محمدحسن روزی طلب پژوهشگر تاریخ معاصر در رونمایی از کتاب «تلخی رهایی» گفت: این کتاب بخشی از ناگفته‌های سازمان مجاهدین خلق را بیان می کند.
به گزارش مجاهدت از مشرق، آئین رونمایی از کتاب «تلخی رهایی» نوشته جواد کامور بخشایش توسط انتشارات سوره مهر در حوزه هنری تهران برگزار شد. این مراسم با حضور اهالی تاریخ، فرهنگ و رسانه چون حجت‌الاسلام علی شیرازی جانشین سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع، محمد مهدی دادمان مدیر حوزه هنری، علی اکبر شیروانی مدیرعامل انتشارات سوره مهر، محمدحسن روزی‌طلب پژوهشگر تاریخ معاصر، محمدصادق کوشکی هیئت علمی دانشگاه تهران، جواد کامور بخشایش نویسنده اثر و علی بیگلری راوی این کتاب همراه بود. «تلخی رهایی» روایتگر اسارت علی بیگلری در اردوگاه اشرف و اتفاقات آن زمان و پس از آن است.
در ابتدای این‌مراسم حجت‌الاسلام علی شیرازی جانشین سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع ضمن ابراز خرسندی از انتشار این کتاب، گفت: همه حوادث جنگ باید ثبت شود. یکی از حوادث عبرت‌آموز خاطرات آزادگانی است که از اردوگاه اشرف رهایی پیدا کردند. آقای بیگلری راوی این کتاب سال ۶۵ اسیر شد و سه سال در اردوگاه صدام بود. ایشان همانند خیلی از ما انسان‌ها که به ظواهر توجه می‌کنیم و باطن را نمی‌بینیم، بر اساس ظواهر امکانات بهتر اردوگاه اشرف را دیدند و به سازمان مجاهدین خلق پیوستند. در سال ۱۳۶۹ اسرای اردوگاه صدام آزاد شدند.
وی افزود: این یک تجربه برای تمام نیروهای نظامی است که اگر خدای نکرده اسیر شدند، صبور باشند تا روال عادی طی شود و زودتر و سربلند به میهن بازگردند. آقای بیگلری به گمان رهایی وارد فضایی شدند که بدتر از اردوگاه صدام بود. اردوگاه صدام بر جسم فشار می‌آوردند ولی اردوگاه اشرف بر فکر افراد ضربه می‌زدند و حرف‌های ناگفته بسیاری در مورد آن وجود دارد. آقای کامور بخشایش و آقای بیگلری اولین قدم را برداشتند. لازم است حقایق متعدد از دیگر آزادگان نقل شود تا تکرار این مطلب نگاه‌ها را به یقین برساند. جای این کتاب میان آثار در زمینه مقاومت خالی بود که به لطف دوستان جایش پر شد و باید این روند استمرار داشته باشد.
همچنین در ادامه مراسم علی‌اکبر شیروانی مدیرعامل انتشارات سوره مهر ضمن عرض تبریک بابت چاپ این کتاب گفت: کتاب «تلخی رهایی» از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که با تأخیر منتشر شد. دلیلش هم این است که ما در تاریخ شفاهی جنگ ابتدا بیشتر به سمت روشنایی‌ها رفتیم. یعنی مفاهیمی چون رشادت، شهادت و مقاومت. کمتر از قسمت تاریک آن سخن گفته‌ایم. البته همان قسمت تاریک هم، شدت نور و روشنایی را مشخص می‌کند. ما در کتاب «تلخی رهایی» می‌خوانیم که آقای بیگلری با توجه به شرایط آن زمان و سن و سال کمی که داشتند حق انتخاب دیگری نداشتند و در واقع همه چیز برنامه‌ریزی شده بود.
وی افزود: به همین دلیل نمی‌توان ایشان را مقصر دانست. ایشان هم همانند مجروحین جنگی، روحشان جراحت دیده و این هم سمتی از جنگ است که باید بیان شود. با لطف آقای کامور بخشایش بخشی از آن روایت شد. سرمایه اصلی انتشارات ما کامور بخشایش و امثال ایشان هستند که استقامت می‌کنند تا کار به ثمر برسد. همچنین از آقای بیگلری تشکر می‌کنم که شجاعت به خرج دادند و خودشان را در معرض قضاوت قرار دادند.
