در مرحله دوم عملیات کربلای ۱، صبح ۱۳۶۵/۴/۱۱ رزمندگان در خطوط مقدم متوجه عقب‌نشینی سریع دشمن شده و گردان‌های حضرت علی اکبر (ع) و حضرت حمزه (ع) از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) همراه با گردان‌های عمل کننده لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) از مسیر روستای هرمز آباد از پشت به طرف باغ کشاورزی حرکت کرده و ضمن جنگ و گریز با نیرو‌های در حال فرار دشمن عده‌ای از آن‌ها را به اسارت در آوردند و با وارد عمل شدن گردان‌های قمر بنی هاشم (ع) و زهیر، رزمندگان اسلام موفق شدند تا ساعت یک بعد از ظهر شهر مهران را تا رودخانه کنجانچم به تصرف در آورند.
شرح حماسه لشکر ۱۰ سیدالشهدا (علیه السلام) در فتح مهران
به دنبال عملیات غافلگیر کننده والفجر ۸ و تصرف شهر استراتژیک فاو توسط رزمندگان و به هم خوردن توازن سیاسی – نظامی به نفع جمهوری اسلامی، رژیم عراق شیوه‌ای جدید برگزید و درصدد فعال شدن در جبهه زمینی و موضع تهاجمی برآمد و این استراتژی را بعد از اشغال مهران به استراتژی دفاع متحرک نامگذاری کرد.
عراق می‌کوشید تا با ادامه عملیات‌های خود نقاط دیگری را تصرف کند. ادامه چنین وضعیتی می‌توانست عواقب وخیمی را هم از بعد نظامی و هم از بعد سیاسی برای جمهوری اسلامی ایران به دنبال داشته باشد. بر همین اساس، برای مقابله با حرکت جدید عراق انجام عملیات برای آزاد سازی شهر مهران و ارتفاعات آن مورد تاکید قرار گرفت.
این استراتژی بعد از بازپس گیری منطقه والفجر ۹ (منطقه چوارتا) که از تاریخ ۱۳۶۴/۱۲/۱۶ شروع شد، در تاریخ ۱۳۶۵/۲/۲۷ با آزادسازی مهران به اوج خود رسید و با ضربه سختی که دشمن در جریان این آزاد سازی متحمل شد، پایان یافت.
از هنگام آغاز تهاجم جدید ارتش عراق، وحدت و همدلی نیرو‌های رزمنده ایرانی به شکل زیبایی جلوه‌گر شد و برادران ارتشی، سپاهی و بسیج مردمی پا به پای هم در مقابل تهاجم دشمن به مقاومتی دلیرانه دست زدند.
مرحله اول
دوشنبه ۱۳۶۵/۴/۹ ساعت ۲۲:۳۰ پس از اعلام رمز یا ابوالفضل العباس (ع) نیرو‌های اسلام از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (علیه‌السلام)، گردان‌های المهدی (ع) به فرماندهی سردار شهید مسعود (صمد) یکتا در سمت راست جاده آسفالتی مهران به دهلران و گردان حضرت علی اصغر (ع) در سمت چپ جاده آسفالتی به عنوان خط شکن عملیات خود را آغاز کردند و گردان‌های حضرت علی اکبر (ع)، حضرت حمزه سیدالشهدا علیه السلام و گردان زرهی که به عنوان نیروی احتیاط در خط حضور داشتند در ساعت پنج صبح ۱۰ تیر وارد عملیات شده و با هماهنگی سایر گردان‌ها با عبور از رودخانه گاوی و موانع و استحکامات دشمن، منطقه وسیعی را از دست دشمن آزاد کردند و تا نزدیکی روستای امامزاده سید حسن (ع) پیشروی صورت گرفت.
مرحله دوم
صبح ۱۳۶۵/۴/۱۱ رزمندگان در خطوط مقدم متوجه عقب نشینی سریع دشمن شده و گردان‌های حضرت علی اکبر (ع) و حضرت حمزه (ع) از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (علیه السلام) همراه با گردان‌های عمل کننده لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) از مسیر روستای هرمز آباد، از پشت به طرف باغ کشاورزی حرکت کرده و ضمن جنگ و گریز با نیرو‌های در حال فرار دشمن عده‌ای از آن‌ها را به اسارت در آوردند و با وارد عمل شدن گردان‌های قمر بنی هاشم (ع) و زهیر، رزمندگان اسلام موفق شدند تا ساعت یک بعدازظهر شهر مهران را تا رودخانه کنجانچم به تصرف در آورند.
مرحله سوم
۱۳۶۵/۴/۱۳ لشکر ۱۰ سیدالشهدا (علیه السلام) از محور‌های قلعه کهنه و فرخ آباد به طرف تپه‌های غلامی و باغ کشاورزی و پاسگاه دراجی حرکت کرد و ضمن پاکسازی کامل منطقه عده بسیاری از نیرو‌های دشمن را به اسارت در آورد و سپس نیرو‌های ارتش در پاسگاه دراجی مستقر شدند.
مرحله چهارم
۱۳۶۵/۴/۱۴ لشکر۱۰ سیدالشهدا (علیه السلام) به سمت قله ۲۱۰ تک نمود و این قله را مجدداً به طور کامل تصرف کرد و تعداد زیادی از سربازان دشمن به اسارت لشکریان اسلام درآمدند.
مرحله پنجم
از آنجا که ارتفاعات مرزی قلاویزان به ویژه قله ۲۲۳ در تثبیت عملیات کربلای ۱ و مناطق آزاد شده نقش حساس و استراتژیکی داشت؛ لذا فرماندهان بر آن شدند تا با تصرف کامل ارتفاعات قلاویزان و قله ۲۲۳ بر منطقه عملیاتی کربلای ۱ (منطقه عمومی مهران) و دشت زرباطیه و بدره عراق اشراف کامل یافته و عملیات را تثبیت کنند؛ لذا این مرحله در سحرگاه ۱۳۶۵/۴/۱۶ با حمله هماهنگ لشکر‌های ۱۰ سیدالشهدا (علیه السلام) و ۲۷ حضرت رسول (ص) آغاز شد. گردان حضرت علی اکبر (ع) از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (علیه السلام) با سرعت عمل و عبور از استحکامات و موانع دشمن و دو یال چپ ارتفاع ۲۲۳ آخرین ارتفاعات قلاویزان را به تصرف در آوردند. گردان‌های قمربنی هاشم (ع) و زهیر از لشکر ۱۰ سیدالشهدا علیه السلام باقیمانده یال‌های ۲۲۳ در غرب این قله را تصرف کردند. در جریان این عملیات قرارگاه تاکتیکی تیپ ۲۴ مکانیزه لشکر ۱۰ دشمن منهدم و تعدادی از عناصر آن از جمله فرمانده تیپ به اسارت در آمد.
انتهای پیام/ 118
منبع خبر