گروه بین‌الملل دفاع‌پرس – روزبه قمصری؛ پس از به قدرت رسیدن «دونالد ترامپ» رئیس جمهور «آمریکا» در این کشور به عنوان رئیس جمهور او از توافقنامه هسته‌ای سال ۲۰۱۵ میلادی خارج شد و تحریم‌هایی را که در چارچوب این توافق لغو شده بود را مجددا علیه «تهران» بازگرداند. البته این تمام این ماجرا نبود و او در فرمان‌هایی جداگانه تحریم‌ها و مجازات‌های غیراصولی و ظالمانه‌ای را برضد «ایران» وضع کرد.
متاسفانه سخن پراکنی‌ها و لفاظی‌های «ترامپ» علیه «ایران» تا آنجا ادامه یافت و گسترش پیدا کرد که او در سخنرانی‌هایی «ایران» را حامی تروریسم و عامل اصلی بی‌ثبات کننده منطقه توصیف کرد و در اظهاراتی خلاف واقع توافقنامه برجام را ناتوان از حرکت «ایران» و دست‌یابی «تهران» به سلاح هسته‌ای دانست.
بعد از خروج یکجانبه آمریکا از برجام، «حسن روحانی» رئیس جمهور کشورمان در واکنش به این تصمیم «ترامپ» گفت، امشب ما شاهد یک تجربۀ مهم بودیم و به همان نتیجه‌ای رسیدیم که در چهل سال گذشته شاهد آن بودیم. این که «ایران» به تعهدات خود پایبند است و «آمریکا» هیچگاه به تعهدات خود پایبند نبوده است.
البته بر کسی پوشیده نیست که از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تا امروز «آمریکا» از هیچ اقدام خصمانه و دشمنانه‌ای بر علیه ایران و مردم کشور ما کوتاهی نکرده است. شاهد این مدعا هم از دخالت «آمریکا» در ماجرا و وقایع کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ تا دخالت‌های گاه و بیگاه سران و مقامات «آمریکا» در حکومت رژیم شاه سابق امتداد داشته است.
اما ماجرای خروج آمریکا از برجام آنقدر غافلگیرانه و هماهنگ نشده با شرکای اروپایی او بود که انتقادات وسیع و گسترده‌ای را از سوی سران و مقامات کشور‌های عضو «اتحادیه اروپا» موجب شد. این در حالی است که «ترامپ» در آن زمان کاملا بی‌توجه به انتقادات مقامات کشورمان و سران «اتحادیه اروپا» و کشور‌های عضو آن با تکیه بر استدلال بی‌ثمر بودن و بی‌فایده بودن برجام راه خودشان را رفتند.
وضعیت بدون سرانجام و نامشخص برجام تا پایان دولت دوازدهم و ریاست جمهوری «حسن روحانی» ادامه داشت تا اینکه با تغییر دولت در ایران و روی کار آمدن حجت الاسلام «سید ابراهیم رئیسی» به عنوان سیزدهمین رئیس جمهور ایران شاهد تغییر و تحولات مثبت و بسیار قابل توجهی در تیم مذاکره کننده هسته‌ای بودیم.
به فاصله اندکی از تغییر دولت و تثبیت هیات دولت جدید و تعیین و آغاز فعالیت تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، برنامه‌ریزی‌های لازم جهت برگزاری دور جدیدی از مذاکرات هسته‌ای در «وین» پایتخت «اتریش» انجام شد و بعد از اندک زمانی چندین دور مذاکره در «وین» با حضور تیم ایرانی و طرف‌های اروپایی آغاز و برگزار شد. اما همانگونه هم که از قبل مشخص بود و همه انتظار داشتند تمامی این مذاکرات با کارشکنی‌های طرف آمریکایی و زیاده‌خواهی‌های آن‌ها ناکام ماند و بدون اینکه به نتیجه‌ای ختم شود به پایان رسید.
مجددا با توجه به حسن نیت تهران به منظور حل و فصل مسالمت آمیز پرونده هسته‌ای و برچیدن تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ملت قهرمان ایران و احقاق حقوق حقه مردم کشور و میانجی گری کشور دوست و برادر، «قطر» قرار بر این شد تا مذاکراتی درمورد برجام به میزبانی این کشور با حضور تیم‌های مذاکره کننده‌ای از ایران، اروپا و آمریکا برگزار شد.
زمان مذاکرت فرا رسید و «علی باقری» معاون سیاسی وزیر امور خارجه و مذاکره کننده ارشد ایران به دوحه رفت تا مذاکراتی دو روزه درباره موضوعات باقی مانده از مذاکرات وین با «انریکه مورا» معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا داشته باشد. اما بازهم این زیاده‌خواهی و باج‌خواهی آمریکا بود که در نهایت موجب شد که این دور از مذاکرات هم بدون دست یابی به نتیجه خاصی به پایان برسد.
در واقع عامل اصلی ناکام ماندن و بودن نتیجه به پایان رسیدن مذاکرات دوحه را نیز می‌توان اصرار و تکیه «رابرت مالی» نماینده آمریکا در امور ایران بر مواضع قبلی و گذشته آمریکا در مذاکره با «انریکه مورا» نماینده اتحادیه اروپا دانست که موجب شکست این مذاکرات شد. از طرف دیگر رویکرد آمریکا در این مذاکره آنقدر غیرسازنده بود که نماینده اتحادیه اروپا نیز به این رفتار آمریکایی‌ها اعتراض کرده است.
در پایان باید گفت با توجه به سخنان «لؤلؤ الخاطر» سخنگوی وزارت خارجه قطر که در گفتگو با «شبکه الجزیره» با اشاره به مذاکرات «دوحه» بزرگترین چالش این ماجرا را اعتمادسازی بین طرفین عنوان کرده بود، گفت بله این حرف و سخن کاملا درست است. زیرا بزرگترین عامل در برخورد نه تنها ایران و بلکه سایر کشور‌ها با آمریکا غیرقابل اعتماد بودن این کشور و سیاست‌ها و سیاست مداران آن است که نه فقط ایران که هیچ کشوری نمی‌تواند بر روی حرف‌ها و قول‌هایی که از جانب آن‌ها داده می‌شود حساب باز کند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
