که سال ۱۳۴۹ در ماه خدا متولد شد و سال ۱۳۶۷ نیز در ماه خدا، همزمان با شب قدر، در منطقه «شاخ شمیران» به‌سوی خدا پرگشود.
وصیت‌نامه شهید «عبدالله حیدری»
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَۚ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَيَقۡتُلُونَ وَيُقۡتَلُونَ
خدا جان و مال اهل ایمان را به بهشت خریداری کرده، آنها در راه خدا جهاد می‌کنند که دشمنان دین را بکشند یا خود کشته شوند. «سوره توبه – آیه ۱۱۱»
با نام او که به آدمی جان و صفای قلب و نور روح بخشید و با درود بر «آقا امام زمان مهدی (عج)» حامی مستضعفان و امید قلب‌های بی‌امید و با سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی، آزادی‌بخش دل‌ها از قفس‌های تاریک ظلم و فساد و به یاد تمام شهیدان از آغاز به‌وجود آمدن اسلام از قلب بت‌پرستان تا ظهور دوباره اسلام از قلب غرب‌گرایان و به امید پیروزی رزمندگان دلیر اسلام آن عاشقان محفل شب و آن خلوت‌نشینان دل شب و با عرض سلام به ملت عزیز و همیشه در صحنه ایران و تمامی رزمندگان دلیر و غیور و کفرستیزان جبهه‌های نور علیه ظلمت و اسراء، مفقودبن و جانبازان، اینجانب عبدالله حیدری بنده‌ای حقیر نزد خداوند متعال سخنی چند را به‌عنوان وصیت‌نامه می‌نگارم، ابتدا سخنم را با این جمله که خداوند پاسدار حرمت خون شهیدان هست، آغاز می‌کنم؛
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان، اوست که مرا از خاک به‌وجود آورد؛ و اوست که مرا به خاک باز می‌گرداند، او به ما نعمت عطا فرموده هست که در قبال این همه نعمت مطیع و شکرگزار او باشیم؛ پس چه بهتر که در راه او کشته شویم و اوست پاسدار حرمت خون ما، پس ای گمراهان از خواب غفلت بیدار شوید و بدانید که این جهان، جهان آزمایش هست و امتحانی هست برای ورود به جهان آخرت، همان جهان ابدی، آری و به حق که الله پاسدار حرمت خون شهیدان هست؛ و با عرض سلام خدمت خانواده عزیزم؛ امیدوارم که حال همگی شما خوب و در پناه خداوند متعال بوده باشید. پدر و مادر عزیزم؛ شاید تاکنون نتوانستم که جواب‌گوی زحمات‌تان باشم؛ اما به هر حال از شما می‌خواهم که به بزرگواریتان مرا ببخشید و حلالم کنید، برادران و خواهران عزیزم؛ درس بخوانید و به امید خداوند قادر تمدن دنیا را با تمدن اسلام آمیخته و همراه کنید.
زجام وصل خود پیمانه‌ام ده دلی دور از صف بیگانه‌ام ده
دراندازم به آغوش سعادت کرامت کن مرا فیض شهادت
آری نمی‌دانم که لیاقت شهادت را دارم یا نه.
ندانم تیره بختم یا سعیدم به بدبختی بمیرم یا شهیدم
شهادت چه زیباست، می‌دانم که لیاقت شهادت و سعادت را ندارم؛ ولی از خداوند بزرگ و مهربان خواستارم که شهادت را نصیبم گرداند.
دیگر عرضی ندارم جز اینکه از خویشان، دوستان و آشنایان می‌خواهم که گناهان مرا ببخشند، دعای بعد از نماز فراموش نشود.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.
انتهای پیام/ ۱۱۳
