«ابوالفضل عمویی» سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، با اشاره به لزوم بررسی بیشتر و بازنگری در شرایط پذیرش معاهدات بینالمللی اظهار داشت: بحث محدودیتها و فرصتهایی که رژیمهای بینالمللی و معاهدات حقوقی ایجاد میکنند در حقوق بینالملل بسیار با سابقه است.
عمویی با بیان اینکه عمده معاهدات بینالمللی محدودیت و فرصت را توأمان ایجاد میکنند، گفت: فرصت این معاهدات به جهت دسترسی کشورهای عضو به خدمات و منابعی است که معاهدات ایجاد میکنند، مراکز تحقیقاتی، اطلاعات مشترک، امکانات مالی و همکاریهای بانکی از جمله مزایایی است که برخی از معاهدات ایجاد میکنند.
سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: معاهدات بینالمللی بعضاً محدودیتهایی را ایجاد میکند، زیرا کشورها با عضویت در کنوانسیونهای بینالمللی میپذیرند همه یا بعضی از اقدامات و فعالیتهای خود را محدود کنند.
وی با بیان اینکه موضوع محدودیت و فرصتهای اسناد بینالمللی با ریشه و پرسابقه است، تصریح کرد: در هر کنوانسیون، محدودیتها و فرصتها برای هر کشور متفاوت است، بنابراین هر کشور قبل از پیوستن به کنوانسیونی باید بررسی کند چه منافع و محدودیتی در ازای عضویت در آن کنوانسیون کسب میکند؟
عمویی بیان داشت: به عنوان نمونه یکی از پیمانهای بینالمللی مشهور کنوانسیون عدم اشاعه بینالمللی یا «NPT» است که براساس آن کشورها میپذیرند، برای دستیابی به سلاح هستهای تلاش نکنند، اما، متقابلا از این امتیاز برخوردار میشوند که قانوناً برای کسب انرژی هستهای تلاش مشروع داشته باشند و از توانایی دیگر کشورها اعم از آموزشی و خدماتی برای ساماندهی فعالیتهای مشروع هستهای بهره ببرند.
سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: محدودیت همراه با امتیازات هر دو ویژگیهای کنوانسیونهای بینالمللی است، اگر محدودیت کنوانسیونی جزئی از منافع ملی یک کشور محسوب شد، به طور طبیعی عضویت در کنوانسیون را مورد پذیرش قرار نمیدهد، بر همین اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصریح دارد که هر کنوانسیون بینالمللی به صورت جدی باید مورد بررسی نمایندگان مجلس و به دنبال آن تأیید شورای نگهبان قرار بگیرد.
وی افزود: مطالبه جدی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، محافل علمی و جامعه نخبگانی این است که برای پیوستن به هر کنوانسیون بینالمللی منافع ملی به دقت مورد بررسی قرار گیرد تا بتوانیم به یک نتیجه قابل قبولی برای تصمیمگیری در این موضوع برسیم.
انتهای پیام/371
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است