به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، شهید مدافع حرم اسدالله ابراهیمی پیش از حضور در میدانهای نبرد با تکفیریها در سن ۱۶ سالگی با دستکاری شناسنامه در جبهه دفاع مقدس حضور پیدا کرد. او در همان سن و سال با دادن یک کلیه به خواهرش ایثار را به اوج رساند. با تمام شدن جنگ، او نیز در سنگر فرهنگی مشغول به خدمت خالصانه شد.
ابراهیمی سال ۸۱ ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو فرزند به نامهای حسین و زینب شد. وی از جمله کسانی بود که در فتنه ۸۸ در خط مقدم دفاع از انقلاب و رهبری در میدان حاضر بود. با آغاز جنگ سوریه تمام تلاشش را برای حضور در سوریه کرد تا اینکه در بهمن سال ۹۴ به این کشور اعزام شد. او از فرماندهان لشکر فاطمیون در منطقه بود که سرانجام در ۲۷ خرداد سال ۹۵ به شهادت رسید، در حالی که پیکرش تاکنون در منطقه باقی مانده است.
در ادامه، فیلمی از روایت وداع شهید مدافع حرم جاویدالاثر اسدالله ابراهیمی از زبان مادر شهید را میبینید.
او در این فیلم گفته است: به اسدالله گفتم: بچهات کوچک است، هنوز راه نمیرود یک سال هم ندارد؛ گفت که مگر امام حسین (ع) بچه شش ماهه نداشت، مگر بچه من چه فرقی دارد که نمیشود مثل حضرت علی اصغر (ع) از او دل کند.
در جنگ با صدام هم چهار پسرم را فرستادم و هرگز به هیچ کدام نگفتم نباید بروید؛ با خود گفتم باید بروند دیگر، اگر بچههای ما نروند پس چه کسانی باید به یاری اسلام و مملکت بروند.
وقتی اسد میرفت هم نگفتم نرو، دلم نیامد، خانم زینب (س) یادم افتاد، پسرم هم دیگر طاقت ماندن نداشت. این اسد دیگر آن اسد همیشگی نبود، طاقت نشستن هم نداشت، باید میرفت و رفت.
انتهای پیام/ 141
منبع خبر