بزرگترین آرزوی خدایی من شهادت بود
به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعپرس بوشهر، شهید «سید عبدالنبی ریشهری» دهم بهمن ۱۳۳۹ در شهرستان بوشهر دیده به جهان گشود. پدرش سیدحسین، کارمند استانداری بود و مادرش خورشید نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم اردیبهشت ۱۳۶۱ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع هست.
وصیت نامه شهید
بسمالله الرحمن الرحیم
«وَالعَصر، إِنَّ الإِنسانَ لَفی خُسرٍ، إِلَّا الَّذینَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ وَتَواصَوا بِالحَقِّ وَتَواصَوا بِالصَّبر»
قسم به عصر نورانی رسول، یادآور ظهور ولیعصر (عج)، که انسان همه در خسارت و زیان هست، مگر آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شدهاند؛ و به درستی که رسول اکرم (ص) فرموده: «هر کس سورهی عصر را بسیار بخواند، به مقام صبر خواهد رسید و با اهل حق در بهشت محشور میگردد.» و حضرت صادق (ع) میفرماید: «هر که بر این سوره در نماز نافله مداومت کند، روز قیامت با لبی خندان، روحی درخشان و دلی شادمان در بهشت جاودان وارد میشود.»
خدمت پدر و مادر و برادرانم سلام عرض میکنم و امیدوارم حالتان خوب باشد. من در گوشهای از سنگر نشستهام و وصیتنامهی خود را مینویسم. امیدوارم وقتی خبر شهادت من به شما میرسد، ناراحت نشوید و اشکی از روی ناراحتی از چشمانتان سرازیر نشود؛ و اگر هم اشکی میریزید، از روی شوق و شادی باشد؛ چون کسی که به درجهی شهادت رسیده، به بزرگترین آرزوهای خدایی خود رسیده هست و دیگر هیچ واهمهای برای او وجود ندارد. تنها درخواستی که من از شما دارم این هست که اگر خلافی از من سر زده، مرا ببخشید و حلال کنید. امیدوارم که امام امت، خمینی بتشکن را هیچوقت تنها نگذارید و به پیروی از رهنمودهای این رهبر بزرگ، گوش فرا دهید.
والسلام علیکم و رحمهالله و برکاته
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
بزرگترین آرزوی خدایی من شهادت بود بیشتر بخوانید »
