به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از البرز، آنجا که عاشقی بهانه‌ای می‌شود برای رفتن به دل آتش بسان ققنوس و برای جان سپردن؛ تو می‌روی تا عشق باردیگر هویت گیرد و دفاع مقدس سرآغازی دیگر شود.
اینبار باید تعریف عشق را از نو نوشت با جوهری به رنگ خون تا روایتگر حماسه عشق شود.
«رضا علی نژاد» بیستم شهریور ۱۳۴۴ در روستای سرخاب از توابع شهرستان ساوجبلاغ دیده به جهان گشود و دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ با سمت تک تیرانداز در خرمشهر با اصابت گلوله به شکم، شهید شد. مزار وی در امامزاده جواد (ع) زادگاهش قرار دارد.
در بخشی از وصیت‌نامه شهید «رضا علی‌نژاد» آمده است:
ای پدر و مادر عزیز و گرامی، بعد از این که من شهید شدم از تمام دوستان و آشنایان حلالیت بطلبید و برای من به خاطر این که یک فرزند را از دست دادید گریه ننمایید و خودتان را زجر ندهید.
به خاطر این که فرزندتان شهید شده است برای شهید عزاداری نگیرید و برای شهید گریه نکنید تا خداوند متعال از شما راضی باشد.
همان طور که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «شهید مقام بالایی در پیشگاه خداوند دارد سپس به شهید احترام نمایید و نگذارید یاد شهید از دل‌ها بیافتد و خواهر و برادرم را بگویید که برادر شما را آمریکایی‌ها کشته‌اند که آن‌ها زیر بار آمریکا نروند و یک آزاد مرد باشند و ادامه دهنده راه شهدا باشند و راه امام خمینی (ره) را ادامه دهند و پیام من این مردم مسلمان این است؛ که راه امام خمینی و راه شهدا را ادامه دهید.»
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
