گروه استان‌های دفاع‌پرس – حجت‌‌الاسلام والمسلمین «عباس بابائی» مسئول قرارگاه تربیتی امین؛ وقتی حاج قاسم شهید شد، عده‌ی زیادی درباره‌ی او و راز حاج قاسم شدنش قلم‌فرسایی‌ها کردند؛ ویژگی‌های فراوانی از او گفتند که همگی درست بود؛ اما بسیاری از آن نویسندگان و گویندگان در یک توافق نانوشته‌ی سکولارمآبانه، مهم‌ترین خصوصیتش را نگفتند؛ «سرباز ولایت».
همان صفتی که «حاج قاسم» هرچه به آخر عمر نزدیک‌تر می‌شد، جلوه‌گری بیشتری می‌یافت و قله‌ی آن شد وصیت‌نامه؛ که بهتر است بگوییم «ولایت‌نامه».
تمامی آن خصائل در برابر این ویژگیِ منحصر به فرد حاج قاسم، بسان قطره‌ای بود در برابر دریا! و این‌گونه بود که دانسته یا نادانسته عده‌ای از ما دست به دست هم دادیم و دوباره حاج قاسم را شهید کردیم.
این روزها دارد خاطره‌ی تلخ آن روزها تکرار می‌شود؛ یعنی داریم دانسته یا نادانسته سید ابراهیم را دوباره شهید می‌کنیم!
او خادمی پرتلاش و مخلص برای مردم بود؛ او مدیری پرتوان و پاکدست بود؛ او عالمی کارکشته و وسط‌میدان بود؛ او…
اما از همه مهم‌تر او سرباز امام‌خامنه‌ای بود؛ خودش بارها و بارها و خصوصا در سفرهای خارجی با سری بالا و گلویی صاف با افتخار می‌گفت: «من سرباز امام‌خامنه‌ای هستم».
و همین سربازی هم باعث شد خدا آبرویش را بخرد و عزت دنیا و آخرت به او عطا فرماید.
«سید ابراهیم» را درست روایت کنیم؛ همان‌گونه که خودش می‌خواست؛ «سرباز ولایت».
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
