

گروه استانهای دفاعپرس- «علیاصغر زینلی» فعال رسانهای؛ دیدار با آزادگان سرافراز گاهی ناخواسته اتفاقات جالب و بی نظیری را رقم میزند که در نوع خود بسیار جالب توجه میباشد.
هرچند شاید این ویژگیها برای واجدان آنها چندان جالب توجه نباشد، اما وقتی چنین خصایصی در درون یک خانواده بزرگ قرار میگیرد جالب توجه بوده و جای تامل دارد.
در ادامه دیدار با آزادگان سرافراز عرصه نیمه پنهان دفاع مقدس، به دیدار آزاده عزیزی رفتیم که سه ویژگی خاص داشت که یکی از این ویژگیها منحصربهفرد هست!
شاید برای شما هم جالب توجه باشد بخواهید بدانید اولین شماره صلیب سرخ به کدامیک از اسرای ایرانی در اردوگاههای عراق تعلق گرفت!
حتی ما هم مثل همه آزادگان عزیزمان از دارنده اولین شماره صلیب سرخ در زمان اسارت بیاطلاع بودیم تا اینکه در دیدار اخیرمان با آزاده سرافراز «براتعلی عباسزاده» متوجه شدیم ایشان همان آزاده عزیزی هست که دارنده شماره «۱» صلیب سرخ در زمان اسارت میباشد.
او علاوه بر این جزو «اولین اسرای ایرانی» هست که در «اولین روزهای آغازین جنگ تحمیلی» به اسارت دشمن بعثی در میآید و همچنین جزو «اولین آزادگانی» هست که به کشور باز میگردد؛ و تجمع چنین اولینهایی در وجود یک نفر به ندرت اتفاق میافتد.
آزاده سرافراز عباسزاده با افتخار ۵۰ درصد جانبازی و ۱۰ سال اسارت از معدود آزادگانی هست که در سومین روز از آغاز جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران و درحالیکه بهعنوان سرباز در پاسگاه مرزی سرپل ذهاب مشغول خدمت بوده هست توسط گروهک کومله به اسارت درآمده و تحویل دشمن بعثی میشود.
این برادر عزیز آزاده پس از طی تشریفاتی و نیز پس از چندبار جابجایی نهایتا در اردوگاه موصل یک ماندگار میشود.
او در مدت اسارت خود شاهد شکنجهها و ماجراهای زیادی بوده هست، از ماجرای اجبار به بلوکهزنی تا وقایع مربوط به شورش در اردوگاه و حتی تصرف اردوگاه توسط اسرا که میتوانست عواقب خطرناکی برای اسرا داشته باشد، از شهادت و مجروح شدن ۱۵ نفر از اسرا در جریان شورش و نیز زندانی شدن چهارماهه اسرایی که در این شورش نقش داشتند، بوده هست.
آزاده سرافراز عباسزاده از مامورین بعثی گفت که شکنجه سرگرمی آنها بوده و به نقل از یکی از بعثیها که گفته بود «شلاقش نباید بیکار بماند و از شکنجه کردن لذت میبرده هست…».
اما در کنار عذاب و شکنجه، فرشته رحمتی همچون سیدآزادگان نیز در کنارشان بوده هست تا تحمل آلام اسارت برای آنها راحت باشد و چقدر عجیب هست این نکته که بدون استثاء همه آزادگان از مرحوم ابوترابی به نیکی یاد کرده و او را مشاور، دلسوز، وارسته و یک پدر معنوی میدانند.
آزاده عزیزمان بواسطه صدای خوبی که داشته هست در آسایشگاه نقشهایی، چون قرائت اخبار و مقالات را برای اسرا بر عهده داشته هست.
عباسزاده شاهد دیگری از فرار موفق سه اسیر ایرانی هست که توانستند با همکاری یک مامور عراقی شاغل در آشپزخانه از یکی از منافذ موجود در حمام اردوگاه فرار کرده و خود را به ایران برسانند.
در میان آثار بجا مانده از دوران اسارتش نقاشیهای زیبایی توجه ما را به خود جلب کرد که آزاده عزیزمان از آنها بهعنوان کارتهای هدیه دوران اسارت نام برد، این نقاشیها با هنرمندی آزاده عزیز «عباس فلاحی» نقاشی شده و به عنوان جایزه در مناسبتهایی به اسرا هدیه میشد.
انتهای پیام/