به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، براساس گزارش مؤسسه‌ای به نام Bra وابسته به وزارت دادگستری سوئد، به طور متوسط روزانه در این کشور حدود ۶۵ کودک مورد تعرض و یا آزار جنسی قرار می‌گیرند، در حالی که بنا به گفته پلیس، این تنها شامل ۲۰ درصد از تعرضاتی می‌شود که به پلیس گزارش شده و معمولا حدود ۸۰ درصد آن‌ها اساسا اطلاع داده نمی‌شود.
همچنین براساس گزارش «آمار‌های جنائی نوردیک» که در سال ۲۰۱۰ از سوی دانشگاه استکهلم سوئد انتشار یافت، کشور‌های دانمارک و فنلاند، رکورد دار میزان تعرضات جنسی در میان کشور‌های جهان هستند و در این گزارش، دانمارک کشوری «بحرانی» برای زندگی زنان و سوئد کشوری «خطرناک» برای آن‌ها توصیف شده است.
چند رسانه اروپایی، از جمله مجله «پولیتیکو» و «ساندی تایمز» در بریتانیا، گزارش‌هایی درباره ده‌ها مورد مزاحمت جنسی زنان در پارلمان اروپا منتشر کردند که موجی دیگر از حیرت را در محافل سیاسی و اجتماعی دنیا برانگیخت و «بی‌بی‌سی» نیز از قول یک زن مجلس فرانسه به نام «مارین توندلیه» که به عنوان دستیار در مجلس ملی فرانسه کار می‌کرد، از وجود «فهرست سیاه» نمایندگانی سخن گفت که زنان را مورد تعرض قرار می‌دادند. شدت تعرض جنسی در پارلمان فرانسه به حدی بود که توندلیه به «بی‌بی‌سی» گفت:
«زنان پارلمان همواره مواظب بودند که حتی در آسانسور با مردان تنها نشوند»! رسوایی‌های جنسی به ولیعهد سوئد و مرکز ادبیات آکادمی نوبل نیز رسید و باعث شد تا مراسم جایزه ادبیات این آکادمی پس از ۷۵ سال در سال ۲۰۱۸ تعطیل شود! کار به جایی رسیده که براساس خبر یک شبکه رادیویی نروژ، حتی داماد سابق پادشاه نروژ نیز نتوانسته است از این بحران سالم در برود!
از قبایل آفریقایی سخن نمی‌گوییم
این گزارش‌ها مربوط به قبایل قرون وسطایی جنگل‌های آفریقا یا در قعر آمازون یا دورافتاده‌ترین نقاط کوه‌های هیمالایا نیست بلکه در جوامع و سرزمین‌هایی است که با ادعای تمدن و پیشرفت و حقوق بشر و آزادی و دموکراسی، ده‌ها سال است که دیگر ممالک و جوامع را مورد تحقیر قرار داده‌اند؛ و این تنها بخش کوچکی از شمایل سیاه و نفرت‌انگیزی است که تمدن غرب به سرکردگی کشور‌های به اصطلاح متمدن و پیشرفته برای بشریت امروز ترسیم کرده است. شنیع‌ترین و تباه‌کننده‌ترین آزار‌ها و تعرضات و جنایات که فراتر از جسم، روح انسانی را له کرده و نابود می‌سازد، امروزه در این کشور‌ها به صورت رفتاری معمول و رایج درآمده است.
پوستر‌هایی که سال ۲۰۱۸ در متروی پاریس انتشار یافت و توزیع شد، تا حدودی ناامنی فضای غرب و اروپا را برای زنان روشن ساخت. در آن پوسترها، زنان همواره در محیطی مخوف تصویر شده بودند که از سوی حیواناتی وحشی در معرض خطر قرار دارند.
اروپا، قلب خشونت‌های فیزیکی و جنسی زنان در جهان
به گزارش مجاهدت از هفته نامه آلمانی «اشپیگل» در اکتبر ۲۰۱۴ درباره زندگی زنان اروپایی، از هر ۳ زن اروپایی یک نفر قربانی خشونت شده که این خشونت در قالب فیزیکی یا جنسی بوده است. نکته قابل توجه این که ۳۳ درصد از زنان از زمانی که به سن ۱۵ سالگی رسیده‌اند دست‌کم یک بار مورد خشونت جنسی واقع شده‌اند.
