اما حافظه تاریخی ملت ایران هیچگاه از یاد نخواهد برد که هنوز شش روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و آتش‌بس بین ایران و عراق پس از جنگی هشت ساله و نابرابر نگذشته بود که منافقین با برنامه‌ریزی و کمک صدام و کشور‌های غربی و در راس آنها آمریکا اقدام به طرح‌ریزی عملیاتی به نام «فروغ جاویدان» کردند تا به زعم خود با استفاده از خستگی نیرو‌های ایران که ناشی از حضور در جبهه‌های نبرد و درگیر بودن در هشت سال جنگ بود بتوانند با ورود به خاک ایران خیلی سریع ظرف مدت ۴۸ ساعت به تهران رسیده و حکومت وقت را سرنگون کنند.
منافقین برای رسیدن به این هدف به همکاری و پشتیبانی نیرو‌های عراقی نیاز داشتند و به همین جهت نیز صدام با زیر پا گذاشتن آتش بس برقرارشده بین عراق و ایران، مجددا به مرز‌های ایران حمله کرد و وارد خاک کشور شد تا منافقین از سوی دیگر مرز عراق با ایران بدون دردسر و جلب توجه وارد ایران شوند و به سمت تهران حرکت کنند.
تا اینجای کار برنامه ریزی آنها درست بود ولی آنها حساب یک جای دیگر را نکرده بودند و آن مقاومت کرد‌ها و مردم کرمانشاه بود. در شرایطی که عمده نیرو‌های ایران به جنوب و برای مقابله با حمله غافلگیرکننده صدام رفته بودند، این مردم کرمانشاه و مناطق مرزی کشور بودند که به مقابله و ایستادگی با لشکر منافقین پرداختند و همین امر هم موجب شد تا سرعت آنها کند شود و در مسیر حرکت خود در داخل خاک ایران با مقاومت‌هایی روبرو شوند.
البته منافقین در کل بدون مقاومت جدی تا عمق ۱۴۵ کیلومتری خاک ایران پیشروی کردند و موفق شدند تا شهر‌های قصر شیرین، سرپل ذهاب، کرند غرب و اسلام‌آباد غرب را اشغال و تخریب کرده و به سرعت از طریق بزرگراه به سمت کرمانشاه پیشروی کنند اما در شرایطی که فقط یک روز از تجاوز نیرو‌های نظامی منافقین به ایران گذشته بود ایران پاتکی را در پاسخ به حمله منافقین انجام داد که به «عملیات مرصاد» معروف شد. این عملیات در منطقه اسلام‌آباد غرب و کرند غرب در استان کرمانشاه صورت گرفت.
عملیات «مرصاد» در روز پنجم مرداد با رمز «یاعلی» آغاز شد که در این عملیات نیرو‌های نظامی ایران ابتدا اقدام به سد کردن مسیر ستون‌های زرهی منافقین کرده سپس نیرو‌ها را پشت سر مجاهدین هلی‌برن کردند.
در این لحظه بود که بالگرد‌های هوانیروز ارتش با سلاح‌های ضد تانک به ستون زرهی مجاهدین یورش بردند و هواپیما‌های اف-۵ پایگاه چهارم شکاری نیروی هوایی پایگاه دزفول نیز به فرماندهی «حمید نجفی» و «علیرضا آیینی» ستون زرهی مجاهدین را بمباران کردند. در انتها نیز نیروی زمینی سپاه به باقی‌مانده نیرو‌های مجاهدین حمله کرد و آنها شکستی سخت، تلخ و بیادماندنی را تجربه کردند.
نکته جالب در مورد نامگذاری این عملیات به نام «مرصاد» است. واژه عربی «مرصاد» به معنی «کمین» است. در واقع به خاطر کمین برنامه‌ریزی شده‌ای است که ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام داده بود این نام برای این عملیات در نظر گرفته شد.
مرحوم «هاشمی رفسنجانی» در این مورد گفته بود: «جنگ و صحنه به گونه‌ای درست شده بود که این‌ها توی کیسه آمدند و ما در کیسه را بستیم. تدارک منافقین خیلی وسیع و ضربه وارده بر آنها خیلی عمیق بود. ۱۲۰ تانک زرهی دجله، ۶۰ نفربر و ۶۰۰ خودرو دیگر، حدود پنج هزار پیکارجو و همین تعداد پشتیبانی و تدارکاتچی و طرح رسیدن به تهران، خیلی احمقانه و ساده‌لوحانه و ۷۰ درصد انهدام».
برای بهتر متوجه شدن میزان خسارات‌های وارده به گروهک منافقین لازم است که بدانیم در عملیات «مرصاد» بیش از چهار هزار و ۸۰۰ نفر از نیرو‌های مجاهدین خلق کشته و زخمی شدند که در میان کشته‌شدگان و اسرا تعداد زیادی از کادر‌های ارشد سازمان و فرمانده‌هان تیپ‌ها نیز وجود داشت.
در نهایت و با توجه به وقایع و حوادثی که در روز‌های چهارم تا هشتم مرداد پس از پایان عملیات، تنگه چهارزبر، تنگه مرصاد نام گرفت زیرا رزمندگان اسلام با گیر انداختن منافقین در این تنگه آنها را قلع و قمع کرده و بر آنها پیروز شدند.
انتهای پیام/ 118
منبع خبر