گروه سیاسی دفاع‌پرس- شایان میرزایی؛ توسعه به عنوان یکی از مهم‌ترین فرایند‌های موجود در کشور‌هایی که میل به پیشرفت و حرکت به سمت نوآوری و رشد دارند همواره مورد توجه قرار گرفته هست و کشور‌ها با اهدافی مانند رشد اقتصادی پایدار، کاهش فقر و نا برابری، بهبود سطح رفاه اجتماعی و ارتقا جایگاه بین المللی در جهت توسعه حرکت می‌کنند.
دولت‌ها در کشورهای مختلف در جهت رشد بیشتر و توسعه روزافزون سعی می‌کنند تا با توجه به مواردی همچون نیاز‌ها و اولویت‌های ملی، منابع مالی و انسانی، اهداف بلند مدت و کوتاه مدت، سازوکار و چارچوب‌های قانونی و تاثیر بر نقش بین المللی برنامه‌هایی را در جهت توسعه و پیشرفت خود تهیه و تدوین کنند.
جمهوری اسلامی ایران طی دهه‌های گذشته همواره با تدوین برنامه‌های توسعه‌ای پنج ساله سعی در ایجاد الگویی در جهت پیشرفت کشور داشته هست؛ در واقع میتوان گفت این برنامه‌های توسعه عمدتاً بر محور‌های اصلی همچون رشد اقتصادی پایدار، کاهش بیکاری، افزایش سطح رفاه اجتماعی، کاهش نابرابری‌های منطقه‌ای، و بهبود شرایط زیست‌محیطی متمرکز هستند. این اهداف در چارچوب سیاست‌های کلان کشور و با توجه به شرایط داخلی و خارجی تدوین می‌شوند.
در همین رابطه مسعود پزشکیان همواره بر این موضوع تاکید کرده که برنامه‌ی دولت او همان پیاده سازی برنامه هفتم توسعه و حرکت در جهت اهداف این برنامه هست.
در رابطه با این برنامه باید گفت برنامه هفتم توسعه، یک سند جامع و استراتژیک برای دوره پنج‌ساله هست که با هدف تحقق توسعه پایدار و ارتقاء رفاه عمومی تدوین شده هست. این برنامه به دنبال ایجاد تحولات عمیق در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی، و فرهنگی هست. این برنامه اهداف کلی مانند رشد اقتصادی هشت درصدی، متوسط رشد صادرات نفتی ۱۲٫۴ درصدی، متوسط رشد صادرات غیرنفتی ۲۲٫۶ درصدی، متوسط رشد نقدینگی ۲۰٫۴ درصدی و در سال پایانی برنامه رشد ۱۳٫۸ درصدی را دنبال می‌کند.
نکته حائز اهمیت در رابطه این برنامه باید گفت که این برنامه با توجه به مشکلات اقتصادی که گریبان‌گیر مردم هست و مسائلی اجتماعی که کشور سال گذشته از سر گذراند متمایز از ۶ برنامه قبلی هست و در ادامه برنامه‌های گذشته تدوین نشده هست. در واقع در برنامه هفتم توسعه میتوان اهمیت موضوعات و دغدغه‌های اقتصادی کشور و حل مشکلات معیشتی آحاد مردم در جامعه را بیشتر دید که اغلب این موضوعات همسو با وعده‌های مسعود پزشکیان در دوران انتخابات هست.
رئیس جمهور جدید ایران در دوران انتخابات چندین بار اعلام کرد که برنامه دولت او همان پیاده سازی برنامه هفتم توسعه هست و متذکر شد: «سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری مشخص هست و نهایتا کاری که دولت محترم در گذشته بر اساس کارشناسی انجام داده، تبدیل به قانون شده و طبیعتاً باید هر دولتی که روی کار می‌آید باید برنامه توسعه را بر مبنای سیاست‌های کلی ابلاغی از سوی رهبر انقلاب اجرایی کند.»
در واقع از صحبت‌های مسعود پزشکیان میتوان متوجه این موضوع شد که نگرش رئیس جمهور جدید عمل به برنامه هفتم توسعه با توجه به سیاست‌های راهبردی رهبر انقلاب هست و برخلاف برخی رؤسای جمهور پیشین نگاه پزشکیان تغییر مسیر و پیاده سازی یک سازوکار جدید نیست؛ نگرش‌هایی که هم خود به موفقیت چشمگیری نرسیده و هم از اجرایی کردن برنامه‌های توسعه‌ای ۵ ساله بازماندند به طوری که طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی میزان تحقق برنامه‌های توسعه‌ای فقط ۳۰ درصد بوده هست و میتوان گفت علت عمده این موضوع عدم توجه به این برنامه‌ها از طرف برخی از دولت‌های پیشین بوده و حرکت درمسیر مورد توجه خود بوده هست.
این موضوع در حالی هست که رئیس دولت چهاردهم طبق گفته‌های خودش مخالف تغییر مسیر اصلی و تغییر نگرش عمده در سیستم اجرایی کشور هست و معتقد هست وظیفه رئیس جمهور دنبال کردن مسیر اصلی هست که از قبل در حال دنبال شدن بوده هست. لازمه این مهم حرکت در مسیر وفاق هست که این موضوع را میتوان به وضوح در کابینه پیشنهادی مسعود پزشکیان دید.
حال باید دید با توجه به رای کم نظیر مجلس به کابینه دولت وفاق و همراهی قوه مجریه تا چه میزان در تحقق اهداف برنامه هفتم توسعه موفق خواهد بود.
انتهای پیام/381
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
