به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه جهاد و مقاومت مشرق، شهید مصطفی باقری از دانش آموزان دبیرستان سپاه تهران (مکتب الصادق(ع)) بود که در ۹ بهمن ماه سال ۶۵ به شهادت رسید. وصیت‌نامه این شهید بزرگوار به این شرح است:
بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
الحَمدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهٰذا وَما کُنّا لِنَهتَدِیَ لَولا أَن هَدانَا اللَّه (۱)
خدایا تو را شکر میکنم که مرا مسلمان قرار دادی!
خدایا تو را شکر می کنم که مرا با وظایفم آشنا کردی!
خدایا تو را شکر می کنم که مرا به خودم شناساندی!
خدایا تو را شکر می کنم که مرا به سوی خودت هدایت کردی!
هدایتی که در نهایت لقای تو بود!
خداوندا! قانون طبیعت تو این است که به هر کس مدت معینی مهلت می دهی تا به اختیار خود هر عملی را – یا برای تو یا برای غیر ، خوب یا بد – انجام دهد و در کتابت فرمودی که نتیجه ی آن اعمال را در آخرت خواهید دید.
همچنین فرمودی که هر راهی غیر از راهت به جهنم و عذاب تو منتهی می شود و از آن جایی که عدالت تو اقتضاء می کرد، تمام حجت ها را تمام کردی!
هادیانی را فرستادی که این هادیان در بیرون، انبیاء و ائمه و کتاب آسمانیت بودند و در درون، فطرتی که انسان را ناخود آگاه به سویت هدایت می کرد.
و من، هنگامی که می اندیشم در این مدت، مهلتی که به من دادی، چه عملی انجام دادم که رضای تو را در نظر گرفته بودم و چه ذخیره ای برای آخرتم اندوخته ام، از شرم و خجالت آرزو می کنم که ای کاش به دنیا نمی آمدم که با این اعمالم عذاب تو شاملم نشود!
بار الها! عمری را به غفلت گذراندم و در این دم آخر که لطفت را شامل حالم کردی و مرا به خود آوردی، به سویت توبه می نمایم و چه کسی از تو توبه پذیرتر؟!
خداوندا ! خودت فرمودی که هر کس در راه بازگشت به من یک قدم بردارد، من ده قدم به سوی او میروم، پس توبه ام را قبول کن!
دوستان عزیزم ! اکنون سخنی با شما دارم. اگر چه حق دوستی را درباره تان، ادا نکردم و از این بابت امیدوارم که مرا ببخشید!
سخنم این است که به وصیت شهدا عمل کنید که هر چه لازم بوده شهدا در وصیت شان گفته اند.
از خانواده‌ام می خواهم که از رفتن من ناراحت نشوند و بدانند که این خواسته ی خدا بوده و این راهی است که ما و همه آن را طی خواهند کرد و خدا را همه ملاقات خواهند کرد.
پس خدا را شکر کنید که یکی دیگر از فرزندانتان را قبول کرد. (۲)
والسلام
۳۰ دی ۱۳۶۵
مصطفی باقری
(۱) سوره مبارکه اعراف آیه ۴۳
ترجمه : «ستایش مخصوص خداوندی است که ما را به این (همه نعمتها) رهنمون شد؛ و اگر خدا ما را هدایت نکرده بود، ما (به اینها) راه نمی‌یافتیم!
(۲) شهید احمد باقری برادر بزرگتر در سال ۱۳۶۰ به شهادت رسید.
ولادت : ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۸
شهادت : ۹ بهمن ۱۳۶۵
عملیات : کربلای ۵ – شلمچه
مزار : قطعه ۲۴ ردیف ۹۰ شماره ۲۳
منبع خبر