بحران فزاینده جامعه غرب که به‌تدریج به سمت یک فاجعه بشری پیش می‌رود در حالی امروزه بدین گونه رسانه‌ها و مؤسسات اجتماعی اروپا و آمریکا را فراگرفته که سال‌هاست متفکران و روشنفکران این جوامع نسبت بدان هشدار داده و آن را ناشی از سبک زندگی بی‌بند و بارانه و لاابالی‌گری رایج در غرب دانسته و خواستار اصلاح این روابط و زندگی شده‌اند. اما متاسفانه همچنان رسانه‌های دیداری و شنیداری غرب بر طبل همان سبک زندگی منحط کوبیده‌اند.
همین رسانه‌ها تا چندی پیش با فرافکنی، بحران تعرضات جنسی در غرب را به مسئله «تبعیض جنسیتی» ارتباط می‌دادند و این تفکر را القاء می‌کردند که با ورود هر چه بیشتر زنان به فعالیت‌هایی همپای مردان، بحران فوق رفع خواهد شد. اما آن گاه که آمار خود مؤسسات غربی نشان داد بحران جنایات جنسی در کشور‌های مدعی رفع تبعیض جنسیتی مانند سوئد و دانمارک، فاجعه بارتر است، فرضیه القایی فوق با شکست فضاحت باری روبه رو شد. در این باره و مصاحبه‌ای مسئول آژانس حقوق بنیادین (FRA) گفت:
«.. آنچه تعجب من را برانگیخته آن است که ۷۵ درصد زنانی که مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند در سطوح بالای شغل‌های مدیریتی و حرفه‌ای بوده اند، یعنی هدف هیچ‌گونه تبعیض جنسیتی قرار نداشته اند»؟!
به دنبال این موضوع بود که برخی مؤسسات و نهاد‌های معتبر تحقیقاتی و پژوهشی مانند «مؤسسه دانشگاهی آلبرتا» و همچنین مؤسسه‌ای به نام Opinion Matters علت اساسی بحران جنسی در غرب را سبک زندگی غربی معرفی کرده و مسائلی مانند پوشش نامناسب، روابط بی‌بند و بار، مصرف مشروبات الکلی و مراکز به اصطلاح تفریحی مانند کاباره‌ها و کافه‌ها و… را عناصر اصلی این بحران معرفی کردند.
نشریه فرانسوی: ما همچنان در قرون وسطی زندگی می‌کنیم!
هفته نامه فرانسوی «لوبس» در اکتبر ۲۰۱۷ به دنبال اعتراضات فراوان زنان اروپا و آمریکا علیه سیستم فحشاء رسمی در هالیوود، به موج حیرت زدگی در این به اصطلاح کارخانه رؤیاسازی اشاره کرد و با اشاره به این باورند که از دوران قرون وسطی فاصله گرفته‌ایم، سؤالی مطرح کرد: چگونه در قرن بیست و یکم می‌تواند چنین رویکرد‌های برده دارانه و نژادپرستانه‌ای اتفاق بیفتد آن هم در چنین سطح وسیع و در بزرگ‌ترین مرکز سینمایی جهان که بایستی مهد آزادیخواهی و فریاد حقوق شهروندی باشد! این نشریه تاکید کرد که گویا غرب هنوز در قرون وسطی به سر می‌برد؛ و این منحصر به هالیوود نبود بلکه ۶۰۰ زن سینماگر در کشور سوئد نیز در نامه‌ای سرگشاده علیه فضای ناامن سینمای این کشور برای زنان، خواستار رسیدگی به شرایط اسفبار اخلاقی حاکم بر فرهنگ و هنر، انتشار کتاب، تلویزیون و صنعت سینما علیه زنان شدند و نوشتند دیگر تحمل آزار جنسی را ندارند.
