به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، برگزاری آیین‌های عزاداری و توسل به حضرت سیدالشهداء (ع) پای ثابت اجتماعات رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود و به جرئت می‌توان گفت هیچ شب عملیاتی نبود که رزمندگان اسلام با نوحه‌های ذاکران اهل بیت (ع) که اکثر آن‌ها نیز رزمنده بودند، دل‌های خود را صفا نداده باشند.
به مناسبت آغاز ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع)، مروری بر زندگی‌نامه شهید «محمدصادق نجار ازلی» از مداحان شهید لشکر 31 عاشورا می‌کنیم؛
«محمدصادق نجارازلی» در 11 شهریور سال ۱۳۴۳ در تبریز به دنیا آمد. دوران تحصیلات ابتدایی را در دبستان قاآنی با معدل ۱۷ به پایان رسانید و پس از اتمام مقطع راهنمایی وارد هنرستان طالقانی شد. وی هنرجوی متعهدی بود و در انجمن اسلامی هنرستان فعالیت انقلابی داشت و همزمان در مساجد محله «مارالان» شبانه روزی برای حفظ انقلاب خدمت می‌کرد.
سال ۱۳۶۰ با اوج‌گیری فعالیت گروهک‌های معاند در کردستان برای یاری مردم مظلوم به مهاباد اعزام شد. پس از اتمام ماموریت کردستان به جبهه‌های جنوب و غرب اعزام و در گردان‌های لشکر عاشورا نقش ایفاء کرده است. وی عاشق واقعی حضرت سیدالشهدا (ع) بود و در عزای آن امام مظلوم اشک می‌ریخت.
حاج «رضا قلیزاده علیار» از همرزمان شهید در گردان علی‌اکبر (ع) می‌گوید: دی سال ۱۳۶۱ قبل از عملیات والفجر مقدماتی با شهید محمدصادق در گردان حضرت علی‌اکبر (ع) لشکر عاشورا باهم بودیم، فرمانده گروهان ما برادر «اسماعیل دوستان» از رزمندگان شهرستان مراغه و فرمانده دسته ما برادر «صمد ساسانی باسمنج» بود. در چادر با «محمدصادق»، «خلیل دهقانی» و «انگوتی» با هم بودیم. «محمدصادق» صدای خوبی داشت و سرود و نوحه می‌خواند. آن روزها از برق در گردان خبری نبود در تاریکی شب یک نفر با فانوس کنار نوحه‌خوان می‌ایستاد. محمدصادق با نوحه‌هایش همه رزمندگان گردان را مستفیض می‌کرد.
محمدصادق 7 اسفند 1362 در عملیات خیبر و برادرش علیرضا 26 بهمن 1364 در عملیات فاو به شهادت رسیدند.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