در بخش بعدی مراسم محمدحسن روزی‌طلب پژوهشگر تاریخ معاصر با اشاره به اینکه «تلخی رهایی» بخشی از ناگفته‌های در مورد سازمان مجاهدین خلق را بیان می‌کند، گفت: سازمان مجاهدین خلق با کشورمان چهار نسل درگیری داشته است. نسل اول در ابتدای شکل‌گیری این سازمان و یک دعوای عقیدتی بود. در آن سال‌ها متوجه شدیم که با وجود برخی خاستگاه‌های مشترک با این سازمان، در نقاط مهمی با یکدیگر اختلاف داریم. در نسل دوم درگیری‌ها که از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ بود، درگیری سیاسی بود. در انتخاباتی که در آن سال‌ها برگزار کردیم آن‌ها نیز نماینده داشتند که شکست می‌خورند و آنجا نقطه پایانی درگیری سیاسی و شروع ترورها در نسل سوم درگیری‌ها است. نسل سوم از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ آغاز می‌شود که یک درگیری امنیتی است.
روزی طلب افزود: این درگیری در تاریخ ایران و جهان بی‌سابقه است. این درگیری‌ها منتهی به تشکیل ارتش آزادی بخش توسط سازمان مجاهدین خلق در سال ۱۳۶۴ می‌شود. نسل چهارم درگیری نظامی بود که در عملیات مرصاد با شکست مواجه می‌شوند. بعد از چهار نسل درگیری، سازمان با ما وارد جنگ صد برابر می‌شود که آن جنگ روایت‌ها است. در ۳۰ سال گذشته ما با منافقین وارد جنگ روایت‌ها شده‌ایم تا نشان دهیم که در تمام این سال‌ها چه کسانی بر حق بوده‌اند. سازمان می‌خواهد در این نقطه، شکست‌های خود را از طریق رسانه و روایت‌های ناصحیح جبران کند. وجود کتاب‌هایی چون «تلخی رهایی» نقطه مثبتی برای ما است تا در این جنگ نیز آن‌ها را شکست دهیم. نکته‌ای که کتاب دست بر آن گذاشته است، یکی از نکات مهم است و آن این است که منافقین ادعا دارند که جنبش آزادی‌بخش هستند و حالا این این کتاب و ادبیات نشان می‌دهد که جامعه مورد نظر سازمان چگونه است. جامعه‌ای که نمونه کوچک آن را در اردوگاه اشرف شاهد بودیم. همچنین باید از راوی و نویسنده بابت روایت صادقانه و بدون اغراق و افراط نیز تشکر کرد. حتی پشیمانی آقای بیگلری که از هر خط کتاب قابل دریافت است هم مانع روایت صادقانه نشده است و این قابل تقدیر است.
در ادامه محمدصادق کوشکی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران نیز با اشاره به ارزش تاریخی این اثر گفت: این کتاب علاوه بر ارزش تاریخی، ارزش تربیتی و خودسازی دارد. در زیرلایه‌های این کتاب موضوع اصلی سازمان مجاهدین نیست بلکه تصمیم، انتخاب و دوراهی‌های زندگی است. افرادی که از سازمان جدا شدند دو دسته هستند. افرادی که خود داوطلبانه به منافقین پیوسته بودند و دسته دوم اسرای جنگ ایران و عراق بودند. هردو دسته ناگفته‌هایی دارند که باید بررسی شوند. ارزش این روایت‌ها ۵۰ سال بعد که قطعات خالی پازل تاریخ ایران را پر می‌کنند مشخص می‌شوند. باید برای گرفتن این روایت‌ها با سرعت جلو رویم چرا که بسیاری از این افراد خاطرات را نمی‌توانند دقیق بیان کنند و یا برایشان دردناک است.
همچنین علی بیگلری راوی کتاب «تلخی رهایی» افزود: اگر جنگ را یک کتاب در نظر بگیریم، این کتاب فصل‌های مختلفی دارد. فصل اول اگر شهادت باشد، این کتاب فصل دیگری به نام اسارت دارد. اسرا به دلیل سختی‌هایی که با آن مواجه می‌شوند آرزوی شهادت دارند. همه ما در زندگی با دوراهی روبرو هستیم. همانند حر در واقعه عاشورا که میان دو راهی سپاه یزید و سپاه امام‌حسین (ع) قرار گرفت. من هم در یک دوراهی قرار گرفتم و بر اساس انتخابم اتفاقاتی برایم رقم خورد که در کتاب آن‌ها را روایت کردم. روایتی که حتی صدای منافقین را درآورد و برایش برنامه ساختند. چرا که می‌دانستند تأثیر سخنان من که در دل آن اردوگاه بودم بیشتر است.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
