گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حضرت زهرا (س) به سند آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) برترین شخصیت همه تاریخ بشیریت هست. این شخصیت عظیم که مانند و نظیری ندارد، هنوز ناشناخته مانده هست. همه زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت هنوز در پس پرده ابهام قرار دارد.
البته شناخت حضرت زهرا (س) نه تنها سهل نیست بلکه دشوار و حتی غیر ممکن هست چرا که درک وجودی ایشان مانند شناخت شب قدر هست. با این همه در درک و شناخت شخصیت حضرت زهرا (س) نباید دچار غفلت شویم و به سمت شناخت ایشان حرکت نکنیم. مسلما در این مسیر نیاز به استادر مبرز، حکیم و جامع‌الطراف داریم تا در طی مسیر دچار انحراف نشویم.
رهبر معظم انقلاب اسلامی که خود در تاریخ اسلام کارشناسی برجسته و صاحبرای هست بیانات بلند و قابل تاملی در شناساندن حضرت زهرا (س) دارند. در ایام شهادت آن حضرت مروری داریم بر سخنان امام خامنه‌ای درباره ویژگی‌های حضرت فاطمه زهرا (س) که در سال‌های متمادی و به مناسبت مختلف ایراد شده هست.
قسمت سوم این گزارش را در ادامه می‌خوانید:
کارگشای پیغمبر (س) هست
عبادتی نمونه زندگی فاطمه زهرا (س) از همه ابعاد، زندگی‌ای همراه با کار و تلاش و تکامل و تعالی روحی یک انسان هست. شوهر جوان او دائماً در جبهه و میدان‌های جنگ هست؛ اما در عین مشکلات محیط و زندگی، فاطمه زهرا (س)، مثل کانونی برای مراجعات مردم و مسلمانان هست. او دختر کارگشای پیغمبر (س) هست و در این شرایط، زندگی را با کمال سرافرازی به پیش می‌برد: فرزندانی تربیت می‌کند مثل حسن (ع) و حسین (ع) و زینب (س)؛ شوهری را نگهداری می‌کند مثل علی (ع) و رضایت پدری را جلب می‌کند مثل پیغمبر (ص)! راه فتوحات و غنایم که باز می‌شود، دختر پیغمبر (ص) ذره‌ای از لذت‌های دنیا و تشریفات و تجملات و چیز‌هایی را که دل دختران جوان و زن‌ها متوجه آنهاست، به خود راه نمی‌دهد.
عبادت فاطمه زهرا (س)، یک عبادت نمونه هست. «حسن بصری» که یکی از عباد و زهاد معروف دنیای اسلام هست، درباره فاطمه زهرا (س) می‌گوید: به قدری دختر پیغمبر عبادت کرد و در محراب عبادت ایستاد که «تورمت قدماها». پا‌های آن بزرگوار از ایستادن در محراب عبادت، ورم کرد! امام حسن مجتبی (ع) می‌گوید: شبی مادرم به عبادت ایستاد و تا صبح عبادت کرد، تا وقتی که طلوع فجر شد. مادر من از سر شب تا صبح مشغول عبادت بود و دعا و تضرع کرد و دائم مؤمنین و مؤمنات را دعا کرد؛ صبح که شد گفتم: «مادرم! یک دعا برای خودت نکردی! یک شب تا صبح دعا، همه برای دیگران؟!» در جواب فرمود: «اول دیگران بعد خود ما!» این، آن روحیه والاست.
بیانات در دیدار جمعی از زنان ـ بیست و پنجم ۱۳۷۱
نوری در آن زندگی پیغمبر (ص)
فشار روانی پیغمبر (ص) در آن دوران، این‌قدر سطحش بالاست و این فرشته کوچک، این دختر ملکوتی و معنوی، دختر پیغمبر (س) مثل نوری هست که در آن شب‌های تاریک زندگی پیغمبر (ص) می‌درخشد. برای امیرالمؤمنین (ع) نیز همین‌طور بود. روایت دارد «فاطمه» را «زهرا» نامیدند، چون روزی سه بار در چشم علی (ع) می‌درخشید.» زن اگر در هر میدانی پشتیبان مرد باشد، نیروی مرد به چندین برابر می‌رسد. این زن حکیم؛ این زن عالم؛ این زن محدث؛ این زنی که با عوالم غیب ارتباط داشت؛ این زنی که فرشتگان با او حرف می‌زدند؛ این زنی که قلب او همچون قلب علی (ع) و پیغمبر (ص)، روشن به عوالم ملک و ملکوت بود؛ با همه این ظرفیت؛ با همه این مقام شامخ، در همه مراحل زندگی و تا زمانی که زنده بود، پشت سر امیرالمؤمنین (ع) مثل کوه ایستاد.
