ژانر این روزهای چپ ایرانی تشویق “یأس و اغتشاش” است. ۲ گزاره‌ای که موجب به راه افتادن “حمام خون” در خیابان‌ها و افزایش عمق مشکلات مردم خواهد شد.
سرویس سیاست مشرق _ حسین مرعشی، فعال اصلاح‌طلب و دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی اخیراً در اظهاراتی که سایت اعتمادآنلاین آنها را منتشر کرد، گفته است:
“کاهش کارآمدی نظام‌های اداری و اقتصادی کشور و ادامه تحریم‌های ظالمانه آمریکایی‌ها کشور را تحت تاثیر قرار داده و شرایط را برای مردم سخت کرده است است. بسیاری از اقشار جامعه به خصوص قشر متوسط دغدغه امروزشان سیاست نیست بلکه دخل و خرج زندگی‌شان است و در چنین شرایطی مردم توجه پررنگی به ساختار و سیاست‌ها ندارند، مردم از ناکارآمدی سیستم‌های اقتصادی ایران به شدت متأثر و نگران هستند و جای امید را به یأس داده‌اند که این مسأله فراگیر است و تنها به اصلاح‌طلبان مربوط نیست بلکه به کل جامعه ربط پیدا کرده است”.
او همچنین در اشاره به چیزی با عنوان “اعتراضات مردمی در شهرهای مختلف” اظهار می‌کند: اعتراضات مردمی طی سال‌های متمادی در جمهوری اسلامی بحث شده است، علیرغم اینکه به صراحت در قانون اساسی جزو حقوق ملت ذکر شده است، دولت‌ها این حق را به رسمیت نمی‌شناسند. اگر تجمعات مردمی در یک فضای مسالمت‌آمیز مدیریت شود و مسئولان این دغدغه‌ها را جدی و راهکاری برای آنها ارائه کنند، بستر خوبی برای ایجاد همکاری‌های بین ملت و دولت ایجاد می‌شود و برای پایان دادن به یأس و ناامیدی‌ها این شکاف را ترمیم می‌کند! [۱]
در کنار مرعشی، لیدر اصلاح‌طلبان نیز در نامه‌ای به مناسبت روز دانشجو نوشته است: امسال در حالی به ١۶ آذر رسیدیم که فضای دانشگاهی و دانشجویی همچون همه بخش های مدنی و سیاسی و اجتماعی و حتی اقتصادی دچار رکود و انفعال است و جامعه شاهد فعالیت مثبت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دلگرمی کننده و امید بخش نیست!
*اصرار بر ناامید بودن و القای اغتشاش به ذهن مردم، ژانر این روزهای رجال ستادی جریان اصلاحات است.
ژانری که البته بایستی اشاره کرد پس از اغتشاشات اصفهان وارد پرده‌های جدیدتری شده و ملودی آن با سرعت بیشتری از سوی اصلاح‌طلبان و جریان کینه‌توز نواخته می‌شود.
قبل از مرعشی، اسماعیل گرامی‌مقدم، قائم‌مقام حزب اعتماد ملی نیز در اظهاراتی از این گفته بود که مردم مجبور هستند برای اعتراض به کف خیابان بیایند! [۲]
در کنار وی، علی‌محمد نمازی از همکاران مرعشی در حزب کارگزاران نیز به تازگی تأکید کرده است. ه اعتقاد دارد تحمل مردم تمام شده! [۳]
دقت شود که این گفته‌ها، ادعاهای یک مشت فرد ناآگاه و یا اوباش لااُبالی که دائما در خیابان به سر می‌برند و دنبال دردسر می‌گردند، نیست بلکه سخنان رجال ستادی اصلاحات و مردان حزبی جریان چپ است که اینچنین سر از پا نشناخته به دنبال کشاندن مردم به خیابان‌ها و ترویج ناامیدی هستند.
