به گزارش خبرنگار نوید شاهد؛ یادم می‌آید اولین باری که با او تماس گرفتم و برای انجام مصاحبه به منزلشان رفتم، سالروز تولد امام رضا (ع) بود که دست بر قضا با تولد ایشان در یک روز مصادف شده بود و شیرینی و شربتی که در آن زمان روزی ما شد طعم و خاطره‌ای دوست‌داشتنی برایمان رقم زد.
پس از آن مصاحبه که دو سالی از تاریخش میگذرد، دیگر برایم حکم مادربزرگم را یافت؛ چهره نورانی، آرامش، قلب رئوف و مثبت اندیشی‌اش حسی را منتقل میکرد که خوب حالا او می‌تواند یک مأمن و آرام جان برای فرار از قیل و قال این دنیا برایم باشد.
روز مادر که میشود، اول از همه به او زنگ میزنم تا تبریک بگویم و هر وقت گره در کارم می افتد هم، با یک تماس آبی بر آتش میشود؛ همیشه با خودم می‌گویم چه نعمتی است وجودش؛ آخر او «مادر شهید» است. برایم راهی برای توسل شده است؛ «حاجیه خانم شهربانو ولد خانی» مادر شهید مدافع حرم «جواد الله کرم».
زمانی که تماس میگیرم تا دوباره با او صحبت کنم؛ گرمای سخنانش قلبم را آرام میکند. سالروز وفات حضرت ام البنین سلام الله علیها است. راز آرامشش را می پرسم و جواب میدهد: « دخترم، فقط خدا؛ تا وقتی او را داریم چرا باید ناآرام باشیم؟ هرچه ناآرامی هست از درون ماست.»
دوباره ادامه میدهد: «قرآن و عمل به دستورات آن تمام آن چیزی است که برای آرامشمان نیاز داریم. صرف خواندن نماز و قرآن کفایت نمیکند و این عمل به دستورات خدا و قرآن است که ما را نجات میدهد»
مادر شهید جواد الله کرم به حضرت ام البنین سلام الله علیه اشاره میکند و می گوید: « ایشان همیشه برای من الگوی صبر و مقاومت بوده است؛ او فرزندان خود را فدای امام حسین (ع) و راه او کرد بدون اینکه خم به ابرو بیاورد.»
همچنین اشاره کرد: «تا زمانی که الگویی چون حضرت ام البنین (س) و حضرت زینب (س) در زندگی مان داریم درد فراق از فرزندانمان معنایی ندارد و تمام آنچه هست و نیست زیبایی و شکوه است. من معتقدم «خانواده» و به ویژه مادر رکن اصلی خانه است و مادر می تواند برای فرزندانش نقطه امنی باشد که مثالش هیچ جای دنیا پیدا نمی شود»
زمانی که پیکر فرزند شهیدش را بعد از چهار سال برای او آوردند، وقتی در معراج شهدا بر پیکر فرزند شهیدش حاضر شد مثل کوه بود، همان آرامش و همان طمانینه را در نگاه و رفتارش داشت، این روز را به او یادآوری میکنم و حاجیه خانم شهربانو ولد خانی صدایش را محکم تر میکند و میگوید: « من به یاد ندارم در طول چهار سالی که فرزندم پیکری نداشت و در خانطومان جامانده بود روزی جزع و ناراحتی کرده باشم چراکه بر حقیقت راه جواد و وعده الهی از صمیم قلبم ایمان دارم، میدانم که فرزند من راهی را با افتخار و آگاهی انتخاب کرد و آرزو میکنم پسران بیشتری داشتم تا همگی آنان را در راه اسلام فدا میکردم. تا به حال هیچ لحظه و آنی نشده است که یاس بر من چیره شود و هزار بار هم گفته‌ام تا آخر عمرم ما مادران شهدا پشتیبان ولایت و کشور و مردمان هستیم و علاقه ما به مردم کشورمان وصف نشدنی است.»
مادر شهید جواد الله کرم با اشاره به تحولات اخیر کشور سوریه گفت: « شهدای ما در آن زمان تکلیفی بر عهده داشتند و به وظیفه خود با آگاهی عمل کردند، اما متاسفانه گاهی برخی افراد از روی ناآگاهی نظراتی میدهند؛ من برای همه مردم سرزمینمان ایران دعا میکنم که همگی ما عاقبت بخیر شویم و معتقدم هر لحظه باید شکر خدا را به جای بیاوریم که خداوند ما را در چنین راه و مسیری قرار داده است، هر ثانیه و هر لحظه ما را خدا راهبری میکند؛ در متن صریح قرآن نیز آمده است کسی نمی‌داند در چه سرزمینی می‌میرد، پس باید در رفتار و گفتار متن دقت داشته باشیم و خدا را در صدر همه حرفها و رفتارمان قرار دهیم.»
حاجیه خانم شهربانو ولد خانی اشاره میکند: «یکی از کارهایی که در روز انجام می دهم تماس با خانواده شهدا و احوالپرسی از آنان است و برایم بسیار مهم است که از احوال آنان آگاه باشم.»
این مادر شهید همچنین تاکید می کند مطالعه کتابهای مختلف دینی، سیاسی و روانشناسی جزو برنامه‌های هر روزه اش است و میگوید: «این مادر است که فرزند شهید تربیت میکند و مادران جوان ما باید بسیار بر علم آموزی، تحصیل و آگاهی خود دقت داشته باشند تا بتوانند در راه اسلام انسانهای تأثیرگذاری باشند؛ چراکه اصلی ترین نقش را آنان ایفا میکنند و حالا بسیار خوشحالم که فرزندان پسرم جا پای پدر گذاشته و در راه ولایت هستند.»
گفتنی است شهید جواد الله‌کرمی است که دو بار مجروح شد ولی به آرزوی خود رسید. الله‌کرمی دوم تیر سال ۱۳۶۰ در محله مهرآباد تهران دیده به جهان گشود.
وی از مستشاران زبده نظامی و فرماندهان مقاومت بود که برای دفاع از حرم عمه سادات داوطلبانه به سوریه اعزام شد و پس از مجروحیت در سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴، سرانجام در جریان حمله نیروهای تکفیری به خانطومان در جنوب غرب حلب در ۱۹ اردیبهشت سال ۹۵ به فیض شهادت رسید.
انتهای گزارش/
منبع خبر