بیانات در دیار مداحان (ع) ـ ۲۴ آذر ۱۳۷
الگویی برای همه اعصار
شخصیت زهرای اطهر (س)، در ابعاد سیاسی و اجتماعی و جهادی، شخصیت ممتاز و برجسته‌ای هست؛ به طوری که همه زنان مبارز و انقلابی و برجسته و سیاسی عالم می‌توانند از زندگی کوتاه و پُرمغز او درس بگیرند. زنی که در بیت انقلاب متولد شد و تمام دوران کودکی را در آغوش پدری گذراند که در حال یک مبارزه عظیم جهانی فراموش نشدنی بود. آن خانمی که در دوران کودکی، سختی‌های مبارزه دوران مکه را چشید، به شعب ابی‌طالب برده شد، گرسنگی و سختی و رعب و انواع و اقسام شدت‌های دوران مبارزه مکه را لمس کرد و بعد هم که به مدینه هجرت کرد، همسر مردی شد که تمام زندگیش جهاد فی‌سبیل‌اللَّه بود.
در یازده سال زندگی مشترک فاطمه زهرا (س) و امیرالمؤمنین (ع)، هیچ سالی، بلکه هیچ نیم سالی نگذشت که این شوهر، کمر به جهاد فی‌سبیل‌اللَّه نبسته و به میدان جنگ نرفته باشد و این زن بزرگ و فداکار، همسری شایسته یک مرد مجاهد و یک سرباز و سردار دایمی میدان جنگ را نکرده باشد. پس، زندگی فاطمه زهرا (س)، اگر چه کوتاه بود؛ اما این زندگی، از جهت جهاد و مبارزه و تلاش و کار انقلابی و صبر انقلابی و درس و فراگیری و آموزش به این و آن و سخنرانی و دفاع از نبوت و امامت و نظام اسلامی، دریای پهناوری از تلاش و مبارزه و کار و در نهایت هم شهادت هست.
این، زندگی جهادی فاطمه زهرا (س) هست که بسیار عظیم و فوق‌العاده و حقیقتاً بی‌نظیر هست و یقیناً در ذهن بشر یک نقطه درخشان و استثنایی هست. مقام معنوی این بزرگوار، نسبت به مقام جهادی و انقلابی و اجتماعی او، باز به مراتب بالاتر هست. فاطمه زهرا (س) به صورت، یک بشر و زنی جوان هست؛ اما در معنا، یک حقیقت عظیم و یک نور درخشان الهی و یک بنده صالح و یک انسان ممتاز و برگزیده هست. کسی هست که رسول اکرم (س) به امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در روز قیامت، امیرالمؤمنین (ع) مردان مؤمن را و فاطمه زهرا (س) زنان مؤمن را به بهشت الهی راهنمایی می‌کنند.
او، عِدل و همپایه و همسنگ امیرالمؤمنین (ع) هست. آن کسی که وقتی در محراب عبادت می‌ایستاد، هزاران فرشته مقرب، به او خطاب و سلام می‌کردند و تهنیت می‌گفتند و همان سخنی را بیان می‌کردند که فرشتگان، قبلاً به مریم اطهر (س) گفته بودند؛ عرض می‌کردند: این، مقام معنوی فاطمه زهرا (س) هست. زنی، آن هم در سنین جوانی، از لحاظ مقام معنوی به جایی می‌رسد که بنابر آنچه که در بعضی از روایات هست، فرشتگان با او سخن می‌گویند و حقایق را به او ارایه می‌دهند.
محدثه هست؛ یعنی کسی هست که فرشتگان با او حدیث می‌کنند و حرف می‌زنند. این مقام معنوی و میدان وسیع و قله رفیع، در مقابل همه زن‌های آفرینش و عالم هست. فاطمه زهرا (س) در قله این بلندای عظیم ایستاده و به همه زنان عالم خطاب می‌کند و آنها را به پیمودن این راه دعوت می‌کند.
آنهایی که در طول تاریخ – چه در جاهلیت قدیم و چه در جاهلیت قرن بیستم، سعی کرده‌اند که زن را تحقیر و کوچک کنند و او را دلبسته به همین زخارف و زینت‌های ظاهری معرفی کنند و پایبند مُد و لباس و آرایش و طلا و زیور آلات کنند و وسیله و دست مایه برای خوشگذرانی‌های زندگی وانمود کنند و عملاً در این راه قدم بردارند، منطق آنها منطقی هست که مثل برف و یخ، در مقابل گرمای خورشیدِ مقام معنوی فاطمه زهرا (س) ذوب می‌شود و از بین می‌رود.
اسلام، فاطمه (س) را به عنوان نمونه و اسوه زن معرفی می‌کند. آن، زندگی ظاهری و جهاد و مبارزه و دانش و سخنوری و فداکاری و شوهرداری و مادری و همسری و مهاجرت و حضور در همه میدان‌های سیاسی و نظامی و انقلابی و برجستگی همه جانبه او که مرد‌های بزرگ را در مقابلش به خضوع وادار می‌کرد، این هم مقام معنوی و رکوع و سجود و محراب عبادت و دعا و صحیفه و تضرع و ذات ملکوتی و درخشندگی عنصر معنوی و همپایه و هموزن و همسنگ امیرالمؤمنین (ع) و پیامبر (ص) بودن اوست. زن، این هست. الگوی زنی که اسلام می‌خواهد بسازد، این هست.
بیانات در دیدار جمعی از بانوان سراسر کشور ـ ۲۶ دی ۱۳۶۸
انتهای پیام/ 161
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
