بعد از ارتحال رهبر کبیر انقلاب اسلامی، جانشین خلف ایشان امام خامنه‌ای (مد ظله‌العالی) شعارهای بسیاری را که تبلور باورهای راستین ایشان به راه امام راحل بود، محقق کردند.
شعار یک عبارت برآمده از یک آرمان پوچ و خوش‌خیالی خام نیست. شعار زاییده باورها و آرمان‌های بلندی است که شهدای بسیاری در مسیر تحقق آن خون خود را نثار کردند. شعار «انتقام سخت» نشان داد که چگونه می‌توان هیمنه پوشالی آمریکا را با رجزهای عباس‌گونه سربازان وطن در هم شکست و ویرانی پایگاه عین‌الاسد از پیامد‌های آن بود.
هر گاه که حیله و مکر و دنائت دشمن فراموش می‌شود و زمزمه مذاکره و نرمش به گوش می‌رسد، دست پلید ترور از آستین آمریکا و فرزند نامشروعش ـ رژیم صهیونیستی ـ بیرون می‌آید و شهیدی دیگر به زمین می‌افتد. «محسن فخری‌زاده» یکی دیگر از سربازان گمنام ایران در جبهه علم در حال جهاد بود که با آتش بیگانه و همیاری برخی از خائنان وطنی به شهادت رسید.
اگر چه شهادت افتخار والایی است، در مقابلش، درد از دست دادن مردان بزرگ نیز دشوار است. اما سوال اینجاست که چگونه دشمن جانی و قسم‌خورده ما هنوز جرأت می‌کند در میان خاک ایران آتش ترور به روی ما بگشاید؟ آیا هنوز امید دارد که با این اقدامات کوردلانه ما را به تسلیم و سازش وادارد و اگر چنین است چه کسانی آن‌ها را امیدوار کرده‌اند؟
رسیدن به این پاسخ سهل و ممتنع است، رسیدن به یک جواب قانع‌کننده حقایق بسیاری را روشن می‌کند و عده‌ای را محکوم که عجالتا از آن می‌گذریم اما باید بدانیم که هر کس در خط امام گام برمی‌دارد همین سوال را در ذهن مرور می‌کند و قطعا در مسیر رسیدن به پاسخی قانع‌کننده به نام کسانی می‌رسد که در خط امام نیستند و به هر دلیلی مسئولیتی دارند. مطالبه رهبر معظم انقلاب اسلامی و مردم در حادثه ترور شهید فخری‌زاده، «انتقام سخت» است.
دشمن باید بداند در امیدی واهی به سر می‌برد که می‌تواند با ترور عزیزانی چون فخری‌زاده ایران اسلامی را به سازش و تسلیم و مذاکره وادارد.
انتهای پیام/ 161
منبع خبر