به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از کرمان، «علی پرنده» نهم دی 1347 در جیرفت به دنیا آمد. تحصیلاتش را تا دوم متوسطه ادامه داد که در همان زمان عضو بسیج شد و به جبهه جنگ حق علیه باطل شتافت. در آنجا به عضویت سپاه پاسداران درآمد و بعد از 2 سال ازدواج کرد. تنها یک هفته از ازدواجش نگذشته بود که به جبهه بازگشت و نهایتا در حالی که جانشینی فرماندهی گردان ۴۱۰ غواص لشکر ۴۱ ثارا… را برعهده داشت، در چهار خرداد سال 1367 در شلمچه به شهادت رسید.
بخشی وصیت‌نامه شهید «علی پرنده»:
ما ادامۀ راه حسین (ع) و شهدای صدر اسلام را در پی گرفتیم. اگر در کربلا نبودیم فرزند زهرا را یاری کنیم، به خدا قسم امروز تا پای جان ایستاده‌ایم و در راهی که حسین (ع) رفت خون می‌دهیم، ولی تسلیم ظلم نمی‌شویم.
و اما شما ای پدر و مادر عزیز و گرامیم! به خدا قسم بدانید و مطمئن باشید راهی رفتم که همۀ امامان و همۀ شهدا در این راه رفتند و چون امامم تکلیف کرد، من به جبهه رفتم؛ جهت انجام وظیفۀ الهی و خداوند مرا دعوت کرده است به وسیلۀ آیات قرآنش. خدایا، چقدر به ما بندگان گناهکارت لطف داری.
این جهان و کلیۀ موجودات از خودت هست. جان ما در دست تو است، ولی با این حال با ما معامله می کنی و ما را به خودت می‌رسانی و هرکس می خواهد به خدا برسد، نزدیک‌ترین راهش همین است که بسیجی‌ها این راه صد ساله را یک شبه می‌پیمایند و به خدا جان می‌دهند. در عوض رضایت خدا و بهشت می گیرد. همۀ ما خواهیم مرد. پس چه بهتر که در جوانی در راه خدا جهاد کنیم و اگر شهید شدیم، چه بهتر! زودتر به دیدار خدا می‌رویم.
و ای پدر و مادر عزیز! اجر شما نزد خدا محفوظ است، و من امانتی نزد شما بودم. خداوند اگر قبولم کرد، او را شکر کنید که امانت را به صاحب امانت سالم دادید. در راه خودش دادید و خداوند به شما اجر و صبر و در آخرت روسفیدی در مقابل خدا و امامان عنایت فرماید.
و اما شما برادران گرامی‌ام! همان‌طور که می‌دانید، من آزادانه و با علاقه خود به جبهه رفتم و مدتی از عمرم گذشت. خدا را شکرگزارم که چند سالی از آن را در جهاد فی سبیل الله گذراندم و بدانید امروز روز عمل است و فردا در قیامت، روز حساب است.
برای خود ذخیره ای از تقوا آماده کنید که حساب قیامت سخت است. در ضمن عفو و بخشش خداوند را هم فراموش نکنید و به هر طریق که می توانید راهم را ادامه دهید؛ چه در جبهه و چه در پشت جبهه. خداوند عاقبت شما را به خیر گرداند.
و اما ای امت اسلام! بدانید اسلام امروز فقط در ایران است و تنها رهبر واحد و جلودار، روح الله است. از این امام عزیز، نایب برحق حضرت مهدی که قلب اسلام است، فاصله نگیرید. مبادا همانند اهل کوفه، امامتان را تنها بگذارید. ما تا آخرین نفس حرف او را از دل و جان شنیدیم، چون حرف او حرف خداست.
و ای جوانان! مبادا در خواب غفلت بمیرید؛ همانا علی اکبر امام حسین در میدان نبرد شهید شد و همیشه این درب جهاد و شهادت بر روی عاشقان خداوند باز نیست. جنگ روزی تمام خواهد شد، پس بشتابید به سوی جهاد در راه خدا تا شاید شما هم به لقاء‌الله برسید در این راه. و بدانید شیطان همیشه در کمین است تا انسان را از رسیدن به خدا و انجام اعمال نیک بازدارد.
از خدا غافل نشوید و دیگر اینکه از این انقلاب و جمهوری اسلامی خوب پاسداری و نگهداری کنید؛ همانا انقلاب، ثمرۀ رنج و مشقت های پیامبر اسلام و ثمرۀ رنج‌ها و فرق شکافتۀ علی (ع) و ثمرۀ پهلوی شکستۀ زهرا سلام الله علیها و ثمرۀ خون امام حسین (ع) و شهدای کربلاست.
امیدوارم بتوانم با خون سرخ سرم لباس سبز مقدّس پاسداری را تایید کنم و بدانید دنیا جای ماندن نیست؛ چون اگر کسی می‌ماند ما دیگر نبودیم. دنیا برای آنها می‌بود ولی همۀ امامان و پیامبران رفتند و شما ای مادران و پدران از رفتن فرزندانتان به جبهه و جنگیدن برای خدا جلوگیری نکنید. همان‌طور که امام حسین از رفتن حضرت علی اکبر جلوگیری نکرد؛ بلکه اول او را فرستاد و در هر زمان و هر دوران، طرفدار حق باشید و نگویید چرا جنگ است! چون حق و باطل همیشه در جنگ هستند و پیامبر اسلام در تمامی زندگی‌اش جنگ داشت؛ همینطور حضرت علی (ع).
شما را به خدا قسم از خط امام که همانا خط اسلام و خداست، جدا نشوید و دست از اختلاف بردارید و از روحانیت در خط امام و اسلام جدا نشوید و سعی کنید در مراسم مذهبی شرکت کنید و نماز جمعه و جماعت را فراموش نکنید.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