دقتی که البته بایستی ما و مسئولان ذیربط را به تأملات بزرگی وادار کند…
درس سیاست‌ورزی اصولی و تحزّب در تمام نظامات سیاسی جهان در گام اول “حفظ امنیت”، سپس مردمسالاری و در آخر تلاش برای به دست گرفتن قدرت با ارائه نسخه‌های بهتر و کارآمدتر در اجرائیات کشور به مردم است.
۳ درس و ۳ اولویتی که البته همانطور که شاهدیم در جناح چپ ایرانی بصورت کاملا برعکس فهمیده شده و آقایان صراحتا در مسیر ترویج ناامنی، “تحریم انتخابات” و ارائه قرائت‌های عجیب و غریب از قانون اساسی به جای ارائه نسخه‌های بهتر اجرایی به مردم حرکت می‌کنند.
البته لازم به اشاره است که حزب کارگزاران و چند حزب دیگر در ایام انتخابات ۱۴۰۰، با تصمیم شریرانه ستاد اصلاحات مبنی بر تحریم انتخابات همراهی نکردند اما این عدم همراهی که یک اقدام در خور تحسین نیز هست نباید موجب شود که تحلیلگران سیاسی از داستان هم‌سفره‌گی حزب کارگزاران با هسته سخت اصلاحات در جریان فتنه ۸۸ غفلت کند و آنرا برای همیشه منسی کند.
مع‌الوصف تقلای این روزهای ستادی‌های اصلاح‌طلب برای انکسار ذهن مردم با ترویج یأس و ناامیدی و ایضا نشان دادن همیشگی آدرس خیابان! امر مکتومی نیست.
آنها به جای اینکه به مردم بگویند آنچه در خیابان رخ می‌دهد “حمام خون” است و به جای اینکه توضیح بدهند که راه حل مشکلات “رأی خوب” و صبر و تحمل بصیرانه است اما خیابان را بعنوان راه حل مشکلات مطرح می‌کنند و گویی هیچ درکی در قبال این مسئله ندارند که با این کار جان مردم را به خطر می‌اندازند و بر عمق مشکلات نیز می‌افزایند.
البته از جریانی که مطامع خود را با غسل در حمام خون مردم می‌جوید و برای شهوات سیاسی خود در سال ۸۸ جان چندین نفر را به دست فنا داد؛ هرگز جای تعجب نیست که مجددا بر همین طریق حرکت کند و با چوب حراج زدن به امنیت مردم به دنبال اغراض سیاسی خود باشد.
پر واضح است که اگر در میان خواص، صاحبان تریبون و رسانه‌ها کسی نباشد که در مقابل این القای یأس‌ها، این ترویج ناامیدی‌ها و این اصرار مکرر فرماندهان فتنه بر گزینه خیابان بایستد و ذهن مردم را در مقابل عواقب این توطئه روشن نکند؛ بسا که روزگار بدی در پیش باشد.
روزگار بدی که رخدادهای تلخ احتمالی آن در بطن مقولاتی مثل کتمان مثبتات نظام، نگفتن خطرات بدتر از جنگ اغتشاشات خیابانی به مردم و رسوا نکردن فرماندهان فتنه و اغتشاش نهفته است.
“فتنه اقتصادی” یک خطر قریب است و مسئولان ذیربط کشور باید بدانند این فتنه دامنگیر در پشت همین القای یأس‌ها و نشان دادن آدرس خیابان نهفته است.
گفتنیست، مقام معظم رهبری پیش از این نسبت به ناامیدسازی، سیاه‌نمایی و طرح دشمن برای به خیابان کشاندن مردم هشدارهایی داده‌اند که البته تجربه آبان ۹۸، اغتشاش اخیر و گفته‌های امثال مرعشی و یاران او نشان می‌دهد از جانب مسئولان امر، توجهی آنچنان که باید به این هشدارها نشده است.
***
1_https://etemadonline.com/content/525916
2_mshrgh.ir/1310033
3_mshrgh.ir/1309472
منبع