دانشگاه هاروارد، برترین مرکز علمی یا رکورددار تعرض جنسی؟
در فیلم مستند «زمین شکار» ساخته کربی دیک که درباره تجاوزات و تعرضات جنسی در دانشگاه‌های آمریکا بود و به مراسم اسکار نیز راه یافت و نامزد دریافت بهترین ترانه فیلم گردید، مقوله تعرضات و تجاوزات جنسی در دانشگاه‌های آمریکا مورد بررسی قرار گرفت، دانشگاه‌هایی مانند هاروارد، کارولینای شمالی، برکلی، فلوریدا، می‌سی سی پی، ییل، پرینستن و…
در بخشی از فیلم یاد شده، یکی از کارشناسان امور اجتماعی آمریکا اذعان داشت که:
«اگر دانشگاه هاروارد به تعداد جرایم تجاوزی که در آن محیط آن صورت می‌گیرد اعتراف کند، درب‌هایش بسته می‌شود و رؤسایش خودکشی می‌کنند»
همچنین کارول تریسی (مدیر اجرائی پروژه قانون زنان) درباره سابقه پدیده تعرضات جنسی در دانشگاه‌های آمریکا در فیلم یاد شده گفت: «.. این پدیده که شاهدش هستیم، مدت خیلی زیادی است در دانشگاه‌ها اتفاق می‌افتد…»
«سوزان مرین» معاونت پیشین امور دانشجویی دانشگاه هاروارد نیز اظهار داشت: «.. خشونت جنسی همیشه بخشی از تجربه دانشگاهی بوده است…»
انستیتو YouGov آلمان همزمان با روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان (۲۵ نوامبر)، با انجام یک نظرسنجی اهمیت و عینیت این مسئله را در آلمان بررسی کرد. اما در این نظرسنجی با واقعیتی تکان‌دهنده مواجه شد، چراکه تقریبا نیمی از زنان پرسش شونده گفتند به نوعی مزاحمت جنسی را تجربه کرده بودند! وبسایت دویچه وله (رادیوی صدای آلمان) در گزارشی که از نتیجه این نظر خواهی ارائه داد، تاکید داشت این نتیجه روشن می‌کند که مسئله تا چه اندازه حاد است؟!
خشونت بی‌سابقه علیه زنان در اروپا
وزارت کشور فرانسه در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که ۱۱۸ زن در طی این سال در این کشور به ظاهر متمدن اروپایی توسط همسر یا به اصطلاح پارتنر خود کشته شده‌اند؛ آماری که نشان می‌دهد در فرانسه به طور متوسط هر سه روز یک زن کشته می‌شود.
در سال ۲۰۱۹ گزارش شد که ۱۱۷ زن در آلمان به قتل رسیده‌اند. در گزارش ستاد حقوق بشر درخصوص خشونت علیه زنان در آلمان آمده بود:
آلمان یکی از بالاترین نرخ‌های زن‌کشی را در اروپا دارد. طبق آمار اداره پلیس جنائی فدرال در دسامبر ۲۰۲۱، تعداد زن کشی همچنان در حال افزایش است. فعالان حقوق بشر آلمان، ناتوانی پلیس در جدی گرفتن قتل زنان و همچنین کاستی‌های قانونی در قوانین آلمان را محکوم می‌کنند.
در انگلیس نیز همانند فرانسه و آلمان، چنین کابوسی برای زنان وجود دارد به طوری که بر اساس گزارش روزنامه «گاردین»، آمار قتل زنان بر اثر خشونت خانگی در این کشور طی سال ۲۰۱۸ نسبت به پنج سال قبل افزایش یافت و به سطح وحشتناکی رسیده است. بنا بر اعلام پلیس این کشور در آن سال، ۱۷۳ نفر از زنان و دختران جوان این کشور بر اثر خشونت خانگی و توسط همسر یا اعضای خانواده خود به قتل رسیدند.
شاید تصور اینکه زن‌ها در کشور‌های حوزه اسکاندیناوی به عنوان مرفه‌ترین منطقه اروپا از خشونت و قتل در امان نیستند برای برخی دشوار باشد، اما این یک واقعیت است.
در همین ارتباط بود که امانوئل مکرون (رئیس‌جمهوری فرانسه) از اینکه در فرانسه نمی‌توانند از زنان در مقابل خشونت دفاع کنند عذرخواهی نمود و همچنین «ساندرین بوشه» رئیس اتحادیه ملی مقابله با زن‌کشی از این وضعیت اظهار تأسف کرد و گفت: «معلوم نیست تا کی می‌خواهیم تماشاگر باشیم و فقط قربانیان این پدیده شوم را بشماریم… سال‌هاست که زنان فریاد می‌زنند، اما ما صدایشان را نمی‌شنویم. این وضعیت واقعاً نگران‌کننده است.»
منبع: کیهان
انتهای پیام/ ۱۳۴
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
