به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «علیرضا کاشی‌زاده» در سال ۱۳۳۹ در شهر قم در یک خانواده مذهبی و متدین دیده به جهان گشود. وی پس از چندی مجاهدت در منطقه عملیاتی والفجر۸ در تاریخ یکم اسفند ماه ۱۳۶۴، به علت مسمومیت گاز خردل به فیض عظیم شهادت نایل آمد.
وصیتنامه شهید علیرضا کاشی‌زاده
«بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوندى که ما را آفرید و به ما هستى داد. با سلام و درود بر یگانه منجى عالم بشریت، آقا امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف و نایب برحقش امام خمینى و امت شهیدپرور ایران.
سپس با سلام و درود بر خانواده‌هاى شهدا و اسرا و مفقودین و مجروحین و معلولین که در راه اسلام جانبازى کردند و به نداى هل من ناصر ینصرنى حسین زمان خود، یعنى امام خمینى لبیک گفتند و به فوز شهادت که همان راه امام حسین (ع) بود، رسیدند.
من افتخار مى‌کنم که شهادت نصیبم شود که ما خونمان از حضرت على‌اکبر (ع) که بالاتر نیست که بر زمین بریزد، چه خوب است انسان در راه خدا پیکار کند و همچنین راه انبیاء و اولیاء و امامان معصوم (ع) را برود.
خدمت مادر عزیزم نور چشمم سلام عرض مى‌کنم. مادرم از این که اگر یک وقت من شما را اذیت کردم مرا ببخشید؛ از روى ندانم‌کارى بوده است. شما خیلى حق به گردن من دارید. همچنین پدر عزیزم شما هم خیلى براى من زحمت کشیدید، خداوند به شما اجر و مزدش را در بهشت عنایت کند.
خدمت برادر عزیز سلام عرض مى‌کنم و از خداى بزرگ مى‌خواهم که برادرجان، بتوانى در راه اسلام خدمت کنى و بتوانى اسلحه مرا بردارى که از اسلام عزیز دفاع کنى و آرزوى شهیدان که همان باز شدن راه کربلا است به آخر برسانید. سپس به سرزمین قدس بروید و آن سرزمین مقدس را از دست این خیانتکاران دوران که همان اسرائیل غاصب باشد، باز پس بگیرید و همه مسلمانان دنیا با هم دست اتحاد و برادرى بدهید. با نداى رهبرمان بلکه روحمان و به یاری همه مسلمانان، دنیا را از دست این زورگویان دنیا نجات دهید و به زودى زود ظهور آقا امام زمان (عج) نزدیک شود و آقا بیاید و جمال نورانیش را ببینیم.
خدمت همسر عزیزم سلام عرض مى‌کنم. فعلا خدمت به اسلام واجب است و من هم باید خدمت کنم و از شما مى‌خواهم که صبر زینب‌گونه داشته باشید و اگر یک وقت از دست من ناراحت شدید مرا عفو کنید. من اگر شهادت قسمتم شد در آن دنیا به شما قول مى‌دهم که شما را شفاعت کنم؛ سپس خدمت پدر و مادرت سلام عرض مى‌کنم و از آن‌ها مى‌خواهم که مرا عفو نمایند.
اگر از دست من یک موقع ناراحت شدند، من از روى ندانم‌کارى این کار‌ها را انجام داده‌ام و از همه فامیل و دوستان و آشنایان مى‌خواهم اگر از دست من یک موقع اذیت شدند مرا عفو نمایند.
شما همسر خوبم به زیارت سوریه هم برو و به جاى من اگر شهید شدم مادرم مى‌آید با شما و من مقدارى پول پهلوى پدرم دارم که از آن یک سال براى من نماز بده بخوانند. یک سال روزه و مقدارى از آن را هم به جبهه بده و به فقرا و خمس آن را هم بده و اگر پولى باقى ماند بقیه آن را هم براى مسجد و تکیه امام حسین (ع) بده.
در پایان از خداى بزرگ مى‌خواهم که خداوند پدر و مادر مرا بیامرزد و من در روز قیامت حتما شما را پدر و مادر خوبم شفاعت مى‌کنم. ان‌شاءالله که رزمندگان اسلام به زودى زود به کربلاى امام حسین (ع) برسند و همه ملت ایران به زیارت قبر آقا امام حسین (ع) بروند.
نماز جمعه را فراموش نکنید و همچنین دعاى کمیل را، همواره به خانواده شهدا سرکشى کنید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگه دار.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱
